Adrienette - Assistant

six

Adrien gözlerini aralayıp yanında uyuyan yarı çıplak kızı görünce gözlerini devirdi. Hep aynı şeylerden sıkılmıştı artık. O bir gençti, ve hayatını yaşamak istiyordu olamaz mıydı yani? Kafasındaki düşünceleri bir bir kenara atarak yavaşça ayağa kalkıp üstünü düzeltti. Masasının üzerindeki ağrı kesiciye bakarak ofladı. Onu içmezse günü zehir oluyordu adeta. Çok çalıştığı için gün içinde başı sık sık ağrıyordu. Ağrı kesiciyi kafaya dikerek üstüne bir tişört geçirdi. Odasından dışarı çıkıp merdivenlerden aşağı inmeye başladı. Ev sessizdi. Alt katı tamamen kontrol ettikten sonra merdivenlerin başına geçip bağırdı. "Marinette!"

Uzun bir süre bekledikten sonra tekrar bağırdı. "Marinette uyansana!" Bunun işe yaramadığını düşününce merdivenlere doğru yürüyüp bir yandan da konuşmaya başladı. "Tanrı aşkına.. Bu kızın sorumsuzluğu beni öldürecek." Odasının kapısına geldiği zaman nezaketen kapıyı tıklatmayı bile düşünmeyip içeri bodoslama daldı. Kızın yatakta uzandığını görünce iç çekti. "Marinette beni duymuyor musun?" Marinette sessizce inleyerek ne olduğu belli olmayan garip bir ses çıkardı. Adrien onun elini tutarak çekiştirecekti ki kızın ateş gibi yandığını fark etti. "Sen.. yanıyorsun."

Battaniyeyi kızın üzerinden çektiği an kaşları çatıldı. "Sana bunlarla yatmaman gerektiğini söylemiştim, beni neden dinlemiyorsun?" Marinette yine bir şeyler sayıklarken Adrien bir koşu banyoya gidip bir havluyu ıslattı. Odaya geri döndüğü zaman Marinetti'i üstünü çıkartmış bir şekilde görmeyi beklemiyordu. "Bari haber verseydin.. oh doğru konuşamıyorsun bile.." Kızın oturuşunu düzeltip alnına ıslak bezi yerleştirdi. Bir kaç dakika sonra kızın ateşinin düşmediğini fark edince dolaptan bir tişört alıp kızın üstüne geçirdi. Ardından onu kucağına alıp şoförüne haber verdi. "Marinette hasta, acil arabayı hazırla. Hastaneye gidiyoruz."

Koruması onun ciddi olduğunu anlayıp anında kendini dışarı attı. Adrien en başta ne yapacağını bilemedi fakat başka şansı olmadığı için kızı anında kucakladı. Kızın vücudu kolları arasındayken onu hiç bu kadar yakından görmediğini fark etti. Yüzünde karışık çilleri burnundan alnına kadar uzanıyordu. Gözleri dudaklarına kaydığı zaman derin bir nefes verdi. Nefesi kızın kahküllerini hareket ettirmişti fakat bu garip bir şekilde onun hoşuna gitmişti. Şeftali rengi dudaklarında bir hareket fark edince kendini toparlayıp ona seslendi. "Marinette beni duyuyor.."

"Luka.." dedi kız fısıldayarak. Adrien o an onu yatağa tekrar bırakmak istedi. Kıskanıyor muydu?Bu zamana kadar kimseye karşı böyle bir şey hissetmediği için tam olarak nasıl bir şey olduğunu bilmiyordu. Hayatı boyunca sadece takılmıştı kızlarla. Hiç ciddi ilişkisi olmamıştı bile. İlişki nedir, doğrusu aşk nedir onu bilmiyordu. Kız onun kollarında bir şeyler mırıldanırken panik halinde etrafına bakarak dış kapıya döndü. Oraya doğru giderken tanıdık ses ile arkasını döndü. "Neler dönüyor burada?" Adrien arkasını dönerek Lila'ya baktı. Çatık kaşları gevşerken kıza açıklama bile yapmak istemedi fakat kelimeler ağzından döküldü. "Marinette hasta, hastaneye gidiyoruz bekleme beni." Lila kaşlarını çatarken hışımla arkasını döndü. "Bunu senin yapman gerekmiyor." Adrien onu dikkate almayıp arabaya doğru yürürken aklından sadece bir şey geçiyordu. O da Marinette'ten başkası değildi.

*

"Sadece üşütmüş, bir sıkıntı yok. Ayrıca midesi bozulmuş." Doktor elindeki kağıda bir şeyleri not alırken tekrar kıza döndü. "İshal belirtisi var mı?" Marinette'in suratı gittikçe morlaşırken fısıldadı. "Neden onun yanında soruyorsunuz.." Ardından sessizce kafasını aşağı yukarı salladı. Adrien sessizce kıkırdadıktan sonra doktora döndü. "Teşekkür ederiz, çok yardımcı oldunuz." Doktor kibarca kafasını eğip hasta odasından dışarı çıktı. Adrien'ın yüzündeki gülümseme silinirken derin bir nefes verdi. "Neden beni dinlemedin Marinette?" dedi endişeli surat ifadesiyle. Marinette onun yüzüne bile bakmayarak cevap verdi. "Seni dinledim," dedi ardından yüzünü ona dönerek devam etti. "Gece dışarıdaydım.." Adrien sinirle ayağa kalkarak bağırdı. "Ne?" Marinette yüzünü ekşiterek ona baktı. "Sabaha kadar Lila ve senin seksini dinleyecek değildim." dedi yüzü ciddi bir ifadeye bürünürken. Adrien utançla yerine otururken fısıldadı. "Kusura bakma.."