Uzuunnn bir aradann sonra benn geldimmm. Umarım hepiniz iyisinizdir. Bu aralar fazlasıyla yoğundum. O yüzden yazamadım.
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın Perilerim🧚🏼🥰
Evlilik iki insan arasında olan içine bir başkalarının karışmaması eşlerin birbirine saygı duyup aldıkları önemli bir karar aslında. Hayatım boyunca babaannemin anneme her konuda karıştığını hatta annemi kıskandığını gördüğüm zamanlarda aslında evlilikten hep korktum. Acaba ben böyle bir şey yaşar mıyım? Diye düşündüm durdum. Evet evlendim, beni ne bekliyor bilmiyorum. Ama bence biz bunu düzeltebiliriz.
Her neyse şuan kahvaltı hazırlıyorum. Gece geç yattığımız için Metehan halen daha uyuyor. Bende patateslerin son kısmını da tencereden alıp tabağa koydum. Tam arkamı dönüp Metehan'ı sesleyecektim ki belime arkadan kollar sarıldı. Boynuma öpücük koyup;
-Benimle evlenmemek için direndin ama helalimsim artık.
Ona döndüm belimdeki elleri sırtımda yerini aldı.
-Evlenmemek için direnmedim. Korkularım vardı ve de kendimi evlenmek için hazır hissetmiyodum. Halen daha kendime güvenemiyorum.
-Gülüm ben seni anlıyorum. Ama bence biz birlikte oldukça aşamayacağımız engel yok.
-Haklısın kahvaltı hazır. Oturalım mı?
-Ben seni gördükten sonra hep bugünü merak ediyodum. Sürekli olarak hayal kuruyodum. Rabbim'e milyonlarca şükürler olsun. Seni bana nasip ettiği için her gün dua ediyorum.
O böyle söyleyince ben diycek hiçbir şey bulamayınca kafamı yere eğdim. Utanmadım açıkçası. Bir insan nasıl olurda birine koşulsuz şartsız bağlı kalabilir ki !!
Kahvaltı yapmak için masaya geçtik. Masa cam kenarında olduğu için kafamı kaldırıp Erzurum'a bugün son kez baktım. Çayları doldurup yerime geçtim. Açıkçası Şırnağı da merak ediyorum. Ordaki evimi düzenimi bundan sonra ne olacağını....
Kahvaltıyı yaptıktan sonra Metehan'la çarşıya alışveriş yapmak için evden çıkış yaptık. Ev de eksik bazı şeyler vardı o yüzden onları almaya çıktık. sonra kıyafet falan aldık. Ben hayatımda hiç pantolon giymedim. Ama sağ olsun canım eşim bana pantol da aldı. Kıyafet işine karışmıyorum diyip pantol alanda neyseee.
Valizimi almaya annemlere geldik. Açıkçası dolabımı hiç toplamamıştık. Kuzenim video çekmek istedi. Ben dolaptan her bir kıyafetimi alıp valize yerleştim. Belki görmüşsünüzdür o videoları baba evinden ayrılırken genelde çekiyorlar. Valizimi alıp oturma odasına geçtim. Babama sarıldım. Ağladım. Ne zaman geleceğimi bilmediğim için... daha sıkı sarıldık babamla... Biz yola sabah namazın da çıkacağımız için annemlerde biraz oturduk. Annem benim küçüklüğümden bir şeyler anlattıkça ben yerin dibine giriyordum.
-Bir keresinde Zeynep'ten hiç ses seda yok. Bir de Zeynep o zamanlar hiç yemek çikolata falan yemezdi. Bizde etrafta Zeynep'i arıyoruz. Babasının kuzeni bizdeydi. "Yengee bu kızına ne olmuş "dedi. Koşarak yanına gittik. Zeynep sarelleyi elleriyle yiyor . Şok olmuştuk.
Annemin anlatmaları bitince babam sözü devr aldı.
-Bak delikanlı Zeynep duygusaldır. Ben sana Zeynep'i üzme onu kırma diyemem. Evlilik bu birbirinize sinirlenicek kavga edeceksiniz. Ama birbirinizi kırmamaya dikkat edin. Birbirinizden ayrılmayın. Benden size bir baba tavsiyesi evliliğinizde olan biteni başkaları duymasın. Kendiniz halletmeye çalışın. Başaramazsanız bize öyle haber verin.
