1. Bölüm Karşılaşma

1.3K 33 9
                                    

Vote atmayı yorum yapmayı unutmayın atan ve yapan elleriniz dert görmesin🥰🤗🌸

Ben Zeynep 4 çocuklu ailenin en büyük kızıyım annem normal ev hanımı babam ise işci kardeşlerimde zaten okula gidiyorlar. En küçük kardeşim hariç o daha 1 yaşında olduğu için evde annemle ve benimle  beraber ...18 yaşındayım hedefim bir an önce çocuk gelişimi bölümünden mezun olmak ama önce liseyi hayırlısıyla bitirmek.

Neyse ailemi özet geçtiğime göre evden çıksam iyi olacak çünkü kardeşlerimle   teyzemgile gidicez. Annemgili önceden babam götürmüştü zaten. Biz otobüsle gideceğimiz için bir an önce durağa gitmemiz lazım.

Durağa varıp otobüse  bindik. Şimdi bir  çoğunuz siz niye babanla gitmediniz diyecektir. Çünkü kardeşlerimin okulu olduğu için el mecbur onları bekledim.
Otobüs durağın birinde durduğunda kardeşim eliyle "Abla bak çevik kuvvet polisi" diye birini gösterdi. Ben de kafamı kaldırıp bakmak yerine kardeşimi eliyle göstermemesi konusunda uyardım. Otobüste yer olmadığı için ayakta bekliyoduk zaten. Kardeşlerimden ilkokula gideni kafasını kaldırıp polise bakmaya başladı. O da onun sorduğu her bir soruya sabırla cevap verdi. İneceğimiz durağa gelince durma tuşuna bastım. Biz indik peşimize poliste indi.

Teyzemgilde biraz oturduktan sonra eve geri otobüsle döndük. Babamın işi biraz uzadığı için.

Metahan'ın Anlatımıyla;

Operayondan döndükten sonra amirim arayıp Erzurum'a gitmemi söyledi .Özel Harekât Polisliği için başvurduğum hatta 1 yıl eğitimini aldığım Ankara'dan onay geldiğini söyledi.  Eve dönüp hazırlık yapmamı da söyledi. Hazırlığımı yapıp ilk uçakla Erzurum'a annemlerin yanına geldim. Ertesi gün biraaz hava almak amacıyla dışarı çıktım sorun şu ki arabam muayanede olduğu için otobüsle eve gitmek  zorunda kaldım. Oldum olası otobüs yolculuğunu hiç sevmem.  "Gençlik ölmüş bitmiş" diye yakınan teyzeler mi dersiniz saçma saçma muhabbet edenler mi dersiniz bilmem ama hiç sevmedim sevemedim. Otobüse bindiğimde bir çocuğun bağırmasıyla kafamı o yöne doğru çevirdiğimde gördüğüm manzara kalbimin hızlı hızlı çarpmasına ve yutkunmama sebep oldu. Bu güzellik halis mi? Belki bir kere gözlerini görürüm ümidiyle kardeşleriyle konuştum ama zalımın kızı otobüsten inene kadar kafasını kaldırıp yüzüme bile bakmadı. O inince bende peşinden hiç düşünmeden indim. Gittiği yere kadar takip edip konuşmalarını dinledim. Bir insanın ses tonu nasıl olurda masal anlatır gibi gelebilir kulağıma. Konuşmalarından teyzesigile gittiğini anladım bir apartmanın içine girince ordaki bir kafede oturup beklemeye başladım yaklaşık böyle iki veya üç  saat sonra durağa yürüdüklerini görünce peşlerinden gittim ama yine kafasını kaldırıp yüzüme bakmadı. Belkide fark etmedi bile. Uzun süren  bir otobüs yolculuğundan sonra inecekleri yere gelmiş olmalılar ki ayağıya kalkıp otobüsün durmasını beklediler. Otobüsten inip evlerine kadar peşlerinden takip ettim. Hatta kaçıncı katta oturduklarını da anlamak amacıyla peşlerinden sessizce merdivenleri çıktım. 4. Katta oturuyorlarmış. Bu iyi bir çözüm oldu çünkü istemeye annemleri gönderince kolay bulmaları için kıs kıs kıs...:)




Yeni kitabımla sizlerleyim. Bu gerçek hayattan yarı alıntı bir kitap bu arada. Polis Beyde devam ediyor okursanız sevinirim...

PÖH BEY'İN AŞKI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin