Musica Magister // Minsung

[39]

Selooooooo

Bazı veletleri yazmadım ama bu bölüm de yazmicam hehehe

Umarım beğenirsiniz 💗

İyi okumalar 💖
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(Min-ki)

Müzik dinlerken uyuya kalmışım. Uyandığımda hava kararmıştı ve çardakta kimse yoktu.

Eun-mi hala omzumda uyuyodu. Saçlarını okşdıktan sonra onu rahatsız etmeden kalktım ve onu da kucağıma aldım.

Mırıldanıp kafasını göğsüme gömdü. Etrafta eşya kalmış mı diye baktım ama hiç bişey kalmamıştı.

Önce Jungkook amcamlara gitme kararı aldım, Eun-mi'yi bırakmam lazım önce.

Jungkook amcamların evine geldiğimde zorlukla zili çaldım. Kimse açmamıştı. Yan komşuları olan teyze camdan bana doğru seslendi.

"Onlar Min'lerin evine gittim yavrum."

"Sağolun." bu sefer bizim eve doğru yürümeye başladım.

Eun-mi gözlerini açmış bana bakıyodu.

"İndirmicek misin?"

"Rahat değil misin?"

"Rahatım."

"O zaman indirmicem." kıkırdayıp kafasını bu sefer boynuma gömdü. Bu his gerçekten güzeldi.

Bizim eve geldiğimde zili çaldım. Anahtar arka cebimdeydi ve alamazdım şu an.

Kapıyı Jimin babam açınca başta kucağımdaki Eun-mi nedeniyle şaşırmıştı.

"Merhaba Jimin amca." Eun-mi kucağıma rahatça yayılmış babama gülümsemişti. Ama babam henüz şaşkınlığını atamamıştı.

Salona geçtiğimizde Eun-mi'yi dikkatlice yere indirip üstümdeki ceketi çıkardım. Eun-mi de çıkartınca onunkini de alıp astım.

Salondakiler şaşkınca bize bakıyolardı.

"Bana ihtiyacınız var mı?" Jimin babama bakıp sorduğum soruya babam hala şaşkınken başını iki yana sallamıştı.

"Tamam biz odamdayız, bişey olursa çağırırsınız." Eun-mi'yi belinden tutup odama yönlendirdim.

İçeri girdiğimizde kapıyı kapatıp yatağa oturdum. O da gelip yanıma oturdu.

"Nasıl bu kadar rahatsın ya? Babamlardan korkmuyo musun?"

"Korkanın çocuğu olmaz derler Eun." birden kıpkırmızı kesilmişti.

"Noldu?"

"Senden çocuğum olması düşüncesi..." sırıtıp yüzüne yaklaştım.

"Hoşuna mı gitti Kim?"

"E-eh..." iyice kızardığında geri çekilip gülmüştüm.

"Yah Min!"

"Çok tatlısın Eun." dediğimle kıkırdayıp yatağa yattı.

"Ya burası rahatmış aslında, burda mı kalsam bugün?"

"İstiyosan kal, babanlardan izin alıp kalabilirsin. Benim için hava hoş." sırıtıp kolumdan tutup beni de yatağa çekti.

"Bu kadar rahat olman garip geliyo ama benim için sıkıntı yok, daha iyi." birden üstüme çıkıp üstüme yattığında şaşırsam da bişey demedim ve saçlarını okşadım.

"Burası yataktan daha rahat." kıkırdadım. Ben onun saçlarını okşarken birden kapı açıldı.

Eun kalkıcam derken iyice üstüme düştü ve çu an yüzlerimiz dip dibeydi.