yasak krallık

8. bölüm ~KARMAŞA~

Artemis tam karşımda duruyordu babamın masasının önündeki koltukta oturuyordu.
Kan beynime sıçradı.
Babam bana baktı

-sera?

İyice sinirlendim artemis ayağa kalktı.

-sizi biraz daha bekleteceğiz.

-sorun değil siz konuşun.

Ve artemis dışarıya çıktı. Kapı arkasından Sertçe kapandı yutkundum
Ve bende dışarıya çıktım. Babam arkamdan seslendi ama ben cevap vermeden artemisin peşinden gittim ve onu gördüğümde durdum vücudum
Kas katı kesildi. Yüzüne uzun uzun baktım ona gidip sarılmak istedim ama yapamadım içimdeki öfke buna izin vermedi.
Ve artemis dışarıya çıktı o çıkarken annem içeriye girdi.
Ve babam arkamdan geldi. Omuzlarıma ellerini koydu.

-Sera? Sorun ne?

Bir an duraksadım ama sonra içimdeki öfkeyi kusmaya başladım arkamı döndüm.

-BİZE BUNU NASIL SÖYLEMEZSİN HANİ YASAK ORMAN TEHLİKELİYDİ!? İNSANLARDAN NASIL SAKLARSIN ORDA BIR YAŞAM OLDUĞUNU! ONLARIN ELİNDEN NASIL ALIRSIN ÖZGÜRLÜKLERİNİ!!!!
SEN BENIM TANIDIĞIM BABAM DEGİLSİN UZAK DUR BENDEN!!
SENİN YÜZÜNDEN BEN ONDAN AYRI KALDIM YA...

Ve beynimde şimşekler çaktı
Onun yüzünden...
Savaş çıkmasın diye...

Babam şoka girmişti. Bense nefes nefeseydim. Babam etrafını kontrol etti ve yüzüme sert bir tokat geçirdi.
Annem bana gelmek istedi ama babam eliyle dur işareti yaptı ve annem durdu

-HEMEN ODANA BEN DİYENE KADAR ÇIKMAYACAKSIN!!!

gözlerimden yaşlar süzüldü ve arkamı dönüp odama koştum annemin babama bağırmasını duydum ama ne dediğini anlayamadım başım dönüyordu sinirden mi üzüntüden mi bilmiyordum ama iyi değildim...
Odama gittim ve kapımı hızla kitledim.
Sinirden ne yapacağımı bilmiyordum odanın ortasında Durmuş sadece tek bir noktaya bakıyordum Elimi kalbime götürdüm kalbim çok hızlı atıyordu sanki yerinden çıkacaktı buna inanamıyordum sanki bir de Haklıymış gibi bana Tokat atmıştı hepimizi kandırmıştı Annem bunu biliyor muydu Gerçi bilseydi Bu kadar kızacağını düşünmüyorum bir şeyler söylerdi Fakat annemin de yüzünde Dehşet bir ifade vardı.
Peki Artemis burada ne yapıyordu neden gelmişti Babamla neden konuşuyordu veya ne konuşuyordu.
Babamın olanlardan haberi var mıydı?
Kendimi yatağıma attım ve dışarıya bakarak derin düşüncelere daldım.

≠artemis den≠

Bunu nereden çıktığını bilmiyordum Fakat babam diğer krallığa gitmemi istemişti Bunu bilerek mi yapmıştı seranın buradan gittiğini biliyordu Ve az da olsa Aramızda bir şeyler olduğunu anlamış gibiydi beni hiçbir zaman oraya göndermemişken Neden şimdi gönderiyordu bunun bir sebebi olmalıydı beni birden yanına çağırdı ve oraya gitmem gerektiğini Benimle konuşacak konuları olduğunu ve birkaç işini halletmem gerektiğini söyledi Neden ben kendisini neden gitmiyor?

Sanki beni acele ile oraya gönderiyormuş gibi bavullarımı toplattırmıştı bana ertesi gün yola çıkacağımı söyledi kalbimdeki sızı ve aklıma gelen anılar korkmama sebep oldu ilk defa hayatımda bu kadar endişeleniyordum.

Gece yatağıma girdiğimde Uyku tutmadı sürekli yatakta döndüm sürekli bir şeylerle uğraştım Uyumaya çalıştım fakat uyuyamadım sabah Olana Kadar Bekledim.
Sabah olduğunda Kahvaltıya indim kahvaltı mı ettim ve babam beni iki kişi ile birlikte sınırların dışına gönderdi.
Adımımız zar zor dışarıya attım adımlarım gitmiyordu sanki yavaş yavaş ilerledim sabah daha çok erkendi Sera uyanmış mıydı veya benim oraya gideceğimden birilerinin haberi var mıydı?
Saraya girdiğimizde kimse uyanmamıştı Saray bomboştu birisi kapıda sadece bizi karşıladı ve bizi kralın odasına götürdü odaya girdiğimde içimden gereksiz bir öfke oluştu seranın anlattıkları üzüldüğü ve şu anda hala burada olması beni birazcık sinirlendirmişti.
Yaptığım hatanın farkındaydım peki Buraya gelmişken bunu düzeltebilir miydim? Bilmiyorum ama eğer öyle bir şansım varsa Umarım işler yolunda gider.