မစ္စတာရုန်၏ ချစ်မှုရေးရာဒိုင်ယာရီ

Part-26

Chapter 26

ရုန်ယီ စဥ်းစားရင်းဖြင့်ရုတ်တရက်ပျာယာခတ်သွားသော်လည်း သိပ်မကြာလိုက်ပေ။

အဘယ့်ကြောင့်ဆိုသော် စက္ကန့်အနည်းငယ်အကြာတွင် ချန်းခယ့်ယောင်မှာ မျှော်လင့်ချက်များကချက်ချင်းပျောက်ကွယ်သွားသောကြောင့်ပင်

ထိုလူ ဆိုဖာအနောက်ဖက်မှ ခုန်ကျော်ကာ ဆိုဖာတစ်ခုလုံးကို လဲကျတော့မလိုဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်စဉ် ရုန်ယီအမြန်ပြေးကာ ဆိုဖာကြားထဲမှထွက်လာသော မြွေနက်လေးကို လှမ်းဖမ်းလိုက်ရ၏။

မြွေနားတွင်ရှိနေစဉ်က လှမ်းထိဖို့ပင် မရဲခဲ့ချေ။

မီမီမှာလည်း ချန်းခယ့်ယောင်ကြောင့်လန့်သွားပုံရ၏။ သူ့ခေါင်းကို ကာကွယ်သည့်အနေအထားဖြင့်ရှိနေ၏။ ရုန်ယီသာ သတိလက်လွတ်သွားထိလျှင် တိုက်ခိုက်ခံရမည့် အနေအထားဖြစ်နေသည်။

ကျိုးလီ ယခင်က သဘာဝကျကျပင် လွယ်လွယ်ကူကူကိုင်ထားသည်ကို ရုန်ယီမြင်ဖူး၏။ သို့သော် ရုန်ယီ လွယ်လွယ်နှင့် မကြိုးစားရဲချေ။

ဆိုဖာပေါ်မှလူကို ပြန်ကြည့်လိုက်ကာ ပြောလိုက်၏။

“ခဏလောက် တိတ်တိတ်လေး နေပေးလို့မရဘူးလား…”

ချန်းခယ့်ယောင် ရုတ်တရက်ပါးစပ်ပိတ်သွားကာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ရုန်ယီ၏လက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်၏။ သူ့လက်ချောင်းများမှာအေးစက်နေကာ တုန်ရီနေ၏။

သူ့ကိုကြည့်ရသည်မှာ သနားစဖွယ်ဖြစ်နေ၏။ ရုန်ယီ လက်အပေါ်မှ ညင်ညင်သာသာလေးပုတ်ပေးလိုက်ကာ

“ဒီမှာစောင့်နေ…တစ်ခုခုလုပ်ပေးပါ့မယ်…”

ကံမကောင်းစွာပင် ချန်းခယ့်ယောင်မှာ သူ့ကိုစောင့်နိုင်သော်လည်း မီမီမှာ ထိုသို့မဟုတ်ချေ။

ထိုအကောင်လေးမှာ သူ့ရှေ့မှလူနှစ်ဦးကို ခဏကြာကြည့်နေကာ ရုတ်တရက် အလင်းထက်မြန်သောအရှိန်ဖြင့် ရှေ့ကိုတိုးလာ၏။

ရုန်ယီ နဂိုကအတိုင်းလန့်သွားပြီး ရုတ်တရက် ကျယ်လောင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်လေသည်။

ချန်းခယ့်ယောင်မှာ လိပ်ပြာလွင့်မတတ်ဖြစ်သွား၏။ မီမီမှာ သူ့ဘာသာသွားနေစဉ် ချန်းခယ့်ယောင်သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ရုန်ယီပေါ်သို့ပစ်ဝင်လိုက်ကာ လက်ရောခြေထောက်ရောပါ ဖက်တွယ်ထား၏။ လုံးဝစိတ်လွတ်သွားသည့် အနေအထားပင်ဖြစ်သည်။