မင်္ဂလာပွဲမှာ သောက်လာခဲ့ကြတော့ နည်းနည်းမူးနေကြပီဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်သားအိမ်ပြန်ရန်လုပ်တော့ ယွန်းဂီက ဂျောင်ဂုကိုဆွဲခေါ်သွားကာ ထယ်ယောင်းကတော့ ကားပေါ်မှာ ကျန်ခဲ့...
"ရော့ ဂျောင်ဂု..."
"အဲ့တာဘာလဲ.."
"ဆေး ထယ်ယောင်းကိုတိုက်လိုက်"
ရုတ်တရတ်ဆိုသလိုသူ့လက်ထဲရောက်လာတဲ့ဆေးကိုကိုင်ကာ..
"ဒါက ဘာလုပ်ဖို့လဲ"
"ဟာ ဒီနေ့က မင်းတို့မင်္ဂလာဦးညလေ ထယ်ယောင်းက ကလေးကြောင့် ဒီကိစ္စကိုကြောက်နေတာ မင်းကိုလက်ခံမှာမဟုတ်ဘူးလို့ ဂျီမင်ပြောတယ် အဲ့တော့သူ့ကိုဆေးသာနွားနို့ထဲဖျော်တိုက်လိုက် မင်းတို့မင်္ဂလာဦးညအတွက် ကူညီတာ"
"ဟင်..သေနာ တစ်ခြားနေရာကျမကူညီပဲ ဒီနေရာကျ ထိပ်ဆုံးက ကူညီတယ်"
"ဟဲဟဲ ငါ့အလှည့်ကျလည်းမင်းတို့ပြန်ကူညီတာလိုချင်လို့ပါ"
"အမယ်လေး..အရင်ဆုံးဂျီမင်ကိုရအောင် လုပ်ပြီးမှပြောပါကွာ"
"မပူပါနဲ့ ဂျီမင်တစ်နေ့ ငါ့အချစ်ကိုလက်ခံလာမှာပါ"
"အေးပါကွာ ဒါဆိုငါသွားပြီ ထယ်တစ်ယောက်တည်းစောင့်နေရတာ"
"အေးအေး သေချာလုပ်အုန်းနော်"
"ok thank you bro"
ဂျောင်ဂု လက်ပြကာ ထွက်သွားလေသည်။ ယွန်းဂီကတော့ ခန်းမထဲပြန်၀င်ကာ ဂျီမင့်နားသွားလေသည်။
"ဂျောင်ဂုကိုတော့ ပေးလိုက်ပြီ အဆင်ပြေမပြေတော့မသိဘူး"
"အင်း သူ့ဘာသူကြည့်လုပ်လိမ့်မယ်"
"ဒါနဲ့ မင်းက ထယ့်ကိုအရမ်းချစ်ခဲ့တာလေ ဘာလို့ဒီလိုကိစ္စကို လိုက်ကူညီတာလဲ"
"ဟီး..ငါနဲ့သူနဲ့က ထာ၀ရသူငယ်ချင်းလေ ငါ့သူငယ်ချင်းကို တစ်သက်လုံးဒီလိုစိတ်ဒဏ်ရာမရသွားစေချင်ဘူး ဒီလိုကိစ္စကြောင့်စိတ်ဒဏ်ရာရသွားခဲ့ရင် ဒီလိုကိစ္စနဲ့ပဲပြန်ကုရမှာ အဲ့တာကြောင့်ပါ"
"မင်း သူ့ကို ချစ်နေသေးတာလားဟင်"
"ဟင့်အင်း ထယ်ယောင်းက ငါ့သူငယ်ချင်းပါပဲ ဒီ့ထက်လည်းပိုလို့မရတော့သလို ပိုလည်းမပိုချင်တော့ဘူး"
![Hate to love[complete]](https://img.wattpad.com/cover/342644770-64-k217805.jpg)