Kimsin?

[13]

Komutanla kahvaltı yaptıktan sonra direk eve gidip üstümü değiştirerek kafeye gelmiştim. Personel odasına gidip bana ait kıyafetleri giydikten sonra bir bez alarak masaların üstünü silip, masaları düzeltmiştim.

Edis ise mutfakta yemek yapıyordu. Onu burdan görebiliyordum. Edis bana ' gel gel ' yapınca elimdeki işi bırakıp yanına gitmiştim.

" Kahvaltı yaptın mı? " Diye sordu gülümseyerek.

" Kahvaltımı yapıp geldim " dedim aynı şekilde.

" Tamam ama acıkırsan söyle " dedi.

" Tamamdır "  dedim ve duyduğum zil sesi ile - şu giriş kapısının üstünde olan zil - kasaya yönelmiştim.

Gördüğüm Murat komutan ve askerleri ile gülümsemiştim. Onlarda beni görünce gülümsemiş ve kasaya gelip sipariş vermişlerdi. Bende onların siparişini alıp Denis'e söylemiştim. Siparişler hazır olunca tüm siparişleri dikkatle masaya götürdüm.

" tavşanlar nerde? " diyen Aşkıma gülümsedim.

" arka bahçede" dedim.

" tamam " dedi Aşkım kafasını sallayarak.

" Aşkım tavşanlar mı, ben mi? " diyen soran Emre ile herkes güldü.

Aşkım Emre'nin omzuna vurup tatlısını kaşıkladı. Aşkım hızla bana dönünce irkildim.

" bu çok güzel! " diyerek tatlısına yumuldu.

Diğerleri de beğeni dolu mırıltılar çıkarınca gülümsedim.

" senin askerlik işini hallettim. Bir ay sonra zaten askerliğe çağrılacakmışsın. Bir ay sonra artık bizimle askeriyeye geleceksin " diyen Komutana baktım.

Gülümsedim ve selama durup " emredersiniz komutanım! " dedim.

Herkes bu halime gülünce utandım ama mutlu hissediyordum.

" sende iş varmış " diyen Emre ile güldüm.

" burası da baya boşmuş, neden? " diyen Aykuta baktım.

" patronum burayı yeni açtı ondan " dedim.

" anladım " dedi Aykut.

Komutan ve diğerlerinin masasında oyalandığımı fark edince onlara afiyet olsun deyip Edis'in yanına gittim.

" askere gideceksin demek " dedi gülümseyerek.

" öyle " dedim.

" işin için endişelenme, senin yerin hep boş olacak " dedi.

" teşekkür ederim" dedim gülümseyerek.

Duyduğum zil sesi ile hemen kasaya gittim. Kulağında telefonla içeri giren takım elbiseli kişiyi istemsizce süzdüm.

" bir tane kahve alayım" dedi telefonla konuşmaya devam ederken.

Nasıl bir kahve istediğini sorucağım sırada Denis kahveyi getirmişti. Adam da cüzdanından kart çıkarıp okuttu. Adam cüzdanını cebine koyduktan sonra Denise bakarak kahvesini alıp gitmişti. Merakla Denise baktım. Denis ise göz kırpıp mutfak tarafına geçmişti.

Onun bu haline gülümsemiş ve koyu sohbetle yemeklerini yiyen komutan ve askerlerine bakmıştım.

İçim huzurla dolmuş gibiydim..