JAPON DAMAT: "Sakura Çiçeğim "

BÖLÜM1:İLK DURAĞA HOŞGELDİN

BÖLÜM ŞARKISI: BAHJAT: Hometown Smile Nightcore Edit

      Otobüste ayakta beklemeyi seven birisiyim, yanımda annem olunca bu durum çok iyi oluyor. Ancak otobüsü kalabalıkta sevmem.
Keşke erkeklerle kadınların tutunacağı ve duracağı yerler farklı olsa...

Çok rahatsız edici bir durum. Evliler ve sevgilisi olanlar çok rahatlar, ne güzel. Kadının biri kocasına sarılmış, düşmemek için ondan destek alıyor. Adamsa karısına, bir kalkan olmuş gibi, onun düşmesini ve rahatsız olmasını engelliyor. Bu aşkın en güzel hali olsa gerek.

Annem etrafa bakınırken yanımızda duran çocuğu göstermişti;

"Çekik gözlü, şimdi yanımızda Ayla olsaydı hemen konuşurdu" dedi bende gülümseyerek olumlu anlamda başımı salladım.

Ayla, yaramaz kardeşim on beş yaşında uzak doğuya bi hayli meraklı. BTS Fanı bi kız kardeşim vardı. Bazen ikimiz birlikte dinlerdik şarkılarını.

Annem konuşmaya devam ediyordu;
"Leyla, sence Koreli mi?"

Anneme yaklaşarak "Anne, her çekik gözlü Koreli değildir" dedim gülümseyerek.

Çocuk bizi duymasın diye fısıldaşarak konuşuyorduk. En sonunda annemin konuşmalarını duymasın diye anneme; "Tamam anneciğim, eğer aynı durakta inersek ona nereli olduğunu soracağım" dedim.

Çok utangaç biriyim umarım bizimle aynı durakta inmez.
Çekik gözlü çocukla yan yana duruyorduk. Neden bilmem ama çok terbiyeli birine benziyordu. Ya da bana öyle gelmişti. Çünkü sırf ben rahatsız olmayayım diye neredeyse iki büklüm olmuştu, olabildiğince benden uzak durmaya çalışıyordu. Yakınımızda duran bi beyfendi vardı adama sinir olmuştum. Otobüs kalabalıkta olsa rahatına diyecek yoktu.

En sonuda "Beyfendi rica etsem biraz toplar mısınız kendinizi, etrafta bir sürü kadın var rahatsız oluyorlar daha doğrusu oluyoruz, aynı durumu, annenizin, kız kardeşinizin ya da bir yakınınızın yaşamasını istemezsiniz dimi?" dedim.

Adam bozulmuşcasına; "Kusura bakmayın özür dilerim" diyerek yanımızdan uzaklaştı.

Biraz yakınımızda duran orta yaşlarda ki bayan bana "Çok iyi dediniz, gerçekten hiç hoş bir durum değil" sadece tebessüm ettim.

Sonra ani bir frenle o korku anıyla elimi en yakınımda duran yere yerleştirdim. Ama elimin altında duran o eli fark etmedim. Çünkü biri benden önce davranmış ve oraya ilk o tutunmuştu. Şaşkınca ona doğru dönüp baktım. Bu o, çekik gözlü çocuktu. Şuan birbirimize bakıyorduk. Uzun boylu, geniş omuzlu biriydi. Çok utanmıştım, içimden; "Lütfen yüzüm kızarmasın, lütfen lütfen lütfen".

Çekik gözlü çocuğun yanakları pembeleşmişti. "Kusura bakmayın çok, özür dilerim" dedim.

Çekik gözlü çocuk; "Sorun değil, ben özür dilerim" dedi.

Camda ki yanısmama baktığımda anlaşılan yüzü pembeleşen tek o değildi. Sonra aklımda soru işareti yandı "Türkçe biliyor? Acaba turist mi yoksa değil mi?"

İneceğimiz yere gelince çocuğunda bizimle aynı durakta indiğini fark ettim. Şansım yaver gitmedi.

Derin derin nefes aldım annemle çekik gözlü çocuğun yanına giderek; "Pardon bir şey sorabilir miyim?"dedim.

Çekik gözlü çocuk; "Buyrun"

"Şey benim bir kız kardeşim var çekik gözlü insanları çok seviyor, biraz hayranlık duyuyor da acaba nerelisiniz?dedim.