PÖH BEY'İN AŞKI

14.Bölüm Korku

Vote atıp yorum yapmayı unutmayın 🥰🧚‍♀️

Oturma odasında koltukta oturmuş yıldız tozu filmini izliyordum. Bir yandan da önümde ki mısırdan yiyordum. Metehan bir haftadır işe gidiyor. O işe gittiği için bende evi süpürüp sildim şimdi de film izliyorum. Harbi değişik bir film. Film bittikten sonra dış kapının çalınmasıyla koşarak kapıyı açtım.

-Hoşgeldin kocam

-Hoşbuldum Hatunum. Hadi hazırlan bugün yemeği dışarıda yiyelim.

-Timammmmm

Gülerek birlikte merdivenlere yöneldik. Odaya girip üzerime siyah düz kolları beyaz olan bir elbise giydim. Üstüne de siyah penye şal taktım. Daha sonra çantamı da alıp giyinme odasından çıktım. Odaya girdiğimde Metehan yatakta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Geldiğimi belli etmek için boğazımı temizledim. Kafasını kaldırıp yüzüme uzun uzun hayran kalmış bir şekilde baktı ben de ona aynı şekilde baktım. Siyah takım elbisesi içinde cok yakışıklı gözüküyordu. Elimi tutup merdivenlere doğru beni yönlendirdi. Birlikte aşağı inip arabaya yöneldik. Kapımı açıp;

-Buyrun prensesim her zaman emrinizdeyim.

-Ah çok teşekkür ederim prensim onur duydum.

İkimizde gülerek arabaya bindik. Şehir merkezi karakola epey uzaklıkta olduğu için çantaya attığım abur cuburlardan bir tanesini açıp ona verdim öbürünü de ben yedim. Hayır evimiz dururken niye dışarda yiyoruz onu da bilmiyorum. Şimdi bir çoğunuz iyilik yaptı falan diyeceksiniz de zaten yoruluyor bütün gün bir de aç olduğu halde bu kadar yolu bekleyecek. Canım sıkıldığı için radyoyu açtım. Telefonumu bluetooth'a bağlayıp Aynur Aydın'dan bir dakika şarkısını açtım. Nakarat yerine gelince Metehan'a bakarak eşlik etmeye başladım. O da hem gülüp hem yola bakıyordu. Keyfim yerine gelmişti ta ki Metehan radyoyu kapatana kadar;

-Niye kapatıyorsun ya ne güzel söylüyordum

-Takip ediliyoruz. Dikkatimi toplamam için sessiz bir ortama ihtiyacım var hanımefendi

-Hadi be ne olcak şimdi

-Bilmiyorum

Arkamı dönüp bizi takip edenlerin kim olduğuna bakacaktım ki vazgeçtim sanki baksam sicillerini dökecem ortaya o yüzden hiç gerek yok. Araba ıssız bir yola doğru ilerlerken arka cama ateş ettiler. Korkudan kendimi koltuğa yapıştırdım. Derin derin nefes alıp vermeye başladım lakin işin değişik tarafı midem acayip bulanıyor ve kasıklarıma sancılar girmeye başladı. Sessiz olmaya çalışıyorum çünkü eğer biraz daha böyle ağrımaya devam ederse çığlık atabilirim. Kafamı dağıtmak için Metehan'a döndüm.

-Beyaz kızın yaralandı beyefendi

-Bizden önemli değil

-Tehlike geçti mi?

-Hayır. Zeynep senden tek isteğim eğer yakalanırsak kaçmanı istemiyorum. Çünkü seni bırakmazlar zaten. Sadece kendini korumaya çalış. Ben destek ekip çağırdım. Birazdan gelirler yüksek ihtimalle ama geldiklerinde bizi bulabilirler mi bilemem senden tek isteğim korkunu onlara belli etmemeye çalış. Ben yaşadığım müddetçe sana zarar gelmesine izin vermem.

-Tamam denerim.

-Aferin benim kızıma şimdi ben arabayı düzeliycem senin hızlı bir şekilde oturduğun koltuktan buraya kayman lazım. Bende mermim bitene kadar savaşıcam.

Kafamı salladım. O kadar hızlı hareket ettik ki ben hemen direksiyon hakimiyetini devr aldım o da arabanın üstündeki pencere gibi olan kısmı açarak ateş etmeye başladı. Yaklaşık yarım saat boyunca ateş etmeye devam etti. Destek ekip sonunda gelmişti ama Metehan'ın kolu yaralanmıştı. Kasıklarımda ki sancı giderek daha çok artıyor dayanamayacakmış gibi hissediyorum. Metehan yanıma gelip sıkıca sarıldı. Dayanamadım kasıklarıma giren sancıyla inledim.

-Zeynep ne oldu?

-K.kan k.kanıyor

Elimi karnıma koyunca elime değen sıvıyla ister istemez korkum daha çok arttı.

-Amirim siz benim arabamla hastaneye gidin bizde zırhlı araçla peşlerinden gidelim bakalım neyin nesi neyin fesiymişler.

-Tamam aslanım eyvallah.

Metehan kucağına alıp beni arabaya bindirdi. Uyumak istiyorum sadece uyumak.

-Zeynep

-Hı

-Bana en nefret ettiğin şeyi söyler misin?

-Yalan, küçük bir olayın abartılması. Senin?

-Aynı şeyler ama ben yarı yolda bırakılmayı da sevmem. Uyuma kapatma gözlerini az kaldı.

-Biraz sadece 5 dakika..

-Zeynep hayır aç gözlerini birtanem

-Metehan vurulmadım Uyumak istiyorum.

-Gülüm kanaman var uyuma hem bak geldik

-Sedye acil sedye getirin

Doktorların getirdiği sedyeye bedenimi yavaşça bıraktıktan sonra doktorun sorularına cevap vermeye başladı.

-Olay ne?

-Bilmiyorum bir anda kanaması başladı.

-Acil kadın doğuma götürüyoruz

Ondan sonrasını hatırlamıyorum karanlık sadece ve sadece karanlık...

Ben geldim Perilerim uzun zamandır yokum... Hiç bir şey yapasım gelmiyor bölümü zar zor yazdım...

Oy vermeyi vote atmayı unutmayın ❤🤗🧚🏼‍♀️