Babam bunları söyledikten sonra oradan ayrıldık. Kafamı kaldırıp son kez evime baktım. Arabaya binip Sinem annelere geldik. Ordada biraz oturduktan sonra eve geldik. Metehan'ın eşyalarını toplayıp yemek yaptık beraber... Yedikten sonra biraz uyuduk. Sabah 4.30 da evden çıktık. Acayip uykuluyum, bir de ilk defa araba yolculuğu yapacaktım. Ben böyleysem Metehan'ı düşünemiyorum...
Valizleri bagaja koyduktan sonra beyefendinin cömertliği sabah sabah içimi kavuruyordu. Kapımı açıp ben oturduktan sonra kapattı. Yanıma geçip oturunca;
-Metehan emin misin bak biraz daha uyuyabilirdik.
-Eminim ben alışkınım.
-Sen alışkınsın peki ya bennn side bağlıycam şimdi...
Güldü. O güldü de bana ne oluyor. Belki bir kaçınız görmeden evlendin daha bir kaç hafta birliktesiniz diyosunuz yüksek ihtimalle... Evet öyle ama onu görünce içimde olan biteni size anlatamam.
Şırnağa doğru yola çıktık, ama gelin görün ki benim olan uykum kaçtı ve canım acayip sıkılıyor. Uzanıp radyoyu açtım o an Ferhat Göçer'in Takvim şarkısı çaldı.
Yıllar mı hızlandı yoksa?
Ne çabuk geçiyor upuzun günler geceler
Daha dün gibi derler ya hani
Meğer herkes kurarmış böyle cümleler...
Vakit geçmek bilmezdi oysa
Hangi ara koptu yaprak yaprak takvimler?
Akarken biriktir derler ya
Kasam boş, kalbim kırık, elde yine hüzünler...
Pişman çok pişmanım esasen Ama çok korkuyorum ya reddersen Gururdan mı nedendir artık E sen gel kendini alt edersen...
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını Yarimin kucağını bıraktım Her günahın tadına, dünyanın batağına Batacağım kadar battım…
Meğer herkes tanışıyormuş Birgün mutlaka gerçeğin ta kendisiyle İnsan buna da alışıyormuş İnsan dayanıyormuş bütün gücüyle...
Pişman çok pişmanım esasen Ama çok korkuyorum ya reddedersen Gururdan mı nedendir artık E sen gel kendini alt edersen...
Evimi ocağımı, yuvamın sıcağını Yarimin kucağını bıraktım Her günahın tadına, dünyanın batağına Batacağım kadar battım...
Hayat ne kadar garip ben bu şarkıyı dinlerken aslında bugüne geleceğimi tahmin etmiyordum. Evleneceğimi, ben çok karşıydım evlenmeye. Evlenmek benim için korkuydu. Ama sanki Metehanda farklı şeyler vardı. Beni ona ,onu bana bağlaya bir şeyler...
Şarkı diyo ya vakit geçmek bilmezdi diye... Anlayan anladı...
Kafamı çevirip Metehan'a baktım. Yola odaklanmıştı. Ela gözleri yaşadığı herşeyin açıklaması olarak kırık bakıyordu dünyaya... Hayatı boyunca kusura bakmayın ama eşşek gibi çalışmış annesi üzülmesin diye gıkını çıkarmamış bunları bana dün annesi anlatmıştı. Hayat beş kelime ama sonu olmayan sözcük... Metehan'ın babası denilen adam onları terk etmiş ama rahat bırakmamış. Boşanma süresinde annesine çok çektirmiş. Bazen diyorum ki genelde böyle şeyler yaşayanlar farklı yola düşüyorlar. Çevremdekiler mesela... Ama ben bu adamın vatanına olan bağlılığını gördüm gözlerinde. Hissettim.
Kafasını bana çevirince uzanıp yanağını öptüm... İlk başta şaşırsa da anlımı öpüp yola bakmaya devam etti. Bende ona...
Bölüm sonu....
Vote atmayı ve yorum yapmayı unutmayın. Şarkıyı mutlaka dinleyin. Bölümü onunka yazdım Allah'a emanet olun 🥰😇💚
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PÖH BEY'İN AŞKI
Chick-LitKitap gerçek hayat hikayesinden yarı alıntıdır. Kitabın birazı alıntı birazı kurgudur. Pöh Metehan ve Okul öncesi öğretmenliği okuyan Zeynep'in hayat hikayesi.... .......
