Wojna skończyła sięwszyscy są szczęśliwi, ale czy napewno?
Mineło 10 lat od tych pamiętnych zdarzeń z 1944 roku, a nikt o niej nie zapomniał. O mężnej, odważnej a przy tym tak delikatnej dziewczynie. Jej obraz zamordowanej brutalnie dalej widzi w głowie Tadeusz.
Pomaga mu na szczęście jego mąż, Janek z którym pozostał i już pozostanie już na zawsze. Rudy i Zośka przestali istnieć po wojnie lecz zawsze w sercu nimi pozostaną, jak ona pozostanie Stokrotką.
Monia, Hala i Dusia również nie zapomniały.
Wesołe przyśpiewki, wspólne rozmowy oraz wisła już zawsze pozostaną w ich pamięci. Avi zaweze będzie ich najlepszą i najmłodszą przyjaciółką.
Alek i Basia wzieli ślub, zostali szczęśliwym małżeństwem tak jak prosiła ich o to Avery. Kobieta w trakcie przygotowań płakała. Nie tylko z powodu stresu, czy innych zawirowań. Jej kochana przyjaciółka nie miała już okazji się tam pojawić.
Alek do dziś na wspólne ogniska zawsze przynosi 8 a nie 7 talerzy, trudno mu wykorzenić nawyk który pielęgnował 14 lat.
A Fabian? On spęłnił jej ostatnią wole.
Spacerował ze swoją czteroletnią cureczką po brzegu wisły. Popołudnie było ciepłe, a skurę owiewał sierpniowy wiatr.
- Tato! Spójż jakie piękne kwiaty - zachwyciła się dziewczynka a do rączek włożyła maleńki bukiecik stokrotek. Podbiegła do ojca i wręczyła mu je z uśmiechem.
Oczy Fabiana nieznacznie się rozszerzyły gdy jego palec sunął po białych płatkach.
Nagle poczuł ją przy sobie. Spojżał w pomarańczowo - czerwone niebo i starał się w nim ją dojżeć.
Tak naprawdę była dla niego w letnim wietrze, kwiatach a w szczególności stokrotkach, malowała niebo na najróżniejsze kolory i dalej głęboko w jego sercu.
- Tęsknie Stokrotko - szepnął sam do siebie
Tak zakończyła się historia niezwykłej patriotki która poświęciła swe życie dwóm wspaniałym ideałom braterstwie i służbie.
Mimo, że serce jej już jest martwe to dusza zawsze jest wśród nas.
Jej historia jest odpowiedzią na pytanie:
"Jak pięknie umierać i jak pięknie żyć? "
◇◇◇
Oto tak kończy się ta książka, wiem że to zakończenie jest smutne. Napewno napisze jakiś fluff ale ta książka kończy się tak.
Miło było was gościć tutaj, mam nadzieję że ze mną zostaniecie bo to nie ostatnia książka jaką tu napisze!💗
CZYTASZ
Warszawska Stokrotka | Kamienie na Szaniec
Fanfic❝𝐀 𝐤𝐢𝐞𝐝𝐲 𝐭𝐫𝐳𝐞𝐛𝐚, 𝐧𝐚 ś𝐦𝐢𝐞𝐫ć 𝐢𝐝ą 𝐩𝐨 𝐤𝐨𝐥𝐞𝐢, 𝐣𝐚𝐤 𝐤𝐚𝐦𝐢𝐞𝐧𝐢𝐞 𝐩𝐫𝐳𝐞𝐳 𝐁𝐨𝐠𝐚 𝐫𝐳𝐮𝐜𝐚𝐧𝐞 𝐧𝐚 𝐬𝐳𝐚𝐧𝐢𝐞𝐜.❞ ~ "Testament mój" Juliusz Słowacki Stokrotki, piękne kwiaty lecz tak niedocenione. Wszystkie takie s...
