Peşimde Birisi Var

Bölüm 7: Depresyon güzelim

BÖLÜM 7: DEPRESYON GÜZELİM

Etraf bembeyazdı, sanki bulutların üzerindeydim, üstümde beyaz bir elbise vardı. Ve annemin, hasretle özlediğim o sesini duydum. Etrafa bakınca onu göremedim. “Anne neredesin ? Geldin mi ? Seni çok özledim. Lütfen çık karşıma”

“Git başımdan, sen hala seni istemediğimi anlamadın mı aptal kız ?”

“Söyleme öyle, ben bana kızacağın bir şey yapmadım ki, seni özledim..” dedim ağlamaklı sesimle ve karşımda onu, annemi gördüm.

Onunda üzerinde beyaz bir elbise vardı. Etrafa baktığımda ise, mekan değişmiş büyük bir binanın önündeydik, bahçesinde bir sürü çocukların oynadığı, bir bina..

“Ben seni, hiç özlemedim, sen hiç bir zaman bana layık bir çocuk olmadın Elif, bir daha da karşıma çıkma ! Sen buranın çocuğusun benim değil !”

‘Sen buranın çocuğusun benim değil... sen buranın çocuğusun benim değil !’ Sesi defalarca yankılandı kulaklarımda, annem ne demek istiyordu, niye benden nefret ediyordu ?

7 yaşında bırakıp gittiği çocuğun, ona layık olmadığını nasıl bile bilirdi ki ? “A-ama anne, ne olur yapma böyle, beni yalnız bırakma, beni öylece burada bırakıp gitme..”

Sarılmak için yanına yaklaşınca beni kolumdan tutup kendisinden itti ve yere düştüm...

“HAYIR ANNE GİTME !” Bağırarak gözlerimi açtım. Koltuktan düşmüşüm.

Dün Aslının kafası karışsın diye, film izlemiştik, koltukta uyuya kalmışız ikimizde. Çok kötü belimi çarpmıştım.

Ağlamaktan gözlerim yanıyordu, rüyamda ağlamıştım. Hayır bu rüya falan değildi bu bir kabustu. Gördüğüm en saçma kabustan başka bir şey olamazdı bu..

“Elif, ne oldu ya, düştün mü? Ah uyuya kalmışız belim tutulmuş ya, a ah ağlıyor musun sen ? Ama sen düştüğün için ağlamazsın ki, iyi misin ?”diye sordu Aslı. Ve hala ağlıyordum.

“Y-yok ben annemi gördüm rüyamda Aslı, çok kötüydü, b-bana beni istemediğini söyledi. A-aslı ben çök kötüyüm” dedim ağlayarak.

“Oy güzelim benim, ağlama gel buraya rüya görmüşsün sadece, adı üstünde rüya bu Elif.” beni yerden kaldırıp düştüğüm koltuğa geri oturtarak, sıkıca sarıldı.

“B-ben ona sarılmak istedim, izin vermedi, itti beni A-aslı gerçekten ailem beni istemiyor,”

“Şşt tamam geçti, güzelim sakin ol dur su getireyim sana.” Su içtim.

“Elifim istersem anneni arayalım mı ? Hem sesini duyunca rahatlarsın belki hı ?” Dedi Aslı. Doğru söylüyordu.

Onu arayacaktım ama şimdi değil, odamda yalnız kaldığım da çünkü bana ne söyleyecek bilmiyordum. Aslının duymasını istemiyordum.

“Tamam yarın ararım, iyiyim merak etme. Saat kaç ?”

“Tamam nasıl istersen. Saat sabahın 4’ü. Hadi odamıza gidip uyuyalım. Yarın okula gitmemiz lazım”