ဒီေန႕သူေဆး႐ုံတက္တာ ငါးရက္ေျမာက္ မနက္ျဖန္ဆို သူဆင္းရေတာ့မယ္ ေဆး႐ုံကေန ဒါေပမယ့္ သူ႕လူက ခုထိေရာက္မလာေသးသလို အဆက္အသြယ္လဲမလုပ္ေသးတာမို႔ ကားတိုက္တုန္းက မေသခဲ့တာကို
ေနာင္တရမိသြားတယ့္အေၾကာင္း jisung ကိုေျပာေနတာျဖစ္သည္
"အဲ့တုန္းကသာ ေသသြားရင္ ခုဆို သူ႕ကိုလြမ္းစရာမလိုေတာ့"
"ေအး မင္းအဲ့တုန္းကသာ ေသသြားရင္ ငါလဲခုလို လူနာလာမေစာင့္ရေတာ့ဘူး အဲ့ထဲကေသရမွာ"
ဟိုသုံးေယာက္ကေတာ့သူ႕ရဲ႕စကားကိုၾကားရင္ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္မလဲသူမသိ
Lee Felix ကေတာ့ သူ႕လင္မ်က္ႏွာတစ္ဘဝ ဆိုသလိုနဲ႕ ေဆြးျပေနတာျဖစ္သည္
ဟိုသုံးေယာက္ဆိုလို႔ ဟိုေန႕ကအေၾကာင္းကိုသူသတိရသြားသည္ ဒါကိုေျပာျပလိုက္ရမလား
"Felix ငါေျပာစရာရွိတယ္"
"Hwang hyunjin အေၾကာင္းမဟုတ္ရင္ ဘာမွလာမေျပာပါနဲ႕"
"Fuck! ငါအေကာင္းေျပာမလို႔"
Jisung ရဲ႕စကားကိုသူျဖတ္ေျပာလိုက္သည္
"ဟိုဟာဘာလဲျမင္လား"
Jisung နားမလည္သည့္ပုံႏွင့္သူၫႊန္ျပသည္ကိုေျဖသည္
"တံခါးေလ"
"အင္း အဲ့တံခါးကိုဖြင့္ အျပင္ကိုထြက္ၿပီး Hwang hyunjin ဘယ္မွာလဲသိရမွငါ့ဆီျပန္လာေျပာ သူ႕အေၾကာင္းကလြဲၿပီးက်န္တာစိတ္မဝင္စားလို႔ ဒီတိုင္း ထြက္သြားလိုက္ေတာ့"
ေလသံၿငိမ္ၿငိမ္ႏွင့္မ်က္ခုံးႏွစ္ခုကိုလက္ျဖင့္စုေထာက္ထားၿပီးတစ္ေလာကလုံးပ်က္စီးေနရင္ေတာင္မသိခ်င္သည့္ပုံႏွင့္ေျပာလာသည္မို႔ jisung စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္သြားရသည္
Felix စကားဆုံးသည္ႏွင့္ တံခါးအျပင္မွ ရယ္သံတစ္ခုကို ႏွစ္ေယာက္လုံးေသခ်ာၾကားလိုက္ရသည္
"ဘယ္သူလဲ Min လား"
"Min?"
felix ရဲ႕စကားကို တံခါးအျပင္က သံေယာင္လိုက္ေနသည္ကိုထပ္ၾကားလိုက္ရတာမို႔ Jisung ကိုမ်က္စပစ္ျပကာတံခါးဆီသြားရန္ မ်က္လုံးျဖင့္အေၾကာင္းၾကားလိုက္သည္ felix က ဒဏ္ရာအရွိန္ေရာ ေဆးပိုက္ေတြေရာသြင္းထားတာမို႔ ထမရတာေၾကာင့္ သူ႕ကိုသြားခိုင္းျခင္းျဖစ္သည္
