Yıllar önce kurulan denge altüst oldu.
Geçmişin karanlık ruhu uyandı ve şimdi hepsinden intikam almak için geri dönüyor.
Bu yıkımdan sağ çıkabilecek misin yoksa enkazın altında mı kalacaksın?
------------
Mağara soğuktu ama onun üzerinde pek bir etkisi yoktu. Yolunu aydınlatmak için elinde parlayan bir buz kütlesi oluşturdu ve yürümeye devam etti. Bu mağaranın bu kadar uzun olması şart mıydı? Nihayet yüzüne ışık vurmaya başlayınca elindeki buz küpünü yok etti.
Mağaranın içindeki göl masmavi ışıklar yayıyordu. Tüm soğuğun kaynağı ise burasıydı.
Gölün dibine yaklaştı. "Engora. Burada mısın?"
Çok geçmeden iri bir yılan suyun içinden yükseldi. Bedenindeki damarlar ve gözleri aynı soğuk mavi tonunda parlıyordu. Yılan misafirini tanıyınca yavaşça ona doğru eğildi. "Küçük vampir." dedi tıslayarak çıkan sesiyle.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sakura, "Beni çağırdınız, geldim." diye söze girdi.
Yılan bir süre ona bakıp iri başını, gövdesiyle beraber suyun içine çekti. Geçidin bekçisi birkaç dakika sonra suyun yüzeyine genç bir kadın olarak çıkmıştı.
Engora, büyücü ve insanların dünyasına geçişi sağlayan geçidin koruyucusuydu. Sudan çıktıktan sonra üzerine yapışan kıyafetleri çekiştirdi ve yorgun bir nefes aldı. "Beden değiştirmek hep çok yorucu."
Engora insana dönüşemiyordu. Doğduğu andan itibaren hep yılandı ama güçlü bir büyücü sayesinde ölü bir insan bedenine ruhunu aktarıp onu kullanabiliyordu. Sonra ise kendi bedenine dönüyordu. Sakura bunu ilk gördüğünde deri değiştirmek gibi tanımlamıştı ama Engora bunun kıyafet değiştirmekle eşdeğer olduğunu söylemişti.
Nihayet kıza döndüğünde insan bedeninin gözleri siyahtı. "Hoş geldin, bahar çiçeğim." dedi adına ithafen.
Sakura, "Oraya çok sık gitmezsin ama en son ne zaman gittiğini sorabilir miyim?" dedi.
Engora gülümsedi. "Sadece iki gün önce. Bu aralar ise sık ziyaret ediyorum. O, şu yağmurdan beri çok huzursuz."
"Tahmin edebiliyorum. Ağabeyimi gördün mü?"
Engora tekrar gülümsedi. "Nasıl olduğunu soracaksan kız kardeşinin eve dönmeyi istememesine hâlâ anlam veremiyor."
"Tabii." dedi Sakura alayla. "Ev."
"Boşver onu. Ailelerde erkeklerin genel sorunu. Kızlar olunca korumacılık geliyor bunlara. Sanki tüm dünya onlara zarar vermek istiyor gibi."
Sakura başını salladı. "Bu arada beni neden çağırdın?"
"Şimdilik her şey yolunda mı, bir şey buldunuz mu diye soracaktık."
"Henüz yok. Ama bir gariplik var."
Engora dikkatini iyice kıza verdi. "Dinliyorum."
"Şu kontrol kaybetme olayları... birkaç okulda daha olmuş. Ama bizim okulda tek bir vaka dahi görülmedi." dedi Sakura. "Yani her şey çok normal. Ve son birkaç günde 3 yeni öğretmen edindik."
