Kapag ang Tomboy Na-in LOVE

Chapter 17: Kumag meets the Ricafuerte brothers

"Yhurie's POV
Nakaupo ako ngayon sa klase ko sa Chemistry. Di ko nga alam kung bakit kailangan pa namin to pag-aralan e engineering naman course namin. At syempre, katabi ko itong si kumag. Naaalala ko na naman yung kahihiyan ko kanina. Nang makalabas kasi kami ng greenhouse kanina, agad naman niya akong binitawan. As if naman gusto kong hawakan siya kung di lang talaga dahil sa pusakal na iyon e. Nacu-curious lang ako... Iniisip pa kaya niya yung nangyari kanina? Sana hindi na bakit
pa kasi sa dinami-dami ng pwedeng makaalam ng kahinaan ko e si Kumag pa???

"As I were saying, you must be careful in mixing chemicals together. It's like a relationship, if two contradicting people are forced to enter a relationship, just imagine the chaos it could bring." Ito lang ang narinig ko sa prof namin. That make sense.

"Contradicting people huh?" Narinig ko bulong ni Kumag. Napatingin naman ako sa kanya at siya sa akin. Di ko alam pero bakit parang nakikipagtitigan ako sa Kumag na ito???

"Miss Ricafuerte, Mr. Park! Why are you staring at each other???" Napapitlag naman ako sa sinabing iyon ng aming prof. Napatayo ako sa pagkagulat.

"Ah Sir, pasensya na may napansin kasi akong dumi sa mukha niya." Habang sinasabi ko to nagkunwari akong may pinupunusan sa mukha niya. Parang nabigla naman siya sa ginawa ko, samantalang ang mga blush on girls e nanggagalaiti na. Psh ano batong pumasok sa isip ko??? Buti na lang ang prof ko naniwala kaya ligtas ako.

"What a lame excuse." Narinig ko na namang bulong ng kumag sa tabi ko.
Di ko na lang pinansin. Kanina ko pa kasi iniinda ang bigat ng pakiramdam ko. Sobrang pagod kasi ako nitong mga huling linggo. Para ba namang araw araw kaming naglalaro ng tag ni Mambabarang. Lagi na lang niya ako hinahabol at lagi ko din siyang tinatakbuhan. Bakit di ko ba naisip na huwag na siyang takbuhan at komprontahin na lang. Pag lunchbreak naman, di ko nga aiya tinatakbuhan pero sa pagkain naman nakapokus ang aking buong atensyin kaya wala akong maintindihan sa sinasabi niya. Parang napakamapagsamantala lang ng datig ko pero di ko talaga kayang tanggihan ang mga pagkaing ino-offer niya. Tapos ngayon bigla namang sumulpot ang pusa at ang kumag. Nahihilo na ako sa lahat ng nangyari sa akin. Parang bibigay na ang katawan ko... Nabibingi na din siguro ako, o nagha-hallucinate lang..kase ang boses ng prof namin naging boses chipmunks na. Ang mga talukap ko kulang na lang tukuran ko ng tooth pick. Umuuga na ang paligid ko parang... Parang...*knock out*"*""""

End of POV

Blade's POV

What's with this girl?? If I didn't catch her head, she could have been hurt. She almost bump on the desk.

"Mr. Park what happenned to Ms. Ricafuerte?" I myself had no idea. But when I touched her face, it's hot. Tsk she has a fever.

"Sir I'll take her to the hospital. She's ill." I gave her a piggy back.