15

27.5K 1.2K 65
                                    

Bölüme geçmeden önce çoook kısa bir şeyler söylemek istiyorum. Biraz duyguluyum bu konuda :(

Köy'den Askeri'ye benim için nasıl bir noktada biliyor musunuz? Kendime, kalemime verdiğim bir son şanstı.  Ve o şansı çok iyi kullandım, kullandık. Siz olmasaydınız asla başaramazdım. Yorumlarınız beni o kadar mutlu ediyor ki anlatamam.

Yazmak benim için her zaman bir kaçış yoluydu. Ağlardım ben elime alırdım kalemimi yazardım, gülerdim yine yazardım. Kavga ederdim, yazardım. Hayatımda verdiğim en iyi karardı o kalemi elime almak.. umarım bir gün bırakmak zorunda kalmam.

Umarım bir gün gıpta ile baktığım o yerde olurum. Ağlamayacağım hayır kdnclskflskfldö

Neyse yavruşlar öyle işte. Belki de ben bu bölümü yayınlarken 20k olacağız. (Olamadık ya jdwlcnedhcn ben kendi kendime nazar değdirdim galiba. Sıralamalardan düşmüşüz) Günden güne büyüyoruz resmen. Sizden minicik bir şey isteyebilir miyim? Bazı bölümlerin oy sayıları çok düşük lütfen geri dönüp oylamadığınız bölüm varsa oylayabilir misiniz?

Sizleri çok seviyorum. Kalemimi kırmadığınız için çok teşekkür ederim.

~İnsanlar gider amaterk edişleri kalır daima

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


~İnsanlar gider ama
terk edişleri kalır daima.~

--------

Birbirinden kötü dört gün geçirmiştim. Yasmin abisiyle konuştuktan sonra gerçekten de bana hiçbir şey anlatmamıştı. Ben de bir daha sormamıştım zaten. Çok kırılmıştım, tarif edemeyeceğim kadar çok. Günce'ye anlattığımda benim kadar sinirlenmiş hatta Yasmin ile konuşmayı teklif etmişti. Onunla en son konuşmamızda benim duygularımdan bahsederken şimdi olanlara ne o ne de ben inanabiliyorduk. 

Hayat çok garip, bir gün yaşadığın diğer güne uymuyor

"Feride sen de gelecek misin otogara" Mehmet eniştenin bana sorduğu soruyu başımla onayladım. Bugün kızlar geri döneceklerdi. Onları otogara bıraktıktan sonra ben de köye dönmeyi düşünüyordum. "Ben de döneceğim bugün köye" dediğimde sağ tarafımda oturan Günce elindeki çatalı bırakıp bana döndü. 

"Kal birkaç gün daha seni böyle bırakmak içime sinmiyor" sessizce söylemişti bunu. İçinde bulunduğum durumu ondan başkası bilmiyordu, o gece Yasmin'i duyduğumu kimseye söylememiştim. Dolmaya başlayan gözlerime inat gülümsedim. 

"Ben iyiyim Günce, değilsem bile olmam lazım. Bunu yaparken seni de yıpratmak istemiyorum. Hamilesin sen, çok canını sıkma"  parmaklarının tersiyle akmak üzere olan yaşı sildikten sonra zoraki bir şekilde güldü. "Öyle olsun madem, ama her akşam ararım ona göre" bu sefer de ben gülmüştüm. 

Köyden Askeriye'yeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin