មិនដឹងថាសង្រ្គាមស្នេហ៍ដ៏រោលរាលចប់នៅពេលណាវាក៏ប្រព្រឹត្តទៅរហូតដល់រាងតូចសន្លប់ទើបគេព្រមឈប់ហើយក៏ងើបពីគ្រែដើរត្រង់ទៅបន្ទប់ទឹកដើម្បីសម្អាតខ្លួនស្អាតហើយក៏បើទ្វារចេញទៅបាត់មិនខ្វល់ពីរាងតូចដែលដេកអស់ខ្លួនសន្លប់មិនដឹងអ្វី។ខ្លួនប្រាណសុទ្ធតែស្នាមក្រហមជាំតាំងពីក្បាលរហូតដល់ជើងសក់រញ៉េរញ៉ៃមើលមិនយល់បបូមាត់ហើមដោយសារការបឺតជញ្ជាក់មិនអាសូ ...
ម៉ោង៨ព្រឹក...
ថ្ងៃរះផុតចុងឈើហើយតែនៅឡើយតែរាងរាងតូចដែលគេចនៅមិនទាន់ភ្ញាក់ពីដំណេកទេ..
តីត-តឹត
«ហាឡូមាក់..!»
«យា៉ងម៉េចហើយ..?»
«គឺខ្ញុំមិនចង់ធ្វើទេមាក់»
«និយាយបែបនេះឯងមិនចង់ជួបប៉ារបស់ឯងទេ...?»
«មាក់ចងធ្វើអី...?»
«បើឯងចង់ជួយប៉ារបស់ឯងក៏ឆាប់មានកូន ជាមួយនឹងគេឲបានលឿនទៅព្រោះ បើឯងមិនមានកូនឯងក៏គ្មានថ្ងៃបានឃើញមុខ ឪពុករបស់ឯងម្ដងទៀតដែ»
«មាក់កុំធ្វើបែបនេះដាក់ខ្ញុំបានទេ..?ខ្ញុំចាំប៉ាសឹងតែពេញមួយជីវិតទៅហើយដើម្បីបានឃើញមុខប៉ាម្តងទៀត សូមអង្វរមាក់កុំធ្វើដាក់ខ្ញុំបែបនេះ» រាងតូចពោលបណ្តើរយំបណ្ដើរព្យាយាមសុំក្ដីមេត្តា «មាក់ ហាឡូ...ហាឡូមាក់» រាងតូចព្យាយាម ស្រែកហៅតែអ្នកម្ខាងទៀតគេបិទបាត់ ទៅហើយ។ jakeទ្រហោយំចេញមកយ៉ាងវេតនាខណៈដាក់ខ្លួនអង្គុយផ្អែកជញ្ជាំងយំចេញមកដោយតាងតឹងជាខ្លាំង។
រាងក្រាស់ដែលទើបតែដើរចូលមកក៏ឃើញ បែបនេះក៏ស្ទុះចូលមករករាងតូចទាំងក្តីបារម្ភជាខ្លាំង។
«ឯងកើតអីម៉ិចបានជាយំ» រាងក្រាស់សួរ ឡើងដោយក្ដីបារម្ភជាខ្លាំងខណៈក្ដោបមុខរាងតូចដែលពេលនេះពេញទៅដោយទឹកភ្នែក
«ខ្ញុំ..ខ្ញុំ...!» រាងតូចពោលទាំងអួលដើមកស្ទះចូលមកឱបរាងហុីសុឹងយា៉ងណែនរួចក៏ទ្រហូយចេញមក។
ហុីសុឹងគេតាងតឹងជាខ្លាំងពេលឃើញរាងតូចយំ បែបនេះគេឱបរាងតូចយ៉ាងណែនខណៈឱនថើប ក្បាលរបស់រាងតូច« ឈប់យំទៅខ្ញុំនៅទីនេះ ហើយឆាប់ប្រាប់មកអ្នកណាធ្វើអីឯង» រាងក្រាស់ សួរបន្តខណៈអង្អែលក្បាលរាងតូចថ្នមៗ។
YOU ARE READING
ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជំពាក់កម្ម (ចប់)
Fantasyស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់មិនខុសទេ លួចមើលមនុស្សដែលខ្លួនឯងស្រឡាញ់ក៏មិនខុសដែរ លួចបារម្ភមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់រឹតតែមិនខុស ការពារមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់កាន់តែមិនខុស តែគេខុស...ខុសដែលស្រឡាញ់មនុស្សមិនគួរស្រឡាញ់ ខុសដែលនៅតែស្រឡាញ់មនុស្សដែលមានអ្នកដែលគេស្រលាញ់រួចហើយ
