It's the next day and I'm preparing for my parents arival.
I really want them to see how well I'm doing and how much I've grow since pinili kong magpaka-independent.
Kapag nakita nila na maayos ang lagay ko at masaya ako na kasama si Evan, then maybe they'll be happy about me and Evan.
As I finish dressing, I hear my phone buzz on the nightstand. Chineck ko at may message ito mula kay Dad.
× Hey, my princess. We just landed! Grabbing our luggage and we'll see you in an hour! ×
An hour?!
Pumunta agad ako sa living room at nakita ko si Evan na nakaupo sa sala at tila ang lalim ng iniisip.
I know this isn't easy for him.
Naglakad ako palapit at naupo sa tabi niya. Nilingon naman niya ako at ngumiti ng tipid.
I can't imagine how difficult this must be for him. Ang huli nilang paguusap ni Mom ay hindi naging maganda at puro lamang masasakit na salita ang natanggap nito kay Mom.
Pero masasabi kong namimiss din niya si Mom, si Mom na ang tinurin niyang totoong nanay sa buong buhay nito dahil yung biological mother nito ay namátay sa panganganak kaya't si Mommy na talaga ang tinurin nitong ina niya.
Evan and I settle into a comfortable silence, drawing comfort from each other's presence.
Suddenly, the doorbell rings.
They're here already?! Bigla akong nakaramdam ng kaba sa dibdib ko. What if they don't approve? I don't want to make things worse between mom and Evan.
Ako na ang nag-bukas at nasa likod ko lang si Evan.
"Princess! I've missed you!" salubong kaagad ni Dad sa akin at agad ko siyang niyakap ng mahigpit.
Saka naman pumasok din si Mom na nakangiti sa akin at agad ko din siyang niyakap. "It's so good to see again, my baby." Sabi ni Mom na kinangiti ko.
Dad smile at me and niyakap din niya ako kahit na nakayakap si mom sa akin at nung bitawan nila ako ay napalingon si Dad kay Evan.
"And you must be Evan!" nakangiti na sabi ni dad at tumango ito.
"Yes sir. It's nice to meet you." My dad greets Evan warmly, with a firm handshake and a pat on the back.
"Evan!" napalingon kaming lahat kay Mom ng magsalita ito at parang gusto kong maiyak sa expression ng mukha ni Mom ngayon.
"Mom." saad ni Evan saka yumuko..
Sobrang intense sa pagitan nila Evan at mom, maybe I should spoke too.
"Um, bakit hindi po muna kayo maupo habang inaayos ko lang po ang kakainin natin." Sabi ko kay Mom pero hindi ito sumagot.
Kaya naman ako na ang nagtulak kay Dad sa living room para sumunod sina Mom sa amin.
"So, how you been, my princess?" tanong ni dad sa akin habang umiinom ito ng kapeng tinimpla ko at tiningnan ko si Mom na nakatingin lang kay Evan.
"Uh, I've been really great, dad! My piano classes have really taken off. Nagsisimula ng dumami ang mga students ko. I may have to start waitlist." Sabi ko habang pinagpapawisan na ang mga palad ko.
"Magandang balita yan, it makes an old man proud to his daughter doing so well." Sabi nito at ngumiti ako at tumango.
I notice that neither Evan nor Mom has spoken since we've sat down.
This is getting awkward . I wish one of them would try to break the ice. Huminga ng malalim si Mom.
"So, Evan, what made you decide to get so close to Eli?" seryosong tanong nito.
