prison diaries |taekook|

7'kaba şey

bu dilenci oy ve yorum ister bacımsular✨
bölümler kızışıyooorrrr🫠_(:з)∠)_
siz  bunu okurken ben on biri yazıyorum😎
ve söylemem gerek favori bölümüm 8 ve 9 🙃

ve arkadaşlar adı üstünde fic hapishane günlükleri
zaman atlamalı illa olacak

en azından asıl zamana kadar🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂🙂

18 mart 2023

"Yaaa onlar benim muzlu sütleriiiiim! Benim! Benim! Benim o!"
"Kookieee paylaşmayı öğrenmelisin, senin benim mi var ha?"
"Hyung şu götten bacak sevgiline bir şey der misin? sütlerimi versin"
"Sensin götten bacak! bana bak kook seni tavşan yahnisi yapar, hayrına bütün mahkumlara dağıtırım"

Aç gözlü baek, günlerdir muzlu sütlerimi alıyordu. Onun da vardı vardı ama inat edermiş gibi gelip benimkini alıyordu. Neymiş efendim kim taehyung alıyormuş, içinden altın çıkma ihtimali varmış manyak mıdır nedir. Kim taehyung gibi küçük bir detay vardı evet. Pansuman olayından sonra yani yaklaşık on iki gündür böyleydi. O gün ağlamaktan gücüm çekilmiş, kolları altında uyuya kalmıştım. Beni uyandırmadan yatağıma kadar taşımış, adamlarına getirttiği on muzlu sütü başucuma bırakmıştı. Sabah uyandığımda görmüştüm, başta baekhyunun yaptığını düşünsem de teşekkür ettiğimde ben yapmadım demişti. Geriye tek seçenek chanyeol hyung kalmıştı ama onu da gün boyu göremeyince konuşamamıştık doğal olarak. Akşam yemeğinden sonra baek ile ortak alanda otururken kim taehyung ile beraber gelmişlerdi. Muzlu sütler için teşekkür ettiğimde beni şaşırtan hyungun almamış olmasından çok kim taehyungın almasıydı. Ne demem gerektiğini bilmiyordum o an, bir gün öncesinden sarılarak duygu patlaması yaşadığım adam muzlu süt almıştı bana. Zor da olsa kendimi sakinleştirerek teşekkür etmiştim. Sadece kafa sallamak ile yetinmişti. Kaba şey. Artık ona böyle sesleniyordum "Kaba şey". Bu muzlu sütler günlerdir devam ediyordu, ve ben ilk bir kaç gün ne kadar teşekkür etsem de kafa sallamaktan başka bir dönüt alamıyordum. Bende artık teşekkür etmiyordum yani eskisi kadar sık. Günlerdir olduğu gibi yine baek, taehyungın öğleden sonra verdiği muzlu sütlerden çalıyordu. Hep beraber dışarda piknik masası şeklinde ki masa da oturuyorduk. Karşımda chanyeol hyung ve baek vardı ben tek başıma oturuyordum çünkü baek sütlerimi çalıp hyungun yanına kaçmıştı.

Hyung bir şey demek yerine bu halimize gülüyordu. Taehyung ve yoongi ortalıkta yoktu, o günden beri sürekli ikili ortalıktan kayboluyor en sonunda biri dudağı patlak diğeri kaşı patlak bir köşeden çıkıp geliyordu. Yoonginin yanında ki jimin denen çocuk çaprazımda duvara öylece yaslanmış duruyordu. Bazen gözleri bana kayıyor delici gözlerle bakıyordu. Fark etmediğimi sanıyordu ama ben sadece olay çıksın istemiyordum. Baekin chanyeol hyunga sırnaştığını görmemle elinde ki iki muzlu sütü de almıştım. Şaşkınlığını atar atmaz masadan üstüme atlamaya çalışmıştı ama chanyeol hyungun kolları engel olmuştu. "Bırak bey bırak da şu tavşanı akşam yemeği yapayım" Baekin chanyeol hyunga bey demesine gülerken bir yandan aldığım sütlerden birini açmış içmeye başlamıştım. "Hanım hanım onlar benim sütlerim!" Dediklerine daha çok gülerken hyungun gülmesinden yararlanarak masada üstüme gelmiş açmadığım sütü aldığı gibi chanyeol hyungun kucağına atlamıştı masadan. Sırtını hyungun göğüsüne yaslamış bir yandan kıstığı gözleri ile bana bakıyor, muzlu sütü açmaya çalışıyordu. Ben onun bu haline gülmekten sütü bile içemiyordum. Baekhyun iyice hyungun kucağına yayılırken onun bu hallerine sadece gülüyorduk. Gerçekten tam bir deliydi ne yapacağı asla belli olmazdı. Yanlış hatırlamıyorsam bir altı ay önce yemek sırasında önüne geçmeye çalışan bir gencin sırtına atlamış bir yandan saçlarını yoluyor bir yandan da kafasını ısırıyordu. Kafasını ısırmadığı anlar ağzına ne geliyorsa sövüyordu, "Orusbu kılıklı seni, yolarım seni sen kimsin önüme geçiyorsun!? amcık beyinli! aşufte!" Her bir hakaretinden sonra ısırıyor sonra tekrar sövüyordu. Yarım saat boyunca adamın tepesinden almaya çalışmıştık. Adamın saçları elinde kalmıştı, saçsız olan yerlerde diş izleri gözüküyordu. Tabi o günden sonra kimse en ufak bir şey bile yapmamıştı. Korkularından değildi, daha çok deli ile uğraşamayız dedikleri içindi.