3.Bölüm SİYAH KİBARCIK

288 15 0
                                    

Deniz telefonun çalmasına şaşırdı kim arayabilirdi ki? Son model telefonunun ekranına baktı isim yazmıyordu.Sadece numaralar vardı.

O kadar çok Yağmur'dan bahsetmiştiki bir an Yağmur'un aradığını düşündü. Heyecanlandı. Onu bu durumdan kurtarabilecek tek kişinin Yağmur olduğunu düşünüyordu. Fakat kurtulmak istediğinden pek emin değildi.

Telefon ısrarla çalmaya devam ediyordu. Telefonun ekranındaki numaraya baktı. Daha sonra kaydırarak telefonu açtı."Efendim" dedi fakat hiçbir ses gelmedi. Deniz ne olduğunu anlamayan gözlerle telefona baktı hâlâ ses gelmiyordu.

Dayanamadı ve "Yağmur sen misin?"diye sordu.Telefondan ses gelmedi ve telefon birden yüzüne kapandı.

Etrafa küfürler savurarak telefonu fırlattı. Kendini koşunca iyi hissediyordu ve sahil boyunca ayaklarına dolan kumlara aldırmadan, önüne bakmadan, ağlayarak, etraftaki insanlara çarpmamaya dikkat ederek koşuyordu.

Çocukluğundan beri sinirlenince, kızınca, küsünce hep sahile gelirdi ve koşardı. Babası sahile gelir ona kızarak kolundan tutup çekiştire çekiştire eve sürüklerdi.

Kendine itiraf edemiyordu fakat babasını ne olursa olsun seviyordu.

Bunları düşünmek iyice sinirini bozmuştu daha hızlı koşmaya başladı. Gerçekten sorunlu bir kızdı. Hayatından nefret ediyordu, hayatını sevmesi için herhangi bir sebep yoktu. Onu seven bir arkadaşı yoktu, onu koruyan, ona aşık, olan onu sahiplenen bir erkek arkadaşı da yoktu. Hiçkimsesi yoktu. Koca dünyada yapayalnızdı.

Daha fazla hızlandı nefesi kesilircesine koşuyordu. Biran da birşeye çarptı ve onun üzerine düştü.

Çarptığı bir insandı. Fakat Deniz çocuğun yüzüne bile bakmadan kalktı koşmaya devam etti. Çocuk da Deniz'in peşine takıldı ve koşup Deniz'e yetişti.Deniz dönüp çocuğa baktı "Ne var" dedi.

Çocuk "Senin gibi birisinden kibar olmasını beklerdim" dedi

Deniz " Kusara bakma süt çocuğu ummadık taş baş yarar." dedi.

Çocuk "Evet daha demin başımı yarıyordun."dedi ve belli olmayan bir biçimde gülümsedi.

Deniz "Ama görüyorum ki hiçbirşey olmamış o taş kafana."dedi ve dönüp yümeye başladı.

Çocuk "Sendeki siyahı iliklerime kadar hissediyorum" dedi ve devam etti."Sorun şu ki bende pek fazla renkli sayılmam."dedi

ve yürürken saçlarını geriye atmak için kolunu kaldırdığında Deniz, çocuğun ceketindeki silahı gördü.

Sorun şuydu ki çocuk hiç de yabancı gelmemişti.

Deniz koşup çocuğa yetişti ve "Kimsin" diye sordu.

Çocuk alayla dudağını yalayıp tek kaşını kaldırdı ve "Senden daha siyah birisi." dedi.

Deniz hafifçe gülümseyip "Benden daha siyah olabileceğini mi düşünüyorsun?" dedi."Oysa ki o ceketindeki silahı bir kez bile ateşlemediğin üstüne büyük bir iddiaya girebilirim KİBARCIK" diyerek devam ettirdi. Kibarcık kelimesisinin üstüne vurgu yapmıştı.

Çocuk sorgulayan gözlerle "Kibarcık mı? " diye sordu.

Deniz "Hadi ama sana çarpıp yere düşürdüğüm zaman özür dilemem için peşimden geldin SİYAH KİBARCIK bunu inkar etme." dedi ve alayla gülümsedi.

Gülümsediği zaman gamzesi çıkmıştı ve gözleri kısılmıştı.

Çocuk mırıldanarak" Böyle bir güzelliğin altından bu kadar kaba birisinin çıkmasını beklemiyordum" dedi.

Fakat Deniz çoktan arkasını dönüp yürümeye başlamıştı.

Çocuk da önüne döndü ve yürümeye başladı. Yürürken ceketindeki silahla kimleri öldürdüğünü düşünüyordu.

Fakat o kadar çoktu ki hatırladığı sadece kız kardeşini kaçıran ve onu tehdit eden bir çocuktu ilk öldürdüğü kişi olduğu için unutmamıştı. Son öldürdüğü ise bir kadındı. Babasının annesini aldatmasına neden olan bir kadın.

Zengindi. Anne ve babsını sevgisini bu yaşına kadar fazlasıyla içinde hissetmiş bir kişiydi. Ailenin tek erkek çocuğuydu. Ama babasını başka bir kadınla gördüğü zaman hissettiği sevginin yalan olduğunu anladı.

Belki yalan değildi ama öyle hissetti. Hiçkimseye söyleyemedi. Babasına bile o kadını gördüğünü onunla ne haltlar çevirdiğini bildiğini söylemedi. Kadını öldürüp toprağa gömdü.

Kadının ailesi olmadığı için herhangi biri kayıp ilanı vermedi.

Babası kadını defalarca aradı evine gitti fakat kadını bulamayınca pes etti. Polise gidemedi, eğer gitseydi yalandan oynadığı aile reisi rolü tuzla buz olabilirdi.

Babasının bu kadar karaktersiz olacağına inanamamıştı.

Gün geçtikçe babasına olan nefreti katlanarak artıyordu. Birgün babasına zarar vermekten onu vurmaktan korkuyordu.Babasının katili olmaktan korkuyordu.

Annesinin öğrenmesinden korkuyordu.

Multide kibarcık var ^^

İKİ KATİLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin