Η παικτρια

Κεφάλαιο 4

《Δήμητρη;》του ειπα και γυρισε να με κοιταξει
《Μωρο μου》ειπε και με φιλησε ενω ενιωσα ενα δακρυ να πεφτει πανω μου
《Σηκω λιγο με πονας》του ειπα και προσπαθησα να τον διωξω λιγο απο πανω μου
《Συγνωμη!》μου ειπε και σηκωθηκε και εκατσε στην καρέκλα
《Τα εννοουσες;》
《Αυτα που ειπα;τα ακουσες;》
《Ναι.》
《Ολα τα εννοουσα. Καθε λεξη που είπα. Ολα. Τωρα να ειδοποιησουμε τους γιατρους》ειπε και εγνεψα.

Δεν ηξερα αν έπρεπε να τον εμπιστευτω. Ειχε παιξει μαζι μου ηδη μια φορα στο παρελθόν. Γι'αυτο εγω εγινα Ελενα και αυτος Μήτσος. Γι'αυτο ορκιστηκα να παιξω μαζι του οπως επαιξε μαζι μου. Μετα απο αυτο που ειπε μπορω να τον ξαναεμπιστευτω;

Οι μερες περασαν και ο Μητσος ερχοταν καθε μερα ωσπου εφτασε η μερα να βγω απο το κωλοδωματιο που ημουν εδω και εναν μηνα.
《Μήτσ-》πηγα να πω αλλα με διεκοψε
《Εεε πως ειπαμε;》
《Συγνωμη. Δημητρη, βρες λιγο τη μαμα μου να ερθει να με παρει.》
《Λενακι μου. Θα σου πω κατι αλλα θελω να το παρεις ηρεμα.》Μου ειπε και εκατσε διπλα μου. Μου πηρε το χερι και με φιλησε
《Τι εγινε;》ειχα τρομαξει
《Η μαμα σου.》θελει να με σκάσει. Δεν εξηγητε αλλιώς
《Τι επαθε η μαμα μου;》τσιριξα
《Πεθανε. Επαθε ανακοπη οταν ησουν στην εντατικη 》τι; οχι οχι. Δεν γινετε.
《Λες ψεμματα.》ειπα μετα απο λιγο
《Μην ανησυχεις μωρό μου. Θα το περασουμε μαζι όλο αυτό! 》ειπε και με αγκαλιασε και άρχισα να κλαίω
《Ασε με λιγο μονη μου》του ειπα και σκουπισα τα δακρυα απο το πρόσωπό μου
《Ενταξει παω να κανονισω τα χαρτια του εξητηριου σου》μου ειπε και εγνεψα καταφατικά

Μολις εφυγε απο το δωμάτιο αρχισα να κλαιω με λιγμους "οχι οχι δεν γινετε. Ειναι ο μόνος ανθρωπος που εχω για οικογένεια. Ο μπαμπας μου ουτε ζωγραφιστη δεν θελει να με δει αλλα πρεπει να παω εκει μαζι του." Σκεφτηκα οταν μπηκε ο Μήτσ- σορυ Δημητρης μαζι με μια νοσοκόμα

