Mazide kalsın

317 22 4
                                    


"Aah, bu ne böyle bilmece gibi."

"Yavaş nefes al Ronald, düşünemiyorum."

"Şuna bak, sanki düşünse bulacak."

Harry kürenin başından ayrılıp tekli bir koltuğa yerleşti. Atkısını boynundan çıkartıp koltuğun kenarına koydu.

"Söylediklerini not aldınız mı?"

Neville kaleminin kapağını kapatıp sol göğsündeki cebe yerleştirdi.

"Ben aldım."

Hermione ve Ron, Neville'ın elindeki küçük not defterine âdeta saldırdı.

"Sakin olun çocuklar düşünmek için bol vaktimiz var."

Dedi Ginny,
ancak kendisi bu eski,pastel boya kokan havasız odadaki en meraklı kişiydi.

"Ölümünde son noktayı koyacak kişi diyor. Yani, bu küre her kimden söz ediyorsa o olmadan kim-olduğunu-bilirsin-seni yenemeyiz demek oluyor."

Harry oturduğu eski, süngeri fışkırmış kırmızı koltuktan kalktı.

"Hermione doğru söylüyor. Voldemort'u ben öldüreceğim,ancak bu kişi her kim ise onun da yardımının dokunacağı gözüküyor."

"Ve o olmadan da öldüremeyeceğiz, Mione'nin dediği gibi."

Dedikten sonra Ginny sustu.
Parmağıyla,tuttuğu kahverengi tahta sandalyenin sırt kısmına ritim tutmaya başladı.
Sıkıntıyla nefes verdi.

"Acaba söz ettiği kişi Malfoy olabilir mi?"

Diye sesli düşündü Ginny.

"Saçmaladın, pısırık Malfoy nereden kim-olduğunu-bilirsin-seni öldürsün?"

Ron alayla burnundan güldü.

"Sarışın dediği için bir an öyle düşündüm. Ayrıca, yeşil ama bir o kadar da mavi ne demek oluyor? "

Hermione, oldukça yüksek bir sesle,
"Böyle bir küre buralarda ne arasın? Nasıl ansızın zuhur etti böyle?

Hiç konuşmamış olan Luna konuşmak için önce boğazını temizledi.
Ayağa kalktığında ilginç ama onu farklı kılan küpeleri sallandı.

"Defterini alabilir miyim Neville?"

Defter Hermione'nin elinde duruyordu ancak Luna'nın bu şekilde izin alması bir kez daha onun naifliğini ve nezakâtini ortaya çıkarmıştı.

Neville hızlıca başını salladı.
"Tabii."

Luna sakince defterdeki yazıyı okudu.
Mimiği oynamıyordu,sadece yüzünde biraz belirgin tatlı bir gülücük vardı.

Sarışın, naif ama bir o kadar da yırtıcı, zeki ama bir o kadar da zır deli, sessiz ama bir o kadar da geveze,anne ruhlu annesiz. Munis tavırlı. Yeşil, ama bir o kadar da mavi.
Mazide kalsın, mazi sizi kurtarır.

Harry Luna'nın yanına yanaştı.

"Malfoy olamaz, anne ruhlu annesiz diyor, Malfoy'un annesi var."

"Lütfen kaymak birası içebilir miyiz? Çok ihtiyacım va-"

"Sanırm kim olduğunu biliyorum."

Tatlı bir ses Ron'un sözünü kestiğinde tüm kafalar sese dönüverdi.

Luna defteri kapattı ve tepesinde ponpon olan gri beresini kafasına geçirdi.
İlerledi ve gıcırtılı kapıyı açtı, kapıyı ayağıyla tutarken eldivenlerini giydi.
Arkasını döndü.
Çok sakin ve yavaş konuşuyordu.

𝘊𝘰𝘪𝘯𝘤𝘪𝘥𝘦𝘯𝘤𝘦-𝐖𝐫𝐨𝐧𝐠 𝐭𝐢𝐦𝐞'Tom Marvolo RiddleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin