SAPLANTI | Saplantı Serisi - 2 | Tamamlandı

2.BÖLÜM | "Ruhumun Zindanlarından Kaçışın Yok!"

Okuyan Herkesten Bolca Satır Arası Yorum Ve Oy Bekliyor Olacağım.Desteklerinizi Benden Ve Kitabımdan Eksik Etmezseniz Sevinirim.

MultiMedya: Aytekin Ataş - O Yar Gelir

Keyifli Okumalar Dilerim...🪻

****

Yüzüne vuran Güneş'in ışıklarıyla gözlerini yavaşça araladı Su.Homurdanarak kımıldadığında elini yüzünün önüne siper etti.Hafifçe araladı gözlerini.Bakışları netliğine kavuştuğunda ansızın dün gece yaşananlar bir şimşek gibi çaktı beyninde.Hızla yatakta oturur pozisyona gelirken gözleri aynı zamanlama ile hemen karşısında ki tekli koltukta oturan adama kaydı.

Ateş,tekli koltuğa yayılmış,belini öne doğru bükmüş,dirseklerini dizlerine yaslamış bir vaziyette işaret ve baş parmağı arasında ki tuttuğu sigarayı yudumluyordu.

Öfke,kadının damarlarında kol gezmeye başladı.Bodrumda yaşananlar bir bir gözünün önünden bir film şeridi gibi geçti.İşte şimdi karşısında oturan adamın gerçekten sağlıklı bir insan olmadığına,derhal bir hastaneye yatarak tedavi görmesi gerektiğine kanaat getirmişti.

"Manyak!" Dedi gözlerini adamın gözlerinden ayırmadan.Seri hareketlerle üzerinde ki örtüyü köşeye itip ayaklandı."Hastasın sen! Hasta!" Kapıya ilerledi koşarak.Elini kapının kulpunun üzerine koyup açmak adına aşağı doğru bastırdı ama kilitli olan kapı aralanmadı.Omuzunun üzerinden adama baktı.

"Bir dakika bile durmak istemiyorum burada! Senin yüzünü bile görmek istemiyorum,sesini işitmek istemiyorum! Gideceğim! Senden çok uzaklara!"

Adam geriye doğru yaslanıp koltukta yayıldı.Şimdi tekrardan rolüne bürünmüştü.Sigarayı bir kez daha dolgun dudaklarının arasına yerleştirip dumanını ciğerlerine çekti.Sol ayak bileğini sağ dizinin üzerine koydu.

"Anlamadığın şey ne biliyor musun güzelim?" Sigarayı dudaklarından uzaklaştırdı."Gitmeyi unutmadığın için başına geliyor tüm bunlar! Küçük bir çocuk gibi anlatmak zorunda kalıyorum sonra sana.Canını yakmak,seni korkutmak zorunda kalıyorum! Gitmek kelimesini kelime haznenden, benden uzaklaşma düşünceni kafandan silmek zorundasın.Silmezsen," dedi tehditvari bir şekilde."Silerim."

Kadın,göğsünün altında ki hafif sızıyla yutkundu.Önüne dönüp kapıyı zorlamaya devam etti,sanki açılma ihtimali varmış gibi.

"Evleneceksin benimle!" Adamın söylediklerini kâle almadı."Bugün,hemen şimdi!"

Adam,kadının kendisini umursamadığını gördüğünde oturduğu yerden ayaklandı.Elindeki sigarayı eğilip küllüğe  attı.Birkaç adımda kapının yanına ulaşıp kadını kolundan tuttuğunda kadın kolunu hızla çekti ve birkaç adım geri gitti.

"Sen dün gece bana neler yaşattın, farkında mısın?! Sen hastasın!" Başını hızla olumlu anlamda salladı."Uzak dur benden! Benden uzak dur!" Bir kez daha kapıya döneceği sırada adam onu kolundan sertçe tutup kendine çevirdi.

Kadın,elini adamın elinin üzerine koydu kolunu bırakması için.

"Bırak beni! Seni ruh hastası psikopat! Bir saniye bile durmayacağım burada,senin yanında! Polise şikayet edeceğim seni! Anlatacağım tüm bu yaptıklarını! Mahvedeceğim seni!"