yasak krallık

20. Bölüm İFŞA

≠sera dan≠
≠2 ay sonra≠
Odamda oturuyordum. Vurulduğumdan beri çok düşünceliydim. Artemis ve krallıkları hakkında düşünüyordum. Yaşadığım ölüm korkusu bunları artık saklamam gerektiğini hissetiriyordu.
Sarayda herşey çok normaldi.
Felix ve tuba sürekli birlikteydiler keyifli vakit geçiriyorlardı. Arkadaş olduklarını söylüyorlardı ama fazlasını hissettiklerini anlayabiliyorduk.
Artemis sürekli benimleydi.
Babam ortalıklarda yoktu ve annem sürekli benimle ilgileniyordu.
Babamla ilgili içimde kötü bir his vardı.
Ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.
                              ■■■
Kapı çalındı ve içeriye artemis girdi.
Sıcak gülümsemesi içimi ısıttı.
Ona gülümseyerek karşılık verdim.
Kapıyı kapatıp yavaş adımlarla yanıma geldi.
"Bu gün nasılsın?"
"İyiyim sen?"
"Sen iyiysen bende iyiyim."
Gülümsedim ve kafamı öne eğdim.
"Bir sorun mu var?"
"Hayır herşey yolunda"
"Beni kandıramazsın prenses"
"Biliyorum..."
"Söyle bakalım sorun ne?"
"Babam..."
"Ne olmuş babana?"
"Ona güvenmiyorum. Artık sizi kapatmasını istemiyorum."
Burukça gülümsedi ve ellerimi ellerinin içine aldı. Gözlerim ellerimizden gözlerine gitti.
"Canımm, güzelimm sen dert etme bunları başına bela alma. Baban yıllar önce en ufak şey yüzünden bizi kapatmış seninde başın belaya girmesin."
"Neyden bahsediyorsun?"
"Anlamadım"
"Küçük bir şey dediğin ne? Babam bunu sırf kendisi yönetmek için yapmadı mı?"
"Sen bilmiyor musun?"
Ellerimi ellerinden çektim
"Neyi bilmiyor muyum?"
"Bunu sana söylemesi gereken ben miyim bilmiyorum..."
"Artemis söyle şunu!"
Derin bir nefes aldı
"Annen..."
"Nolmuş anneme??"
"Uzun yıllar önce babam ve baban arkadaşken ve daha kral değillerken
Annen bizim krallığımıza gelmiş. Başka bir krallıktan ve..."
"Ve ne!?"
"Babamla evlenmesi için büyük babam onu getirtmiş böylece annenin ve babamın krallığı birleşecekmiş.
Fakat annen geldiği zaman babamdan değil senin babandan hoşlanmış. Ve konuşmaya, gizlice mektuplaşmaya başlamışlar. babam tabiki bunu biliyormuş ve annenden zaten hoşlanmamış hatta babanla arasında ara buluculuk yapmış. Bu bir süre böyle devam etmiş ama en sonunda büyük babama söylemişler. Daha doğrusu söylemek zorunda kalmışlar çünkü annen... hamileymiş ve evlenmeye karar vermişler büyük deden buna çok sevinmiş ve babana tacını devretmiş. Annenin krallığı ise bundan hiç memnun değilmiş. Kızlarına sahip çıkmadığı için çok sinirlenmişler ve büyük babama bir mektup yazmışlar. Büyük babam bunu okuyunca hemen büyük babana gitmiş ve sizinkiler herşeyi anlatmış. Büyük babam aptal yerine koyulduğunu hissetmiş ve çok sinirlenmiş  ve büyük babanla konuşmamaya yemin  etmiş. Büyük baban ise cevap vermemiş. Bir süre sonra savaş için annenlerin krallığı gelmiş ama büyük baban tüm suçu büyük babama atmış. Bir süre sonra ise bizim krallığımıza savaş için gelmişler. Büyük babam bunun büyük babanın suçu olduğunu söylemiş ve yardım istemiş ama cevap bile vermemiş sadece sırtını dönüp gitmiş. Kısa süre içinde baban tahta çıkmış ve biz zar zor savaşı kazanmışız.
Annen hamile kalmadan önce ise babam en başından beri aşık olduğu kadınla evlenmiş ve hamile kalmış ama annemi ve beni gizlemiş çünkü annem halktanmış ve kendi krallığından red edilen bir prensesmiş.
Baban tahta çıkınca büyük babam babamı evlenmesi için zorlamış ve babamda bizi anlatmış. Büyük babam zor da olsa bizi kabul etmiş ve çok sevmiş. Ben o zamanlar küçük bir çocuktum pek hatırlamıyorum sadece büyük babamla eğlendiğimiz zamanları hatırlıyorum. Baban babasının yönlendirmesi ile biz kimseye hiç bir şey anlatmayalım diye bizi tellerle çevirmiş ve susturmuş. Daha doğrusu büyük babam öldükten sonra babamın duygusal olarak kötü duruma gelmesinden yararlanmış. Bir süre sonrada büyük baban ölmüş sen o zamanlar bir bebektin sanırım...
İşte anlatılan hikaye böyle. Bunu kanıtlayan bir sürü şey var"

Bir anda dünyam başıma yıkıldı.
Herşey... herşey bir yalanmış
Tüm taşlar yerine oturdu.
Babam bu kadar aşağılık olamaz...
Annem nasıl bana bunu anlatmaz!?
Bir sürü karışık duygu hissediyordum ne tepki vereceğimi bilmiyordum dilim tutulmuştu çok sinirliydim.