SAPLANTI | Saplantı Serisi - 2 | Tamamlandı

6.BÖLÜM | "Sen Yoksan Yıkılsın Yansın Dünya,Ne Gam!"

Desteklerinizi Esirgemeyin :)

Bölüm Sınırı: 60 Oy & 60 Yorum

MultiMedya: Aytekin Ataş - Var Git Ölüm

Keyifli Okumalar Dilerim...

****

"Senin de amacın baban ile aynı mı?" Kadının sorusunu anlamadı adam."Babanın anneni öldürdüğü gibi,sende beni mi öldüreceksin?!"

Araba ani bir fren ile durdu.Kadın öne doğru savrulurken son anda dengesini toparladı.Adam,koltukta yan dönerek keskin bakışlarını kadına dikti.

"Beni sakın o şerefsiz ile aynı kefeye koyma!"

"Neden?" Tek kaşını kaldırdı havaya kadın."Senin babandan farkın ne ki? Beni defalarca kez öldürmeye kalktın.Ben arada bir fark göremiyorum." Yutkundu."Sonum senin tarafından öldürülmek olsun istemiyorum,annenin yaşadığını yaşamak..."

Adamın gözlerinin en derinine baktı.Ateş,babasına benziyordu.Ondan ne gördüyse onu uyguluyordu.Lakin hakikat bu değildi.Bu sadece Su'yun düşüncesiydi.Ateş,hiçbir vakit benzememişti babasına.Bunu başarabilmek adına elinden geleni yapmıştı.

"Beni kime benzetirsen benzet ama o şerefsize asla!"

"Beni korkutuyorsun Ateş." Kadının bu itirafı adamda hiçbir etki uyandırmadı."Senden korkuyorum." Adamın tepkisizliği karşısında sözlerine devam etti."Bana yaptıkların," Adamın onu anlamasını istiyordu."Beni korkutuyor.Sen,istediğin olmayınca en sevdiklerini bile kolayca gözden çıkarıp harcayabilen bir insansın.Ayağım ağrıyor Ateş." Elini diz kapağının arkasına koydu."Bana zarar veriyorsun." Adamın bakışları birkaç saniye kadının ayağına kaysa da yeniden gözleriyle birleşti."Tedavi olmalısın."

Adamın,onun söylediklerini dinlemesini istiyordu."Kolay bir hayat yaşamamışsın,bu hakikat aramızda apaçık bir şekilde duruyor.Lakin bunun acısını benden çıkaramazsın.Belki uzman birinden bir yardım-"

"Yeter kes!" Adamın,aniden gürlemesiyle yerinden sıçradı kadın.Söylediklerini yutmak zorunda kaldı."Kes sesini! Gıkını dahi çıkarma!"

Önüne dönerek elini kapının kulpuna attı ve büyük bir öfkeyle indi aşağıya.Birkaç adım attı.Kadın,ön camdan ona baktı.Adam,daha fazla dayanamadı.Çömelerek başını ellerinin arasına aldı.Gözlerinden bir bir süzüldü yaşlar.

Kadın,bu söylediğinde haklıydı.Hiç kolay bir hayat yaşamamıştı.Küçüklüğünden itibaren hiçbir vakit huzurla bir gün geçirip gece çöktüğünde huzurla başını yastığa koyamamıştı.

Annesinin her gün çocuklarının boğazından bir lokma dahi olsa geçmesi için iki eve gündeliğe gitmesi,ablasının onlara bakması,akşam olduğunda babasının eve içkili bir halde gelip annesine şiddet uygulaması ve kazandığı tüm parayı kumara yatırmak adına zorla ondan almasını silemiyordu zihninden.

Bunun için çabalıyordu ama olmuyordu.Babasının en büyük ablasını kendisinden yaşça büyük bir adamla evlendirmek istemesi canlanıyordu gözünün önünde.Ablası bu evliliği istemeyince bahçede babasının onu itmesi sonucu sacın üzerine düşmesi ve yüzünün sol tarafının tamamen yanması,ablasının acı dolu çığlıkları gitmiyordu aklından.