Kitap gerçek hayat hikayesinden yarı alıntıdır. Kitabın birazı alıntı birazı kurgudur.
Pöh Metehan ve Okul öncesi öğretmenliği okuyan Zeynep'in hayat hikayesi....
.......
Medya çokk sevdiğim bir klip. Keyifli okumalar dilerim 😇🌸🤗
Bir hafta boyunca temizlik yemek falan derken Çarsamba günü isteme kıyafeti ve yüzükleri ölçülerimize göre aldık,ama Metehan'a acil telefon geldiği için ben otobüsle eve döndüm aklıma geldikçe gülesim geliyor. Her neyse bugün isteme günü akşama kadar her şeyi ayarladık. En son elbisemi giyip şalımı yaptım. Zaten nişanı Metehan'ın isteği üzere düğün salonunda yapıcaz.
Temsili Elbise;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Rengi açık mavi olarak düşünün. Eğer içinize sinmediyse hayalinizdekiyle devam edebilirsiniz. Bu arada Zeynep kapalı)
Giyindikten sonra babamın yanına gittim. "Hanım biz bu kızı yol yakınken vermesek mi dönsek mi?" Güldüm. Gözlerim doldu. Biraz sonra kapı çaldı. Heyecandan kapı yerine odaya gidiyordum ki Derin (benden bir küçük kardeşim) "Abla kapı bu tarafta" diyip güldü. "Hadi canım ciddi olamazsın" Gidip kapıyı açtım. İlk önce dedesi babaannesi,anneannesi dedesi, sanırım abisi, yengesi daha önce o da gelmişti. Yeğenleri ve son olarak takım elbisenin içinde Metehan içeri girdi. Çikolata ve çiçeği verirken çarpık bir gülümseme ile gözlerime bakıp dedem babannem babam ve annemin elini öpüp misafir odasına geçtiler. Biraz içeride oturdular. Ben yanlarına gitmediğim için kuzenimin eşi gelip kahveleri yapmamı söyledi. "Şöyle yapalım ben büyüklerinkini yapıyım sende Metehan'ın kahvesini yap" dedi. "Tamam o zaman teşekkür ederim." Kahveleri yaptıktan sonra ben Metehan'ın kahvesinin içine bal koydum. Tuzlu kahve normalde istenmeye geldiklerinde kız eğer o kisiyle evlenmeyi istemiyorsa yaparmış. Eğer istiyorsada bal veya şeker gibi şeyler içine koyarmış. Bende içine bir tatlı kaşığı bal koydum. Coğrafya Kaderdir Arkadaşlar. Kahveleri ilk önce büyüklere dağıttım. En son Metehan'a verip bana ayrılan yere geçtim. Herkes pür dikkat onu izliyordu. İlk önce sudan bir yudum aldı. Daha sonra kahveyi içti, kaşları çatık bir şekilde bana baktı. Sonra güldü. Kalbimin yerinden çıkması normal mi kaldı ki huyunu suyunu bile bilmiyorum. Utanıp kafamı önüme eğdim. Sessizliği Metehan'ın dedesi bozdu. "Efendim gelelim sebebi ziyaretimiz belli bizim oğlan sizin kızı görmüş beğenmiş bizde Allah'ın emri Peygamberin kavliyle kızımız Zeynebi oğlumuz Metehan'a istiyoruz. Babam dedeme baktı. Dedemde babama sen cevap ver dedi. "Şimdi Dursun Bey(Metehan'ın babaannesinin eşinin adı.) Bizde kız altındır. Eğer olurda kızımın gözünden bir damla yaş süzülür bununda suçu Metehan olursa bozuşuruz. Velhasılkelam verdim gitti" "Merak etmeyin. Bizim oğlan deli doludur ama huyu iyidir sevdimi tam sever." Biraz sonra kapı çalınca Metehan "İmamdır" diyip kapıyı açmaya gitti. Nikah kıyıldıktan sonra söz yüzükleri takıldı. En son Metehanla beni tek bıraktılar. Metehan yanıma gelip anlımı öpüp beni kendine çekip sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim. "Artık Helalimsin" Yakınlık kalbimi çıkaracakta Neys... "Helalinim" Taktığım şalın boynumun açık kalan kısmını öpüp kokladı. Midemde kelebekler uçuşuyor. En sonunda herkes evlere dağıldı. Bende yatağıma geçip bugün olanları düşündüm.
Bu hikaye gerçek bir hikaye Metahan'ın bağlılığı halen daha devam ediyor. Neyse haydinnn Allah'a emanet olun...
