inspiration, hyunin

2.4 (Final)

Yaklaşık 2 ay kadar sonra

"İyi ki doğdun Jeongin!"

Gülümseyip önümdeki pastanın mumlarını üfledim. Annem hızla yanıma gelip sarılırken Jisung da gözyaşlarını siler gibi yapıp üstüme atladı.

"Ben de sarılıcam!"

Felix Jisung'u ittirip bana kollarını sardı. Seungmin de yanıma gelirken Minho hyung güldü.

"Çekilin lan! Sıra bende!"

Minho hyung sıkıca bana sarılırken ittirmeye çalıştım.

"Git hyung! Küsüm ben sana. Jisung ile sevgili oldun, unuttun bizi."

Minho hyung geri çekilip dil çıkarırken hemen koltukta oturan Jisung'a sarıldı. Chan hyung da sarılırken doğum günümü tekrar kutladı. Changbin hyung elimi sıkıp kafalarımızı tokuşturdu.

"İyi ki doğdun kardeşim. Normalde mahalleden agalarla havaifişek patlatacaktık sana da Hyunjin'in planı varmış. Başka zamana."

Hyunjin'e ne planı der gibi baktığımda boşver manasında elini salladı. Kollarımı ona dönüp açtığımda hızla yanıma gelip kollarını belime doladı. Kollarımı boynuna dolayıp saçlarını okşadım. Boynuma minik bir öpücük kondurup konuştu.

"Doğduğun için sana teşekkür ederim Jeongin. Bir anda herşeyim oldun. Seni sonsuza kadar seveceğime söz veriyorum."

"Bende Hyunjin, bende söz veriyorum."

"Ben açım, öpüşüp koklaşmayı bırakın."

Jisung'a dil çıkarıp Hyunjin ile annemin yanına oturdum.

"Senin ne planın var bu arada?"

Jisung hızla pastayı kesip önümüze koyduğunda bana çatal uzatıp konuştu.

"Herkes dağıldıktan sonra bir yere götüreceğim."
_________________

"Hyunjin burası çok güzel!"

Ay ışığında parlayan deniz, kumların üzerindeki piknik örtüsü ve renk renk çiçekler.

"Beğenmene sevindim. Hadi gel."

Uzattığı elini tutup onunla beraber örtüye oturdum. Hafif esen rüzgar saçlarımı uçuştururken bakışlarımı denizden çekip bana bakan Hyunjin'e çevirdim.

"Niye bu kadar uğraştın ki? Bir iyi ki doğdun demen bile çok güzel benim için."

"Sen buna layıksın çünkü Jeong'um. Uğraştım çünkü hakediyorsun. Seni çok seviyorum, sana aşığım hatta."

"Bende sana aşığım Jinnie. Hemde çok."

Gülümseyip dudaklarını dudaklarıma bastırdı. O gün ay ışığının altında ruhlarımız birbirine kenetlendi.
_________________

4 ay sonra

"Ben seni bekleyeceğim burada. Hadi o üniversiteyi kazan ve gel!"

Hyunjin dudaklarıma kelebek öpücüğü kondurup el salladı ve hızlı adımlarla okulun girişine ilerledi.

Yaklaşık 2 saat sonra hepimiz kapıdan çıkan kişilerden Hyunjin'i bulmaya çalışıyorduk. Hyunjin gözüktüğünde ise koşarak yanıma geldi ve sarıldı.

"Çok iyi geçti Jeong'um!"

"Biliyordum ben! Kesin kazandın!"

"Biz de buradayız ya hani enişte."

Jisung sinirle konuştuğunda güldüm.
_________________

Birkaç sene sonra

"Tanrım! Bu şirket niye bu kadar büyük?"