Ayaz Dinçer...
Bölüm şarkısı;
"ŞEKERSİZ- İMKÂNSIZ BİR AŞK DENİR"
Şirket çıkışı Gökhan ile buluşup birlikte akşam yemeği için bir restorana gittik. Gökhan'ın gözlerindeki merak her halinden belli oluyordu. Yemekleri söyledikten hemen sonra Gökhan lafa girişti.
"E Ayaz Bey şu an karınız ile baş başa olmanız gerekmiyor muydu?" Alaycı gülüşlerimle Gökhan'a baktım.
"E hadi anlat evlilik nasıl gidiyor?" Bir kez daha büyük bir kahkaha attım.
"Sahte bir evlilik evet. Çok güzel gidiyor." Gökhan'a bu cevabı verirken biraz tedirginleşmiştim. Ada ile bizim evliliğimiz bir evlilik değildi, ben ona farklı hislerle yaklaşıyordum o ise beni sadece ona acıdığım biri olarak görüyordu.
"Bizi bile çağırmadın nikâha, ben bile gelmedim." Nikâh günü... Tam bir çile. O günü göz önünde bulundurmak istemiyordum. Ada'nı durumu, beni derbeder ediyordu.
***
Gökhan'ın yanından ayrıldıktan sonra eve geçmek için arabaya bindim, yan koltukta duran bir paket sigaradan bir tane alıp cebimdeki çakmağı çıkardım, Sigarayı yaktıktan hemen radyonun sesini açtım. Sol elimi camdan dışarı bırakarak arabanın hızını yavaşlattım.
Yaz ayındayız ve insanlar akın akın parklara atmış kendini, kimileri gülüp eğleniyor, kimileri ise bazılarının ellerinde huzur arıyor. Ve biz...
Ve biz, dedim kendi kendime diksiyon aynasından gözlerime bakarak. Biz bu hayatı hak ediyor muyduk? Biz bu hayatın neresinde yer alıyorduk? Bu hayat bizi tam olarak nereye ait görüyordu. Biz nereye aittik Ada?
Gözlerime bakarak söyle Ada, biz yani sen ve ben nereye aitiz...
MİLYONLARCA YILDIZIN ARASINDA EN SOLUK YILDIZIN EN ÇOK PARLAYANISIN.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BOZUK RUHLAR
Fantasy"Her şeyin iki çift mavi gözle başladığı bu hikayede biz yokuz artık." dedi Ada uçsuz bucaksız denize bakarak... Uçurumdan kendini bırakmadan hemen önce...
