7.BÖLÜM: MAHKEME

63 37 7
                                    


BÖLÜM ŞARKISI: Alina GERC: I Love You (I Love You in Different Languages)

     Yeterince iyi olmuştum ötekilerinde tedavisine az kalmıştı. Tutuklu yargılanlasar bile iyileşmeleri gerekiyordu. Sonunda Selim denilen adi pisliği içeri tıkacaktım.

Bacağım çok acıyordu. Tekerlekli bir sandalyeye oturmuştum. Mahkemeye çıkacaktım. Himari umarım paniğe kapılmazdı. Yaşadıkları şok etkisi yapacaktı onda. Ve belkide ömür boyu acısını çekecekti.

Ama ben buna izin veremezdim. Yusuf hâlâ yanımdaydı. "Himari' yi yanıma çağıra bilir misin?"

Yusuf gülümseyerek başını evet dercesine salladı.

Himari yanıma gelip "İyi misin Leyla abla?" Dedi.

Yusuf'a kız kıza konuşacağımızı yanımızdan uzaklaşmasını rica etmiştim.

"Himari asma suratını bunda senin bir suçun yok. Ben alışkınım bu tür olaylara. Bundan daha fazlası bile oluyordu. İnan bana canım hiç acımıyor. Yoksa o şerefsizlerden mi korkuyorsun?"

"Ben, ben sadece..." deyip sustu.

"Korkmana gerek yok hakkettiklerini bulacaklar."

"Sen bi kahramansın Leyla abla"

"Hayır Himari, kahraman olan sensin. Sesini duyurdun. Bir çok masumun sesi oldun. Şimdi de lütfen susma. Olayı olduğu gibi anlat. Senin söyleyeceklerin, masumların kurtuluşu olacak. Haksızlık karşında asla susma. Hakkını ara. Sadece kendi hakkını değil başkalarının haklarını da ara. Bunu başkalarına zarar verecek şekilde yapma. Benim yaptığımı kast etmiyorum tabii. Onu yapabilirsin."

Himari; "Susmayacağım!" Dedi sevinerek.

"İşte böyle! Seni böyle görmek istiyorum. Seni böyle cesur görmek istiyorum" dedim

"Peki bacağın acıyor mu?" Dedi.

"Hayır, kesinlikle acım yok"

"Ama senin üzgün görürsem acıyacak"

"Söz veriyorum Leyla abla, üzülmek yok"

"İşte böyle düştüğün yerden kalk. Bir insan düştüğü yerde kalmamalı. Sürünerekte olsa yoluna devam etmeli. Ama sen sürünerek değil kalkarak yoluna devam etmelisin canım. Çünkü sürünerek gittiğinde herkes bir açığını bulacak seni aynı yerden yaralamak isteyecek. Bunun için ayağa kalkmalısın" dedim.

Sarıldı "Seninle tanıştığıma çok mutlu oldum Leyla abla"

Sonra devam etti. "Şey. Sen benim yengem olsana"

"Ne?" Dedim şaşkınca

"Abim sana aşık oldu galiba. Baksan gözlerini senden ayırmıyor"

"Ne? Nasıl yani?" Dedim şaşkınca.

Himari; "Pardon özür dilerim bunları konuşacak zaman değil." Dedi ve yanımda gülümseyerek ayrıldı.

Yusuf gelmişti... Neden bu kadar tuaf bakıyor. Herkes bana aşık olduğunu sanıyor. Neden o bakışları bir türlü ben göremiyorum? Bende mi bi anormallik var yoksa insanlarda mı?

Yusuf' a dönerek "İnsanlar ne tuaflar değil mi"

"Ne gibi?" Dedi.

Ağzımı büzerek "Bilmem" dedim.

JAPON DAMAT: "Sakura Çiçeğim "Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin