(Jeongin'den)
Resim defterime bakıp ne yapacağımı düşünüyordum. Elimdeki fırçaya baktım ve aklıma gelen ilk şeyi çizmeye karar verdim.
"Merhaba Jeongin. Yardım ister misin?"
"Merhaba Jaehyun. 1 hafta daha okula gelmeyeceğini sanıyordum."
Jaehyun omuz silkti.
"Çabuk iyileştim. Bak Superman'im diyorum anlamıyorlar."
"Sen iyileştiğine emin misin? Her neyse evet, yardım edersen sevinirim. Ne çizeceğimi bilmiyorum."
"Bay Jeon basit şeylerle başlamamızı önerdi. Çöp adam ile başlayalım bence."
"Çiçek daha iyi olmaz mı?"
"Çöp adam daha iyi. Hem sen benden yardım istedin. Ben ne dersem o."
Derin bir nefes verdim. Jaehyun kendi fırçasını alıp hemen yanıma geldi.
"Önce daire çiz."
"Jae, ne yapmam gerektiğini biliyorum."
"Kendimi önemli hissediyorum. Çeneni kapa ve beni dinle. Sonra altına bir çizgi çek."
Jaehyun kendi kendine birşeyler anlatırken ben bitirmiştim bile.
"Oha Jeongin çizdiğin çöp adam benim çocukluk aşkıma benzemiş!"
Çizdiğim birkaç çizgiye baktım.
"Öyle mi? Çocukluk aşkın kimdi ki?"
"Pepee."
Jaehyun'a baktım. Ayağa kalktım ve Jaehyun'u sırasına itekledim.
"Yardıma ihtiyacım olmadığını farkettim. Yine de saol Jaehyun."
"Pepee!"
Jaehyun sınıfın içinde bağırarak ağlıyormuş gibi yaparken hızla yanından uzaklaştım.
En arkada oturmam büyük şanssızlık. Ayrıca Hyunjin'in yanı boştu. Oraya oturmalıydım. İyi de çizim yapıyordu. Bana yardım ederdi yanında otursaydım. 'Ona sorabilirim' diye düşündüm.
"Hyunjin hyung, yanına oturabilir miyim?"
Hyunjin hyung kafasını salladı. Kenara kaydığında hemen oturdum.
"Resim defterin nerede hyung?"
"Kullanmıyorum."
"Ders mi çalışıyorsun?"
"Hayır. Öyle oturup uyuyorum."
Kafamı salladım. Gülümseyerek sordum.
"Peki hyung, bana yardım eder misin? Ne yapacağımı bilmiyorum."
"Pekala olur."
Hızlıca resim defterimi ve öbür eşyalarımı alıp Hyunjin hyungun yanına oturdum.
"Jeongin, bu çöp adam ne?"
Kağıda baktım. Hyunjin hyung gülerken ben başka sayfa açıyordum.
"Ya onu Jaehyun yaptırdı. Ben dedim çiçek çizelim diye."
"Jaehyun'dan yardım almamalısın. Mal o."
"Arkadaşım o benim. Mal deme. Biraz mal evet ama deme."
Hyunjin hyung güldü ve eline kurşun kalem aldı.
"Tamam o zaman çiçek çizelim. Ben taslak çizeyim. Sen boya, olur mu?"
Kafamı salladım. Hyunjin hyung çiçeği çizerken dikkatlice yaptıklarını takip ettim.
"Pekala, şimdi fırçayı suya batır ve istediğin bir renge ucunu değdir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
inspiration, hyunin
RandomYang Jeongin Busan'daki okulunda zorbalığa uğruyordu. Bu yüzden annesiyle beraber Seul'e taşındılar. Jeongin arkadaşlarıyla aynı okula gitmeye karar vermişti. Yeni okulunda, arkadaşlarıyla çok daha mutluydu, fakat nereden bilsin; herkesin ürktüğü, m...