ជេគនៅខាងក្នុងបន្ទប់ទឹកមួយសន្ទុះហើយហុីសុឹង គេក៏នៅឈរចាំនៅមុខបន្ទប់នៅឡើយ។
«ងូចទឹកឲខ្លួនឯងឬងូចឲកូនម្នាក់ទៀត»គេរអ៊ូ
«ជេគ..បងចូលទៅក្នុងដែរបានទេ»គេដាច់ចិត្ត គោះទ្វាដោយខ្លាចចិត្ត។
<<ព្រាំង>>
«ជេគ..!» ហុីសុឹងភ័យជាខ្លាំងពេលឮសម្លេង ប្រញាប់ស្ទះចូលទៅក្នុងបន្ទប់យ៉ាងលឿនហើយ ក៏ឃើញថារាងតូចឈរញ័រជើង ការ ដែលធ្លាក់របស់ឮខ្លាំងធ្វើឲគេស្លុតព្រោះគេ កំពុងតែខ្សោយស្រាប់ ហើយគេក៏មិនអាចធ្វើ ចលនាលឿននោះដែរទើបជាហេតុត្រូវឈ រស្ងៀមតែម្តង។
«កុំរើណានៅទីនោះហើយបងទៅយកអូន»ហុីសុឹងនិយាយខណៈដើរវាងអំបែងដែរបែក ក្បែរជើងរាងតូច។ ហុីសុឹងលើកបីជេគចេញពីកំទេច អំបែងនោះ។
«ដាក់ខ្ញុំចុះ»
«អូនធ្វើឲបងវិសតែគាំងបេះដូងស្លាប់ទៅហើយ មានយល់ទេ»
«ខ្ញុំមិនខ្វល់បានហើយឆាប់ចេញទៅ»
«តែ...!»
«បើលោកនៅតែមិនចេញទៅទៀតខ្ញុំនឹងយក ទឹកក្ដៅមកជះលោកមិនខាន» ជេគពោល ខណៈសម្លក់គេយ៉ាងខឹង។
«បាន បានមិចក៏កាចបែបនេះ..!»
«ឆាប់ចេញទៅ...» ជេគស្រែតសម្អាត
«ទៅហើយ... តែមុននឹងទៅសុំថើបកូនបន្តិចសិន» និយាយរួចគេក៏ឱនមកថើបពោះជេគព្រម ទាំងអង្អែលថ្នមៗមុននឹងដើរចេញទៅហើយតែក៏ជិតផុតទ្វាទៅហើយក៏ថយមកឈរទល់មុខជេគ វិញ។
«ម៉េចក៏មិនទៅ»
«អូនមានកូនបែបនេះគួរឲស្រលាញ់ណាស់»
«នេះលោក...»ជេគរៀបនឹងជេគេទៅហើយ ស្រាបតែហុីសុឹងទាញគេមកជិតមុននឹងឱនផ្តិត ថើបផ្លាស់របស់ជេគថ្នមៗដោយអារម្មណ៏ ជាច្រើនដែលប្រាប់មិនត្រូវ។ ជេគមិននិយាយ អ្វី ក៏ឈរស្ងៀមៗតែក៏រក្សាទឹកមុខសោះអង្គើយ ដូចដើម។
«មើលថែខ្លួនឯងផង ។ បា៉បា៉ទៅហើយកុំធ្វើឲ ប៉ាតូចពិប៉ាកយល់ទេ..?» ហុីសុឹងនិយាយខណះ អង្អែលពោះជេគដោយអារម្មណ៏មានក្តីសុខជា ខ្លាំងរួចក៏ដើរចេញទៅទាំងមិនដាច់ចិត្ត។
ជេគមិននិយាយអ្វីគ្រាន់តែគេដើរទៅផុត ក៏បិទទាចាក់សោរភាមៗ។
YOU ARE READING
ចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ជំពាក់កម្ម (ចប់)
Fantasyស្រឡាញ់មនុស្សម្នាក់មិនខុសទេ លួចមើលមនុស្សដែលខ្លួនឯងស្រឡាញ់ក៏មិនខុសដែរ លួចបារម្ភមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់រឹតតែមិនខុស ការពារមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់កាន់តែមិនខុស តែគេខុស...ខុសដែលស្រឡាញ់មនុស្សមិនគួរស្រឡាញ់ ខុសដែលនៅតែស្រឡាញ់មនុស្សដែលមានអ្នកដែលគេស្រលាញ់រួចហើយ