《Δ. Κοντονικολαου, ο κυριος Αστρινιδης ετοιμασε το εξητηριο σας. Μπορειτε να φυγετε》ειπε η νοσοκόμα
《Ευχαριστω》ειπα ενω σηκωνομουν
《Θελετε βοήθεια;》ρωτησε η νοσοκόμα
《Οχι ευχαριστω θα με βοηθησει ο Δημητρης》ειπα και η νοσοκόμα εφυγε και ο Δημητρης πλησιασε.
《Εισαι καλα τωρα》με ρωτησε ενω μαζρυαμε τα ρουχα μου
《Οσο καλα μπορει να ειναι καποιος που εχασε τη μητερα του .》του ειπα και συνεχισαμε να μαζευουμε τα πράγματα.
Στη διαδρομή προς το σπιτι ειμασταν αμίλητοι ωσπου φτασαμε στο σπιτι. Με το που μπηκα μεσα επαιζε η τηλεόραση και τα φωτα ηταν ανοιχτα. 《Δημητρη καποιος ειναι εδω. Φοβαμαι》ειπα και του αρπαξα το χερι
《Μην φοβασε ειμαι εγω εδω》μου ειπε και εσφυξε το χερι μου που βρισκοταν μεσα στο δικο του.
Μπηκαμε λιγο πιο μεσα και απο την κουζινα πεταχτηκε ο Ορεστης
《Τι κανεις εδω; πανε στο μαλακα τον μπαμπα σου》του ειπα φανερα εκνευρισμενη
《Ελενα εσενα περιμενα. Οταν εμαθα οτι δεν ησουν καλα δεν το πιστεψα και σε περιμενα. Σε περιμενα αλλα δεν φανηκες. Ομως τωρα εισαι καλα και εισαι εδω, μαζι μου. Θα σε φροντίσω και θα βοηθησω και εσενα και τη μαμα σου. Αληθεια που ειναι η κυρια Αννα;》ειπε και εριξε μια ματια
《Ελενη θες να τον διωξω;》με ρωτησε ο Δημήτρης ενω με κρατουσε απο τη μεση
《Οχι Δημητρη. Μπορεις να φυγεις.》Ειπα και τον φιλησα για να μην δημιουργησει πανικο
《Εντάξει αλλα ο,τι μα ο,τι χρειαστείς απλα παρε με τηλεφωνο !》μου ειπε βγαινοντας απο την πορτα. Οση ωρα μιλουσαμε ο Ορέστης ειχε μεινει κάγκελο
《Τι τρέχει μεταξύ σας;》με ρωτησε καθως προχωρουσα προς τον καναπε
《Τι εννοεις;》τον ρωτησα ταχα ανηξερη
《Ολο αυτο. Σε φερνει σπιτι σου,τον φιλας και σε φωναζει Ελενη και συ τον φωναζεις Δημητρη.》Μου ειπε σαν να μου εκανε κυριγμα. Ελεος δηλαδη σαν τον μπαμπα του ειναι
《Ααα αυτο; Τα ξαναβρηκαμε καλε. Και σε αντιθεση με εσενα που λες οτι νοιαζεσε αυτος ερχοταν καθε μερα μαζι μου και μου εκανε παρεα.》Του ειπα καο σηκώθηκα και πηγα στο δωματιο μου και αρχισα να κλαιω. Μα γιατι κλαιω; Δεν με νοιαζει αν ενδιαφερετε για εμενα
《Ελενα είσαι καλα》φωναξε και χτυπησε την πορτα
《Ναι απλα ασε με μονη μου》του ειπα προσπαθώντας να κρυψω τα δάκρυά μου
《Ελενα σε παρακαλω ασε με να μπω》μου ειπε συνεχίζοντας να χτυπά την πόρτα
《Καλα μπες》ειπα σκουπιζοντας τα δακρυα μου
Αυτος μπήκε και εκατσε διπλα μου. Με πηρε αγκαλια και με ξαπλωσε πανω του. Μετα απο λίγη ωρα έσπασε τη σιωπή
《Που ειναι η μητερα σου》με ρωτησε χαϊδεύοντας τα μαλλια μου
《Πεθανε ενω ημουν στην εντατική. Πιστευε πως φταιει αυτη για ο,τι επαθα και επαθε συγκοπη》
《Ωω συγγνώμη που στο ανεφερα δεν ηθελα να στο υπενθυμισω. Απλα ηθελα να σε ευχαριστησω. Για ολα ο,τι εχεις κάνει για εμενα. Θα το ξεπεράσουμε μαζι σ'αγαπαω και θα σε προσεχω 》γιατι ρε γαμωτο γιατι; δεν μπορω να εχω εναν φιλο που δεν με βλεπει ερωτικά; γιατι ρε γαμωτο;
《Μπορεις να φυγεις; θελω να κοιμηθω.》του ειπα και αυτος έγνεψε αρνητικα. Αρχισε να με φιλαει και κατεβηκε στον λαιμο μου μου έβγαλε την μπλουζα και εκανα και γω το ιδιο αρχισα να τον φιλαω στους κοιλιακούς του. Συνεχισα και του εβγαλα το παντελονι και ξαφνικα βρεθηκα απο κατω του. Αρχισε να με φιλαει στο λαιμο ωσπου εφτασε στο σουτιεν και το εβγαλε. Ξεκινησε να φιλαει το δερμα αναμεσα στα στηθη μου και ενιωσα το δερμα μου να ανατριχιαζει. Αυτος χαμογελασε και με γρηγορες κινησεις μου εβγαλε το παντελονι και το σλιπακι. Μπηκε γρήγορα μεσα μου και σε λιγη ωρα ειχαμε τελειωσει.

Το πρωι ξυπνησα διπλα του γυμνη και ηταν και ηταν και αυτος το ιδιο. Θεε μου τι εγινε χτες το βράδυ; ωχ οχι! Ποσο κουρασμενη παιζει να ημουν για να εγινε αυτο;

《Ορεστη ξυπνα》του ειπα ταρακουνώντας τον να ξυπνησει
《Μωρο μου τι συμβαινει》ειπε και η φωνη του ακουγόταν τοσο απελπιστικα σεξυ που ηθελα αλλον ενα γυρο αλλα συγκρατηθηκα
《Ντυσου και φυγε. Ολο αυτο ηταν ενα λαθος.》οντως ηταν ενα λαθος. Οσο και να το ήθελα δεν έπρεπε να γινει. Τα εχω με τον Μητσο τωρα...οχι δεν γινετε
《Αλλα ενα ωραιο λαθος》ειπε με ενα χαμόγελο
《Οχι Ορεστη ηταν απλα ενα λαθος》ειπα και του πεταξα τα ρουχα του
《Ελα αφου ξερω πως σ'αρεσε》μου ειπε και με φιλησε
《Οχι Ορεστη. Φυγε τωρα》τσιριξα
《Καλα αλλα θα μου το πληρωσεις》ειπε νευριασμενα και σηκωθηκε να φυγει.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Εκπληξη! Το ξερω ειπα το επομενο Σ/Κ αλλα δεν αντεξα. Λοιπον εχουμε εξελιξεις! Και στο επομενο Κεφάλαιο εχω σκεφτει αλλα αν θελετε πειτε μου καμια ιδεα πως θα του το πληρωσει η Ελενα στον Ορεστη.

Οι ψηφοι σας μου δινουν έμπνευση για να γραφω και σας ευχαριστώ πολυ πολυ πολυ.

Ψηφιστε/σχολιαστε

Μέχρι το επομενο

Σι