| ~ 3. Bölüm ~ |

2.3K 105 18
                                    

Hadi başlayalım.

Şarkıyı söylediğim yerde açarsanız daha iyi olur.

3 oy 5 yorum gelsin atarım

Çok fazla istedim farkındayım zaten gelmese de atarım. ( Şaka yapıyorum )

Sıkıntı yok haydin keyifli anlar bizi bekliyore

---------------------------

RODİN'DEN

---------------------------

Yüzümdeki sırıtmaya engel olamayıp yarım saattir sırıtıyordum ismim çok hoşuma gitmişti.

Odanın kapısı açılınca o tarafa baktığımda yine aynı kişileri görmemle suratım asıldı gına gelmişti artık.

-Ne oldu neden Leyla gibi sırıtıyordun ?

-Bu seni hiç ama hiç alakadar etmez.

-Tamam kozlarınızı sonraya saklayın şimdi benim minik hastamla ilgilenmem gerekiyor.

Minik mi sana mı dedi ?

Galiba bana dedi iç ses.

-Minik mi ben mi sen bu gözden nasıl ameliyatlara falan giriyorsun benim miniğe benzer halim mi var ?

-Var demek ki diyorum Emir neden kardeşini hemen kendine benzetmişsin her şeye cevap veriyor.

Bu dediğiyle yüzümü buruşturdum.

-Bir daha hiç konuşmayacağım.

-Çok konuştunuz seri olun azıcık.

Her şeyi bırakıp bu üzerimdeki hastane şeyinden kurtulmak istiyordum.

-Seri olmadan önce bir sorunum var benim seri olmamı engelliyor.

Kaşlarını çatıp soru sorar gibi baktı '' nedir sorunun. ''

-Bu üstümdekilerden kurtulmak istiyorum.

-Olmaz ya acil müdahale gerekirse o zaman ne yapacağız ?

Sözde abi gıcığı hemen atlayınca sinirlerim bozulmuştu.

-Olabilir bence acil bir durum gerekli olmayacak gibi zaten akşam çıkışını veririz.

-Tamam siz halledin yapılması gerekenleri ben de giysi falan ayarlayacağım.

-Gerek yok iyiyim ben hemen çıkmak istiyorum buradan.

-Öyle bir şey yok gerekli her şey yapılacak.

-İstemiyorum bu kılıkla hiç bir yere gitmem.

-Allah Allah.

-Tamam sakin bir benlen dışarı gelsene.

Doktorla sözde abi odadan çıktığında yalnız kalmıştım odadaki masanın üstünde duran eşyalarımı görmemle ayağa kalkmaya çalıştım beynim feci zonkluyordu ayaklarım sanki beni tutamayacakmış gibiydi.

Beynin var mıydı ki ?

Kes kes kes.

Zar zor masaya doğru ilerledim telefonumu elime aldığımda saate baktım şarjı vardı ilk kez şans yüzüme güldü sanırım çantamın burada olması işimi kolaylaştırıyordu.

Çantanın içinden eşofman ve tişörtümü çıkartıp şip şak giyindim. Ayağıma ayakkabıları geçirdiğimde hazırdım ilk kez bir işim tıkır tıkır işlemişti telefonumu cebime atıp tespihimi ve çakmağımı elime alıp odanın kapsına ilerledim başka alacak bir şeyim yoktu zaten.

Minik Karışıklıklar ( Gerçek ailem erkek versiyon )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin