Bir Küçük Hapşırık Meselesi (Yarı Texting)

~7~

Selammmm canlarım

Nasılsınız?

Medya; Eliz temsili

Bundan sonra bölümler Çarşamba ve Pazar günleri gelecek. Çünkü yazacak vaktim pek olmuyor ve birikmiş bölümüm bitmek üzere. Bu sırada da okunma sayısı artar umarım.

Şimdi

Keyifli okumalar dilerimmmmm

Bu sefer bir sürü emoji
atıyorum size
🩶🐻🫑🤖🫶
_______________________________________

"

Eliz ben çıktım. "

Annemin kapı önünden seslenmesiyle yüzümdeki yastığı çekip "Tamam" diye bağırdım.

Bugün komşularla günü vardı. Bana da bir şeyler getirirse ben de o günleri seviyordum. Bazen getirir bazen unuturdu.

Saçlarımı önümden çekip tavanda asılı yıldızlara baktım. Küçükken yıldızlara ayrı bir merakım vardı. Astronot bile olmak istiyordum. Babam da bana yıldızlardan almıştı ve on iki senedir burada asılıydılar.

Onları görmek aklıma nedensizce Çağını getirdi. Aslında son bir haftadır her şey aklıma Çağını getiriyordu.

Banyodaki kırık fayans, gözlük silme mendili, annemin buzluğa koyduğu sarma kutusundaki leke...

Çok saçma şeylere takılmaya başlamıştım. Çok şey düşünüyordum ve buna engel de olamıyordum.

Babam dün gece tatil planlarımızı da anlatırken tabağımdaki pilavla oynayıp onu dinlememiştim.

Çağını bu kadar önemsemem tuhaftı. İstediğim olmuştu işte. Ne diye sızlanıyordum ki!

Bacağımı dışarı sarkıtıp yastığı kenardan alarak yüzüme bastırdım. Kendimi en acilinden toparlamam gerekiyordu.

Kenardaki telefonuma uzanarak aldım ve açınca saatin on bir olduğunu gördüm. Peri beş kere aramıştı.

Dün gece geç saate kadar kitap okumuştum. O yüzden geç kalkmam normaldi ama Peri niye bu kadar aramıştı ki?

Geri arama yaptığımda açmadı.

Oflayarak yataktan kalkıp derin bir nefes aldım. Odamdan çıkmadan önce annemin tembihlediği gibi camı açmayı ihmal etmemiştim.

Ne geldiyse başıma bu pencereden geldi zaten!

Adımlarım önce mutfağı buldu ve annemin yaptığı kısırdan bana da ayırmış olduğunu gördüm.

Elime direkt kabı, çekmeceden de kaşığı alarak salona yöneldim. Extra bulaşığa gerek yoktu. Yıkamaya üşenir ve sonra muhtemelen unuturdum. Ve sonra annemle dayak show yapardık. Sonra babam gelir ve beni kurtarırdı. Ama dayağımı yemiş olurdum.

Koltuğa kendimi attıktan sonra yastığın altındaki kumandayı alarak eski dizilerden oluşan sabah kuşağını izlemeye başladım. Selena vardı. Aklıma istemsizce kitap karakteri geldi. Güldüm.

Telefonum tekrar çaldığında koltuktan kalkarak odama koştum. Beklediğim gibi Peri arıyordu.

Hemen açtım. Ve açar açmaz sinirli sesini duydum.

"Sen asıl çıkma bir daha karşıma!"

"Ya bak hala konuşuyorsun! Gelirim oraya ha."

Neler olduğunu anlayamadım. Telefonu kulağımdan çekip şaşkın şaşkın telefona baktım. Geri kulağıma koyup Periye seslendim ama duymadı.