15. Bölüm Mucizem

150 11 0
                                    

Vote atmayı yorum yapmayı unutmayın 🤗❤️

Ayrıca yorumlarınız benim için çok önemli 🥰

Metehan'ın Anlatımıyla;

Hani derler ya erkek çocukları huylarını babalarından alırlar. Ben bu sözden çok korkuyorum ona benzemekten onun gibi olmaktan çok korkuyorum. Baba... çoğu çocuğun içinde yara bırakan şahıs...Benim de içimde ki en büyük yaram... beni babam sevmedi. Yaşamım boyunca bir yanım eksik büyüdüm Ona karşı içimde herhangi bir duygu yok...Annem deseniz babamın gidişiyle yıkıldı. Ne kendine bakabildi ne bize? Yıllarca babaannemle yaşadık. En sevilmeyen en hor görülen torunlardık. Abim ve ben... Benim sinirlendiğimde sinir krizi geçirme sebebim veya fazla takıntılı olmam annemin geçirdiği nöbetler yüzünden o adamı unutamamasın dandır Bu mesleğe başlarken benim gibi çocukları babalarının elinden kurtarmak için söz verdim kendime özel harekat polisi olmak benim için çok büyük bir şeydi. Hayatımın en kötü zamanında gördüm Zeynep'i beni tam tanımadan bana hayat veren kadının ellerimden kayıp gitmesi beni ölesiye korkutuyor...Kaç saat geçti bilmiyorum tek bildiğim onu hiç sevmemem gerektiğiydi. Elimi dokunduğum her şey soluyor. O da giderse yaşıyamam... Ben Özel Harekat Polisi Metehan Çelik;hayatımda ilk defa bir kadın sevdim ve onu kaybetmekten ölesiye korkuyorum...

Doktorun odadan çıkmasıyla oturduğum yerden kalkıp doktoru soru yağmuruna tuttum.

-Zeynep nasıl? Karım nasıl doktor bey

-Merak etmeyin Zeynep Hanım çok iyi sadece biraz korkmuş ve ağır kaldırmış olmalı çünkü bebeğinizin düşük riski çok fazla mümkün olduğunca dikkat etmeniz gerekiyor. Onun dışında ben taburcu olmanız için işlemleri başlatıcam.

-Ttamam Teşekkür ederim

-Rica ederim. Ayrıca ayda bir kere kontrol için gelmeniz gerekiyor.

Anladım dercesine kafamı salladım.

-Karımı görebilir miyim?

-Görebilirsiniz

İçeri girdiğimde yatakta usulca uyuyan karımın yanına gittim. Önce anlını sonra boyunu öpüp kokusunu içime çektim. Yavaşça uyanmaya başlayınca yüzüne baktım. Gülümsedi o gülümseyince içimde ki umut perileri yükseldi.

-Metehan

-Gülüm

-Çok korktum Zeynep,sana bir şey oldu diye ödüm koptu.

-Korkma gülüm ölmedim yaşıyorum sadece. Ayrıca doktor bir şey dedi mi?

-Karnın da bebeğimiz varmış.

-Gerçekten mi?

-Evet birtanem

Tam bir söyleyecekken içeriye doktor girdi.

-Öncelikle geçmiş olsun Zeynep Hanım. Bir aylık hamilesiniz. Fakat çok büyük bir risk taşıyorsunuz. Sanırım hamile olduğunuzu fark etmediniz o yüzden baya ağır kaldırmış olmalısınız. Çok dikkat etmelisiniz aksi takdirde bebeğinizi kaybedebilirsiniz.

Doktor konuşup çıkabilirsiniz diyip odadan çıktı. Zeynep'e döndüğümde ağlıyordu.

-Metehan ben nasıl fark edemedim. Ben fark etseydim ona göre temizlik yapardım.

-Sorun yok güzelim doktor dikkat edin dedi dikkat edicez. Ayrıca sana kaç kere dedim temizliği tek yapma diye.

-Dedin ama...

-Zeynep ağlama güzelim biticek bu zor günlerinde üstesinden birlikte gelicez

-Sen kolunu baktırdın mı?

-Gerek yok küçük bir sıyrık sadece

-Dalga mı geçiyorsun benimle niye kendine dikkat etmiyorsun.

-Zeynep eve geçince pansuman yaparım. Kaç saattir anam ağladı artık eve mi geçsek?

-Ne o beyaz kızına zarar geldi diye mi üzülüyorsun?

-Ya ya ne demezsin? Ayrıca beyaz kızım hamileymiş biliyor musun?

-Ha ha ve ha hadi eve gidelim patladım ben

-Tamam gidelim ama ondan önce bundan sonra ekstra daha dikkatli olman lazım anlaştık mı?

-Anlaştık.

-Yürüyebilecek misin?

-Metehannn

-Tamam be ne kızıyon


Hani dedim ya sinirliyim diye herkese aslan olan yanım ona kedi oluyor ve bu benim çok hoşuma gidiyor.



Uzunn bir aradan sonra hellooooo

Bu bölümü de Metiş'in ağzından dinledik...

Vote atıp yorum yapmayı unutmayınız 🤗🧚

PÖH BEY'İN AŞKI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin