Sweet Melody

18

Chapter 18

Ήμουν πολύ νευρική, γεμάτη οργή θα έλεγα. Κάτι που δεν ήξερα πως να διαχειριστώ από την στιγμή που δεν μου συνέβαινε συχνά. Καθόμασταν σαν βρεγμένες γάτες στον καναπέ, με τον Ίαν να κόβει βόλτες πήγαινε-έλα στο σαλόνι. Ήταν το ρεπό μου, δεν είχα τι να κάνω και ο Ράιαν είχε λίγο χρόνο προτού πάει στο γραφείο. Ο αδερφός μου έλειπε από το προηγούμενο βράδυ οπότε ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να αξιοποιήσουμε το σπίτι.

«Γνωρίζεις τον λόγο για τον οποίο οι γονείς μας σε έστειλαν εδώ;», ο Ίαν είχε σταυρώσει τα χέρια στο ύψος του στήθος του και είχε σταθεί – επιτέλους – μπροστά μου.

«Επειδή θέλουν να αυτοκτονήσω μια ώρα αρχύτερα», μουρμούρισα σκύβοντας το κεφάλι μου.

Φορούσα μονάχα το κάτασπρο πουκάμισο του Ράιαν, που με το ζόρι κάλυπτε τα επίμαχα σημεία μου. Ήξερα πως ήταν λάθος να απαντήσω έτσι, αλλά συνέχιζα να το κάνω ούτως ή άλλως. Χρειάζεται να σταματήσω να σκέφτομαι έτσι πριν ο αδερφός μου, μου σκάψει τον τάφο μου.

«Σίγουρα όχι για να πηδιέσαι με τον φίλο κα συνεργάτη μου. ΣΤΟ ΣΑΛΌΝΙ ΜΟΥ», ο τόνος της φωνής του είχε ανέβει προκαλώντας έντονο εκνευρισμό στην ατμόσφαιρα.

«Σίγουρα δεν με έστειλαν εδώ για να παραμείνω κλειδωμένη στον πύργο μου, λες και είμαι η πριγκίπισσα του παραμυθιού»

Νιώθω άδεια και εξουθενωμένη, δεν νιώθω όμορφα. Με κοιτάζει εκνευρισμένος, έτοιμος να διαφωνήσει. Ανμένω από λεπτό προς λεπτό να εκραγεί. Σχεδόν περιμένω ότι θα μου φωνάξει και πως θα ζητήσει από τον Ράιαν να φύγει από το σπίτι. Αντιθέτως, κάνει σκήνη μπροστά στον ξένο άνθρωπο. Ναι μεν και αυτός συνέβαλε στην υστερία του Ίαν, αλλά το σημερινό σκηνικό αποτελεί μονάχα την αφορμή για να ξεσπάσει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος.

«Πόσο καιρό συμβαίνει αυτό πίσω από την πλάτη μου;»

«Από την στιγμή που την γνώρισα, πριν επτά μήνες», πήρε τον λόγο ο Ράιν.

«Επτά μήνες; Πότε θα μου το λέγατε; Ή μια και μια στον γάμο σας;»

Προσπαθώ να συγκρατήσω τα γέλια μου, αλλά η γελοιότητα της τελευταίας ώρας το κάνει πολύ δύσκολο. Κοιτάζω τα πρόσωπα των δύο ανδρών μπροστά μου και ξεσπάω σε δυνατά και τρανταχτά γέλια. Ξαφνικά μου κόβεται το γέλιο. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, το χέρι του Ιαν με χτύπησε με τόση δύναμη, κάνοντας το μάγουλο μου να φλέγεται. Αισθάνομαι τον πόνο σε όλη την δεξιά επιφάνεια του μάγουλό μου, διαπερνώντας και την άκρη του ματιού μου. Η υπομονή μου, η καρδία μου αλλά και το γέλιο μου έγιναν θρύψαλα.