ရေမြေခြား မှ နှလုံးသား(or) my nemophilia

Part 13 🍒

Unicode

ရေမြေခြားမှ နှလုံးသား
(or)
my nemophilia

အပိုင်း(13)

လွန်ခဲ့သောငါးနှစ်1995ခုနှစ် ဒီဇင်ဘာ12ရက်ဆီသို့

သူ့ရဲ့ညီမငယ်အသက်12နှစ် နတ် ထွက်သွားတာ2နှစ်ပင်ပြည့်တော့မည်ဖြစ်၏။

''ကိုကြီး....နုငယ်.. ဟိုမုန့်စားချင်တယ်''

ညီမလေး ကျောင်းပိတ်ရက်မို့ လျှောက်လည်ကြရင်း အိမ်ပြန်လမ်းမှာ ညီမငယ်က မုန့်စားချင်တယ်ပြောတာကြောင့် ကလေးငယ် လက်ညိုးညွှတ်ပြရာကိုကြည့်လိုက်တော့ လက်တွန်းလှည်းလေးတစ်စီးကိုလူအုံနေတာတွေလိုက်ရ၏။

''ငယ်ငယ်.....ညီမလေးက ဘာရောင်းနေလဲသိလို့လား''

''သိဘူးလေ....''

''မသိပဲနဲ့စားချင်နေတာလား.....မကြိုက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ''

''နုငယ်မကြိုက်လည်းကိုကြီး ကြိုက်တယ်လေနော်....ဝယ်ကျွေးပါ''

''အဟွန်း....ဟုတ်ပါပြီ ကလေးရယ်...ဟိုမှာက လူအရမ်းများနေတော့ ညီမလေးဒီကစောင့်နော် ငြိမ်ငြိမ်နေနော်ကလေး...ကိုကြီးသွားဝယ်ပေးမယ်နော်''

နေသခင် လူတွေအများကြီးမှာစီတန်းပြီးဝယ်နေရတဲ့မုန့်က ကပ်စည်းနဲတဲ့လေ။မုန့်လည်းမြန်မြန်ရအောင်တိုးရင်း ညီမငယ်ကိုလည်းစိတ်မချတာမို့လှည့်ကြည့်ရင်းနေရလေသည်။ထိုအချိန်လေးမှာပဲ နေသခင့်နားထဲဆူညံသံများကြားလာရတာကြေယင့်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့...

''ငယ်ငယ်....''

နေသူခင်မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့်ထူပူသွားရ၏။ထိုလူစိမ်းတစ်ယောက်က ဓားတစ်ချောင်းကိုကိုင်ထားပြီး ဘေးနားပတ်ပတ်လည်တွင်လည်း ရဲများ ဝန်းရံနေပြီး ပို၍ ဆိုးဝါးသည်က ထိုလူစိမ်း၏ လက်ထဲ၌ သူ၏ညီမငယ်ရှိနေတာပင် ။ညီမဇောကြောင့် ကားတွေကိုပါ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ဘဲ ထိုအရေးအခင်းနားရောက်သွား၏။

''ဟေ့လူ ဖြစ်တဲ့ပြဿနာက ကလေးနဲ့မဆိုင်ဘူးလွှတ်ပေးလိုက်''

''တိတ်စမ်း....ငါ့ကိုအခုထွက်ပေါက်ပေး လုံးဝအဖမ်းမခံနိုင်ဘူး''

''မင်းကို အကုန်ဝိုင်းထားပြီးပြီး ကလေးကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပါ''