my little stars (ستاره های کوچک من)

Part 4

وسط جلسه اش ییبو پیام داده بود که قرار است همراه یون به بیرون بروند. همان زمان برای چند لحظه عذرخواهی کرد و از اتاق کنفرانس بیرون رفت.

دوست نداشت ییبو در این وضعیتش تنهایی به بیرون برود ولی نباید جلوی همسرش را می گرفت.

پیامی به ییبو ارسال کرد و از او خواست به شدت مراقب خودش باشد و زیاد خودش را خسته نکند.

بعد از ارسال پیام سریع به سرخدمتکار خانه شان زنگ زد و تاکید کرد یکی از راننده های بتایشان را که می توانست خیلی خوب مراقب ییبو باشد، همراه آن ها بفرستد.

.‌
.
.

یون پیگی و بانی را به آغوش ییبو انداخته بود و از درون اتومبیل، با ذوق به بیرون نگاه می کرد.

ییبو هر چند ثانیه یکبار پشت پسرش را نوازش می کرد.

بعد از رسیدن به پارک مخصوص و زیبایی که یون عاشق آنجا بود، پسر بچه به سرعت در ماشین را باز کرد و بیرون رفت.

بالا و پایین می پرید. منتظر بود پاپا ییبویش پیاده شود و دستش را بگیرد و با هم وارد پارک سبز و زیبا شوند.

ییبو اندکی بعد با وسایل دستش که کنارش بود پیاده شد.

یون یک سال پیش وقتی علاقه ییبو به اسکیت برد را دیده بود تمام توانش را گذاشته بود تا پدرش به او یاد بدهد.

ییبو که آن زمان از این قضیه خوشحال بود با کمال میل پسرش را هفته ای سه بار به این پارک می آورد تا با او تمرین کند.

یون از دو پدر باهوش بود و استعدادش در یادگیری همیشه باعث حیرت و خوشحالی پدرانش میشد.

ییبو ابتدا یک زانویش را خم کرد و دستش را پشت کمرش گذاشت و مقابل پسرش نشست

"عزیزم بیا نزدیک تر"

یون جلوی پای پدرش پرید و به حرکات دست ییبو نگاه می کرد.

ییبو با حوصله زانوبند و آرنج بند را به زانو و آرنج پسرش بست و سپس مچ بند را به دور مچ کوچک پسرش گذاشت.

"پاپا میشه اینو دربیاری...یون اذیت میشه"

ییبو دستی به لباس پسرش کشید تا مرتب شود

"نه یون! اگه بیفتی و زخمی بشی میدونی چقدر غصه میخورم؟"

"یون نمیذاره پاپا غصه بخوره"

ییبو لبخندی زد و دست پسرکش را بوسید

"آفرین پسر خوب"

سپس از جایش بلند شد و کلاه ایمنی پسر را از روی صندلی برداشت و در ماشین را هم بست.

پدر و پسر دستشان را در دستان هم گذاشتند  و به سمت ورودی پارک رفتند.

راننده که تا آن زمان اسکیت برد یون را به زیر بغل زده بود و در سکوت به آن ها نگاه می کرد با فاصله به دنبالشان به راه افتاد.