"Her şeyin iki çift mavi gözle başladığı bu hikayede biz yokuz artık." dedi Ada uçsuz bucaksız denize bakarak... Uçurumdan kendini bırakmadan hemen önce...
Sabahın erken saatlerinde Şirkete giderek güne başlamanın sıkıntısı ile babamın odasına geçtim. Şirkette uzun zamandır ilerlettiğim proje üzerine sıkıntılar çekerken çizimlerimi elime alıp kantinden bir bardak çay almaya gittim, kantinin kapısının kapalı olması ile birlikte kısık ama bir o kadar da derin bir çığlık duydum. Tüm tepkimi ortaya bırakarak kapıyı birden açtım, masmavi gözlerden akan yaşlar iliklerime kadar canımı yakmıştı. Mavi gözleri, simsiyah küt saçı ve kızaran dudağı... Başını bana doğru çevirdiğinde tenezzül etmeden arkamı dönüp kantinden çıktım. Nefes almakta o kadar çok zorlanıyordum ki bir an önce şirketten çıktım, hayatımda ilk defa acıyla gözyaşı döken bir kız görmüştüm, bunu hak etmiyor olsa gerek...
Şirket çıkışı Gökhan'ı arayıp bizim evin yanlarındaki Restorana çağırdım.
"Abi ne oldu?" Gökhan'ın telaşlı sesiyle başımı sadece eğdim.
"Ayaz, içtin mi oğlum babanla mı tartıştın?" Gözlerimden akan hüzün ve kafamdaki karışıklık gitmeden Gökhan'a olayı anlatmaya başladım.
"Evlen işte abi ne uzatıyorsun?" Gökhan için söylemek her ne kadar kolay olsa da sanırım tek çare bundan ibaretti.
"Ben... Ben kimsenin hayatını karartmak istemiyorum." Gökhan benden hiç beklemediği hareketleri görürken değişik tavırlar sergilemeye başladı.
"AYAZ! Sen hayatında bir kez bile birinin hayatını karartır mıyım diye düşünmedin, kendine gel." Masadan sertçe kalkıverdim.
"Artık düşünüyor muşum..." Restoran'dan çıkıp eve doğru gittiğimde kendimi kaybetmiş gibiydim. O kızı kurtarmak için onunla evlenmek zorundaydım.
Eve geldiğim de üzerimdekilerle birlikte kendimi yatağa attım, ışıkları kapatıp karanlık duvara öylece bakakaldım.
Benim şu an evde olmam biz mucize! Gözlerimin önünden o kızın gözyaşları, attığı ufak çığlığın içimde derin bir yara oluşturması, yüzündeki çaresizlik...
Kim olduğunu en kısa zamanda öğreneceğim, umarım benden korkmazsın ben senin kurtarıcın olmaya geliyorum.
***
"Eminsin değil mi oğlum, kızla evlendikten sonra ayrılacağım, istemiyorum gibi sorunlarla karşılaşmayalım. Ailemiz için."
"Eminim baba evlenmek istiyorum." Annemin çaresiz bakışlarıyla uzun uzun bakakaldım.
"Babası ile bugün şirkette konuşalım." Babama başımı sallayarak odama çıkıp hazırladım. Kapının gıcırtısı ile annem odaya girdi.
"Ayaz ne oluyor?" Gömleğimin düğmelerini takarken anneme cevapsız biçimde bakakaldım.
"Anne babamla konuştuklarımızı duydun, lütfen daha fazla sorma." Annemin karamsarlık bakışları beni daha da çok endişeye sokuyordu, herkesin gözünde bir İstanbul Beyefendisi görünürken bir kızın hayatını kurtarmaya çalışmam hiç kimsenin karşısında hoş karşılanmaması gururuma dokunmaya başlamıştı. Kendim de türlü türlü farklılıklar hissetmem, hayatımda ilk kez hiç tanımadığım bir insanı koruma çabalarım neler oluyordu bana anlamıyordum.
***
Şirkete geçtiğimiz de hemen babamın yanına uğradım babamın yüzündeki asık surat ifadesi haddinden fazla belli oluyordu. Bir sıkıntı olduğundan o kadar emindim ki gömleğimin ilk düğmesini açıp derin bir nefes aldım.
"Ayaz sen nasıl insanlara bulaştın oğlum?" Babamın sert tepkisine dayanarak dün yaşadıklarımı birer birer anlattım, ne yaptığımı bilmeksizin bir anda hiç tanımadığım bir insanla evlilik telaşına girmiştim.
"Ayaz kızın babası para istiyor." Tahmin etmiştim.
"Uzun zamandır çalışanımız nasıl olurda fark etmedik anlamıyorum." Babamın gergin olmasıyla etraf sessizleşmişti, fakat gözümün önünden ağlaması titreyen o dudağı gitmiyordu ona acımıyordum fakat içimdeki hiç bilmediğim o his gitmiyordu.
"Ben evlenmek istiyorum." Babam tüm siniri ile, katil olacakmış gibi gözlerimin içine baktı.
"Sıkıntıya girmene gerek yok oğlum verdi zaten kızını. Para karşılığında." Eski halimden eser kalmamıştı sanki, şirketten çıkıp eve gittiğimde anneme haber çoktan gelmişti.
"Anne." dedim en derin ihtiyacımla.
"Oğlum. Hayatında en doğru kararı aldığın için seni tebrik ediyorum, keşke tek çaren bu olmasaydı..."
YILDIZ dövmesi;
Karanlıkta parlayan yıldızlardan ilham alan dövmeler genelde "umudu temsil etmektedir". Öte yandan yıldız dövmesini tercih kişiler, yıldızların kendilerini kötülükten korumasını umut ederler... ....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
