BAD BLOOD [KTH]

Episode 11

-Kim Min Hyuk-

V'nin anlatımıyla

Tam herşey güzel gidiyor derken biryerden birşey çıkmak zorunda mıydı?!

Nereden gelmişti bu herif?! Daha önemlisi bizi nasıl bulmuştu?!

Ben konuşmaya bile tahammül edemediğim için iletişimi Taehyung'a bırakmıştım.

"Neden geldin?!"

"Oğullarımı görmem için bir sebep mi gerekiyor?"

Konuşmak istemesem de dayanamıyordum. Yüzüne bağırdım

"OĞLUN OLDUĞUMUZ ŞİMDİ Mİ AKLINA GELDİ?! SEN ANNEMİ ÖLDÜRDÜN! SENİ ASLA AFFETMEYECEĞİM!"

Taehyung bir yandan beni sakinleştirmeye çalışırken diğer yandan konuştu,

"Buraya gelmekle hata yaptın. Şimdi nereden geldiysen oraya geri dön. Bir daha da karşımıza çıkma, yoksa bir dahaki sefere V'nin seni öldürmesine izin veririm"

Taehyung'un önceki laflarını yoksayıp sadece adımı söylememesine takılmıştı

"V nereden çıktı?"

"Senin gibi pislikler annemden bana kalan sayılı şeylerden biri olan adımı kirletmesin diye adımı kullanmıyorum"

"Anneni bu kadar çok mu seviyordun?"

Taehyung'a ciddi bir bakış attım,

"Bırak da öldüreyim"

"Hapise girmemen için elimden geleni yapacağım"

Taehyung kolumu bırakır bırakmaz cebimdeki dart okunu saniyeler içinde alıp göğsüne sapladım. Şoka girmişti, yüzüme kötü bir gülümseme yerleştirdim

"Uzun zamandır bu anı bekliyordum"

Arkamdan Taehyung'un sesini duydum,

"İyi işti kardeşim"

Yere düşmüş bedenine yaklaştım, bilinci açıktı. Fakat büyük ihtimalle şoktaydı, cebindeki telefonu alıp ekranına baktım. Cidden bizim resmimiz mi vardı? Bizi önemsiyorsa neden biz küçükken anneme ve bize böyle davrandı?

Bakışlarımı ona çevirdim,

"Annemi neden öldürdün?"

Zar zor konuştu,

"Anneni... ben... öldürmedim..."

Ne?!

"Kim yaptı o zaman?!"

"Hwang... Haesoo"

"Hwang Haesoo? Şu iş adamı... ne iş adamı ya! Mafya olan Hwang Haesoo mu? Eskiden ortağın olan?"

"Evet..."

Taehyung şaşkın bakışlarını bana dikti,

"Nasıl hatırlıyorsun?!"

"Kolay kolay unutmam hiçbir şeyi"

"Hapiste değildim hiçbir zaman, sadece saklanıyordum. O gün siz annenizin mezarını ziyaret ettiğinizde oradaydım. Sizi yıllar sonra ilk defa görünce ilk başta inanamadım. Çok büyümüşsünüz"

"Yakışıklı birer adam olmuşuz falan filan... Sadede gel"

Bu süre zarfında Taehyung neredeyse hiç konuşmadı. Bir iki kere bilmediği birşeyi öğrenince o şey hakkında soru sordu o kadar

"Sadede gelecek birşeyim yok. Sizden özür dilemek için geldim"

"Özür borçlu olduğun kişi biz değiliz" diyerek telefon ekranımı açtım. Annem, ben ve Taehyung'un fotoğrafı