Peşimde Birisi Var

Bölüm 1: Kullanılmış duygular

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oy vermeyi ve fikirlerinizi bildirmenizi çok isterim  :)

Gördüğünüz tarihi ve saati yazmayı unutmayın !. Papatyalarım🙂🙃

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

YIL 2021..

Genç adam, kardeşi ve annesiyle 2 gündür Manisa’ya taşınmıştı. Artık iş bulması lazımdı, küçük kardeşi ve annesine o bakıyordu. Yine her sabah olduğu gibi, iş aramak için evden çıktı.. ve arkadaşının verdiği adrese ulaştı..

Karşısında büyük bir şirket duruyordu içeri girdi, ve şirketin sahibini buldu. Ve bir odaya geçtiler, galiba karşısındaki adamın odası diye düşündü genç adam... “Ben iş için gelmiştim, ismim Barış Kara.”

“Memnum oldum Barış, ben Tarık Akça. Kaç yaşındasın ? Ve başka bir yerde korumalık yada gizli takip etme gibi işler yaptın mı ?” diye sordu orta yaşlarda olan Tarık Akça.

“Ben 20 yaşındayım efendim. Hayır böyle bir iş yapmadım”

“Sana vereceğim iş, senin için zor ola bilir, senden 16 yaşındaki kızımı takip etmeni ve onun bundan asla haberi olmamasını istiyorum” Tarık Akça’nın sözleri, genç adamda büyük bir merak yarattı “Nasıl yani ? Öz kızınızı mı ? Takip edeceğim.” Dediğinde Tarık Akça, genç adama bir dosya uzattı

“Hayır. Sana verdiğim dosyada her şey var. Onu oku ve 2 gün, düşünmek için zamanın var. Bu işi istersen bana ulaşa bilirsin” diyerek numarası yazılı olan bir kağıt daha verdi Genç adama.

Genç adam numarayı ve dosyayı alıp, dosyayı okumanın verdiği merakla evine gitti. Kendi kızını takip ettiren baba büyük ilgisini çekmişti, bir baba neden böyle bir şeyi istesin ki ?

Ve akşam oturup ona verilen dosyayı okumaya başladı..

Dosyayı okudukça genç adamın bakışları, tavırları büyük bir merak ve ilgi ile değişmeye başladı, çünkü okudukları, her kesin karşısına çıkacak bir şey değildi, kimseye bu zamana kadar, böyle bir iş verilmemişti belki de.




🌫




BÖLÜM 1: KULLANILMIŞ DUYGULAR

Bu gün üniversiteyi kazandığım gündü. Bu gün benim çok beklediğim ve hep hayalini kurduğum gündü. O hayalini kurduğum günde ağlamak, üzülmek yoktu sadece mutluluk ve başarmışlık  hissi vardı, ama ben bu gün gördüklerim karşısında öyle bir sarsılmıştım ki, bir daha kimseye belki de hiç güvenemeyecektim.

SAATLER ÖNCE..

Saat sabahın 04:50siydi, ve evet ben heyecandan bir türlü uyuyamıyordum. Çünkü sabah sınav sonuçları açıklanacaktı. Tabi bu her kes için heyecanlı bir an, ama işte benim için 2 katı, hatta 3 katı ola bilirdi, içinde bulunduğum bu hayattan belki de ancak üniversiteyi kazanarak kurtula bilecektim.

Yalnız yaşadığım bu cehennemden tek kurtuluşum okumamdı. İçimde garip bir his vardı. İyi bir his, her şeyin iyi olacağına dair.

Ve hislerimde hiç yanılmayan, altıncı hissi kuvvetli olan bir kızdım. Bekledim, bekledim, bekledim. Zaman geçmiyordu sanki.

Sabah uyanıp, telefonumu kontrol ettiğimde , uyuyakaldığımı fark ettim  10:30du bir dakika ne.. Elim-ayağım bir-birine karışarak yataktan çıktım,  daha doğrusu, yataktan yere düştüm, çünkü yorganım ayaklarıma dolanmıştı.

Kalbim heyecandan deli gibi çarpıyordu. Hemen, hızlı bir şekilde yerden kalktım, aşağıya inip bilgisayarı aldım ve hemen sonuçlar çıkmış mı diye kontrol etmeye başladım, daha çıkmamış oh şükür..