Η παικτρια

Christmas edit

Ξυπνησα και τον ειδα να κοιματε διπλα μου. Ηταν τοσο ηρεμος, και ακομα και στον υπνο του χαμογελουσε. Σηκωθηκα και πηγα στο μπανιο. Πλυθηκα και πηγα μεσα και τον βρηκα να καθετε και να με περιμενει.
《Εισαι καλα;》με ρωτησε και πηγα διπλα του
《Ναι...τελεια!》ειπα και χωθηκα στην αγκαλια του
《Χαιρομαι》μου ειπε και με φιλησε στο μέτωπο.
《Σ'αγαπώ》του ειπα
《Ειναι Χριστούγεννα》μου ειπε. Το ειχα ξεχασει τελειως. Ηταν Χριστούγεννα! Τον επιασα απο τον λαιμο και τον αγκαλιασα παρα πολυ δυνατά.
《Ειναι τα πρωτα μας Χριστούγεννα》 σχεδον τσιριξα《 σηκω σηκω σηκω! Ειναι Χριστούγεννα! Να πουμε και τον Ορεστη να ερθει》 του προτεινα χαρουμενα. Σχεδον αρχισα να χοροπηδαω.
《Ηρεμα. Σιγα σιγα. Πρωτα πρεπει να μαγειρεψουμε κάτι》 ειπε και σκεφτηκα πως ειχε δικιο. Ευτυχως ειχαμε αγορασει τα απαραίτητα λιγες ημερες πριν. Πηγαμε στην κουζινα και αφου φάγαμε αρχισαμε να μαγειρεύουμε. Αυτος ηταν απο πισω μου και ολη την ωρα με φιλουσε στο λαιμό.
《Λοιπον Κωσταντινε αποφασισε. Θα μαγειρεψουμε ή οχι》 του ειπα εκνευρισμένη. Ηθελε να με παρασυρει!
《Καλα καλα σ'αφηνω. Εκτος απο τον Ορεστη ποιον αλλο να πω?》με ρωτησε
《Πες τον Στελιο,την Μαρια, την Κατερινα, την Χριστινα,τον Γιαννη,τον Γιώργο και γενικα αυτους μωρε》 του ειπα. Ολα αυτα τα παιδια ηταν πολύ κοντινοι μας φιλοι και απ'οσο ηξερα δεν πρεπει να κανανε κατι ιδιαιτερο για τα Χριστούγεννα. 《Μην ξεχασεις τον Μητσο》 του φωναξα. Ειναι δυνατον να ξεχασουμε τον Μητσο; απαπαπαπα! Τα φαγητα ηταν ετοιμα στην ωρα τους. Νταξει δεν με λες και σεφ αλλα για να βαλω ενα κοτοπουλο στο φουρνο με πατατες και για να φτιαξω ενα προφιτερολ γιωτης κανω. Πηγα να ντυθω. Εβαλα ενα μαυρο παντελόνι, μια κοντη μπορντο μπλουζα με δαντελα και τις τουιτι τις παντοφλιτσες μου. Βαφτηκα απαλα και κατεβηκα κατω. Ισα ισα που προλαβα να ετοιμαστω και χτυπησε το κουδουνι. Λες και ηταν ολοι συνενοημενοι ηρθαν μαζι. Με το που ανοιξε ο Κωσταντινος την πόρτα ενα τσουρμο μπηκε μεσα. Και μιλαμε για πολυ ματς μουτς και αγκαλιες. Και στο χωριο να πηγαινα οι θειες λιγοτερο θα με ζουλαγαν. Και το αποκορύφωμα ηταν οταν ο Ορεστης μου τσιμπησε τα μαγουλα λες και ημουν 5χρονο. Κατσαμε ολοι στο τραπεζι και οταν εφερα το κοτόπουλο ολοι νομιζαν πως ειχα καλεσει ντελιβερι. Θιχτηκα λιγο αλλα το προσπέρασα. Εκατσα και γω με τη σειρα μου και ολοι σερβιριστηκαμε. Τελικα κατι κατεχω απο μαγειρικη. Ολη την ωρα αισθανομουν πως ημουν με την οικογενεια μου γιατι στην ουσια ολοι μια οικογενεια ημασταν. Οταν τελειωσαμε αποφασισαμε να παμε για ενα καφε μπροστα στην θαλασσα εστω και αν κοντευε να βρεξει. Κατσαμε σε μια καφετερια και ακριβως τοτε οι πρωτες ψιχαλες αρχισαν να πεφτουν.
《Οταν θα βρεχει πολυ θελω να βγουμε εξω και να γινουμε μουσκεμα》 μου ψιθυρισε ο Κωνσταντίνος
《Εισαι παλαβος παιδι μου; Γιατι να το κανουμε αυτο; Θες να παθουμε καμια πνευμόνια;》γυρισα και τον κοιταξα λες και μου ειπε πως ειδε εξωγηινο. Και μολις το ειπε (επειδη ολοι ξερουμε πως το συμπαν δεν με συμπαθει καθολου,ξερετε σεις) αρχισε να βρεχει καρεκλοποδαρα.
《Ελα》μου ειπε και αρχισε να με τραβάει. Βγηκαμε στη βροχη και σε δευτερόλεπτα ειχαμε γινει μουσκεμα.
《Φιλα με》απαιτησε
《Τι εννοεις;》ο ηχος της βροχης δεν μ'αφηνε να καταλαβω και πολλα
《Φιλα με γαμωτο. Σαν να μην υπάρχει αυριο》 απαιτησε για ακομα μια φορα και εγω υπακουσα. Κολλησα τα χειλη του στα δικα μου και αρχισα να τα γευομαι. Η γευση καφε με ανατριχιαζε ενω η γλωσσα του κινηγουσε τη δικια μου και ειχαν την πιο ωραια μαχη. Ο Κωνσταντίνος χαμογελουσε ακομα και οταν με φιλουσε. Ενιωθα την ασταματητη βροχη να πεφτει πανω μου αλλα δεν με ενιαζε. Και μετα στο νοσοκομείο απο πνευμονια 3ου βαθμου να πηγαινα παλι δεν με πειραζε. Εχω δωσει εκατονταδες φιλια στη ζωη μου αλλα σαν και αυτο κανενα. Η ενταση της στιγμης μαζι με το παθος το εκαναν να ξεχωριζει.
《Σ'αγαπαω ρε γαμωτο. Εισαι ολη μου η ζωη》 μου ειπε και συγκινηθηκα. Με συγκινησε παλι το σκασμενο!
《Και γω σ'αγαπώ》του ειπα και χωθηκα ακομα περισσοτερο στην αγκαλια του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Χαα

Ν'αμαι παλι!

Δεν το περιμένατε εεεεε?????

Μα ποιον κοροϊδεύω φυσικα και το περιμενατε αν διαβασατε ενα κεφάλαιο που ανεβασα στο αλλο βιβλιο!

Τεσπα. Ειναι αργα για τετοιο κεφαλαιο αλλα καλιο αργα παρα ποτε (το ξερω σκοτωσα την ορθογραφία. Don't judge)

Καλη χρονια και απο μενα. Ευχομαι να σας μπηκε καλα....το 2016 (ειμαι κρυα το ξερω. Don't judge vol.2)

Ελπιζω να σας αρεσε για ακομα μια φορα το ζευγαρακι μας. Να τονισω πως η Ελενα εδω δεν ειναι εγκυος!

Φιλακια πολλα
Ελεάννα