1.BÖLÜM

1K 46 42
                                    

Herkes birbirine bakıyordu benden çıkacak sözü bekliyorlardı ama ben bile bu sefer ne yapacağımı bilemiyordum. Odanın gergin anlarını kapı çalması bozdu ama kimse umursamıyordu.
Herkes düşüncelere dalmıştı gelen konuşmuyordu kafamı yavaşça kaldırdım ve gelenin Emir olduğunu gördüm gözleri elindeki dosyalardaydı bir şeyler bulduğunu düşünüp hızlıca oturduğum yerden kalktım.

"İzninle bi haber söyleyeceğim" dedi Emir ve gözler ona çevrildi kafamı salladım söylemesi için.

"Çelik'de Beren'i arıyormuş ve tahmin ediyorsunuz ki bulmaları zor olmayacak Cenk şerefsiziyle iş birliği yapıyorlar zaten" dedi ve bir hüzün daha oluştu hepimizde Beren ekibimizin üyesi benim dostum ve ortağımdı hatamız sonucunda Beren'i kaçırmışlardı ve 5 gündür bulamıyorduk herkes çok yorgundu. Bora birden ayaklanarak sinirle bağırarak konuşmaya başladı.

"Yeter Ateş yeter bir şey yapmalız o şerefsize mi bırakacağız Beren'i! "dedi Bora ses tonu hiç hoşuma gitmemişti bu durumda böyle konuşması beni üzmüştü herkes çabalıyordu ama bulamıyorduk.

"Ses tonuna dikkat et ve haddini bil sanki aramıyoruz biz, ama bulucağım ve cezalarını da çekecekler. " dedim herkes gergindi bunun farkındaydım ama mantıklı olmalıydık gidecekleri yerleri, akıllarındaki plan neyse bulmalıydık.

"Ben balkona çıkıyorum" deyip ayaklandım yavaşça hareket ediyordum çünkü yorgundum, askılıktan paltomu alarak kapıyı açtım hava soğuk olabilirdi ve üşümek en son isteyeceğim şeydi. Benim odamın yanından geçerek balkon kapısına gelmiştim cebimden anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım yüzüme soğuk vurmuştu bile bu havalar bana kötü hissettiriyordu. Arkamda ses duymamla belimdeki silahımı çıkararak arkamı döndüm ve karşımda Bora olduğunu görünce rahatladım son günlerde diken üstündeydik.

"Kusura bakma başkası sandım "dedim soğuk bir cevapla silahımı belime yerleştirirken. Kafasını anladım manasında salladı.

"Özür dilerim sesimi yükselttim Fulya ama biliyorsun işte beni böyleyim öfkeme yine yenik düştüm" dedi alçalan sesi ile ona da hak veriyordum ama bir yere kadar arkamı dönerek soğuk demirlere ellerimi koydum gözümü kapatarak gökyüzüne kafamı kaldırdım.

"Eğer bulamazsak benim suç-"derken sözümü sert bi kapı sesi böldü geleni görmek için baktığımda Aslı olduğunu gördüm telaşlı görünüyordu.

"Açelya bir şey buldu gelmelisiniz "dedi Aslı, hızla oradan çıktım bilgisayar odasının kapısından içeri girdim neredeyse herkes buradaydı Açelya bilgisayardan kodlamalar yapıyordu.

"Evet şimdi biliyorsunuz ki Beren'in sinyali kapalı ve bende Çelik'in sinyaline bağlandım birazdan konuşmalarını bulurum" ekrana bakarak konuşmuştu Açelya'nın hemen bulmasını umuyordum kaybedilecek zamanımız yoktu.

"İşte bu! " dedi Açelya elime laptop verdi ve sesini açtı.

-Alo.

-Ne durumdasınız.

-Merak etme kızı sana göndereceğim.

-Hayır ben geliyorum konum at.

-Tamamdır.

Dıt dıt dıt ve konuşma bu kadardı ve bize yetmişti ama nerede olduklarını bilmiyorduk bu yüzden harekete de geçemiyorduk.

"Açelya hemen Çelik'in konumunu buluyorsun" dedim emrederek, çok zaman kaybetmiştik.

"Buldum bile hadi hazırlanalım" dedi beni ters köşe yapan Aslı, gururla ona baktım aramızda en yenisi oydu Beren'i düşünmesi beni mutlu etmişti.
Gözlerimi bilgisayar ekranına çevirdim, ekrana kısa bir süre baktıktan sonra ekibe döndüm.

"Herkes hazırlansın çelik yelek giyiyorsunuz, silahların hepsini toplayın birbirimizi koruyoruz ve asla kimseye zarar vermiyoruz özellikle Çelik'e " dedim gözlerimi tüm ekipte gezdirdim ve Bora'ya döndüm.

"Duydun değil mi Bora sakın kimse zarar görmesin, hesaplaşma sonra" dedim benim için öncelik arkadaşımı kurtarmaktı intikamımızı birlik olup alacaktık.

Önce odadan ben hızla çıktım arkamdan ayak sesleri geliyordu, herkes hazırlanıyordu çok acele ediyorduk Çelik bizden önce varmamalıydı. Tüm herkesin hazır olduğuna emin olmak için baktığımda, bazılarının araçlarda olduğunu anladım hızlı hareketlerle bende indim.

"Önce kendinize sonra yakınınızdakine dikkat ediyorsunuz benden habersiz birşey yapmak yok. Emir, Barış, Aybüke siz bi araç Bora, Açelya, Aslı benimlesiniz hadi "dedim ve herkes araçlara yerleşti kemerimi takıp arabayı çalıştırdım ve Açelya'nın komutlarıyla yol aldım.
Herkes sessizlikteyken telefonum çaldı arabadan aramayı yanıtladım.

-Ne oldu Emir bir sıkıntı mı var?

-Hayır Ateş problem yok, ama Barış'ı susturamadık rica etsem cezayı kaldırır mısın?

Barış kontrolden çıktığı için sağlığımız açısından silah kullanımını yasaklamıştım ama bu seferlik cezasını maruz görebilirdim, yardımına ihtiyacımız olacaktı.

-Lütfen problem çıkmayacak söz veriyorum.

-Tamam kullan ama kafana göre hareket etmek yok.

-Canımsın Ateşim, merak etme kimseyi öldürmem ama zamanı gelince elimden alamazsın.

-Onu o zaman düşünürüz.

Deyip aramayı kapattım dikkatlerimi dağıtıyorlardı. Sağdan döndüğümde geldiğimizi anladım, yavaşça park ettim ve bizimkilerin de park etmesini bekledim. Onlarda park edince araçtan indim.

"Herkes her zaman ki gibi bölünmesin çok giriş var ikişer gidelim Bora benimlesin, Aybüke Emir'le, Barış Aslı ayrılın herkes bir kapıdan dikkatli olun telsizleri açın habersiz bırakmayın hadi başlayalım bakalım"

Ve ilk bölüm sona erdi umarım beğenmişsinizdir karakter tanıtımını yakında yayınlarım. Bölümü beğenmeyi ve düşüncelerinizi aktarmayı unutmayın bebikolar

İnstagram @rabiardmofficial

GÖLGE AVCILARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin