AŞKIN ŞEHVETİ (+18)

KÜÇÜK BİR ÖPÜCÜK...💖

Merhabalar...🤗🙃

Kitabımın okunmadığının farkındayım, zaten bir anda milyonların okumasını beklemiyordum. Sadece yıllardır hayalimde yaşattığım yani kendi uydurduğum ama yıllardır hayalini kurduğum adam benimle bir hikayesi olsun istedim. Ben istiyorum ve yazmaya da devam edeceğim ama ilerde ne olur bilemem.:)

Hayatımda her şey karıştı zaten. Sürekli ağlamak istiyorum. Sadece benim için çok değerli ve kısa zamanda benim her şeyim olan birisinden güzel bir haber bekliyorum. Sadece bekliyorum. İnşallah dualarım kabul olur. Ayy nolur bir Amin yazın kız yorumlara😂 lütfen...

İyi okumalar...

Yaren'den:

Şu an utancımdan ölmek üzereyim. Ya bak vallaha benim şansım yok. Tam adamı öptüm ve arabaya koşarak bindim ama bu araba bir tek beni eve götürmeyecekmiş, aynı zamanda Cihangir de şirkete gidecekmiş🤦. Az önce yanağından öptüğüm adam ile arabada yan yana oturuyoruz. Ayhhh gülmekten karnıma ağrılar girdi, bak tane tane söylüyorum: sen bir geri zekalısın🤣 sus Lilith! Tek yaptığım şey camdan dışarı bakmak çünkü ne arabayı süren ve pis pis sırıtan adama bir şey söyleyebilirim ne de Cihangire bakabilirim, asla... 

Ben kendi kendime düşünürken Cihangir'in bana yaklaştığını hissettim. "Utanmana gerek yok küçük. Sadece yanağımı öpünce bu kadar utanıyorsan başka yerlerimi öpersen ülkeyi terk edersin sanırım."  yaptığı ima ile gözlerimi büyütüp ona döndüm ama yine çok yakındık ve ben bu sahneyi bir yerden hatırlıyordum. "Ben... Ben neden öyle bir şey yapayım? Neden senin oranı öpeyim?" bunları deyince sırıtmaya başladı "Kastettiğim yer dudaklarımdı." Cihangir 1- Yaren 0🙈"Aklından geçenin o olmadığına eminim ama kanıtlayamam." " Aklımdan neler geçtiğini kimse bilemez ama bilseydin arkana bakmadan kaçardın benden." bir an ne söyleyeceğimi bilemedim ve gözlerimi gözlerinden ayıramadım. "Belki ben bilmek değil de görmek istiyorumdur." bu dediğimden sonra yüzündeki bilmiş tebessümü silindi. Kapak olsun sana Cihangir😁. Cihangir 1-1 Yaren... "Tehlikeli oyunlar oynuyorsun." "Neyse ki bu işte çok iyiyim." "Sonu senin için iyi olmayabilir." "Merak etme, eğer öyle bir şey olursa oyundaki herkesi peşimden sürüklerim." "Bir tek sen ve ben varız." "O zaman dikkatli ol Karadağ." "En az senin kadar..." bu cümlesinden sonra göz kırptı ayhh noluyo noluyo ve bir şey dememi beklemeden önüne döndü. Gerçi söyleyecek bir şey kalmamıştı.

Eve gidince kızlara ne anlatacağımı düşünerek sessizce yolun bitmesini bekledim. Hassiktir! Dur 1 dk. Bu adam benim evimi nereden biliyor?! Bunu daha yeni mi düşünüyorsun? Eve gelseydik bir, bu günün üstünden günler geçseydi o zaman düşünürdün bunları. Acele etmeye ne gerek var canım😒. "Sen benim evimi nereden biliyorsun?" diye sordum Cihangir'e. "Senin hakkında her şeyi biliyorum." tam nereden bildiğini soracakken -ki çok saçma bir soru çünkü adamın istediği her şeyi dakikasında öğrenebileceği tipinden belli- o tekrar konuşmaya başladı "Eğer kabul edersen yarın akşam seni yemeğe çıkarmak istiyorum, yemekte sana her şeyi anlatacağım." ama ben meraktan çatlarım yarına kadar🥺 mantıklı bir anlaşma o yüzden kabul edeceğim. "Peki kabul ediyorum."

O konuşmadan 10 dakika sonra eve gelmiştik. Biraz daha tur atsaydık ya Aslında evimin biraz daha uzakta olmasını isterdim ama bir önemi yok. Cihangir ile vedalaşıp arabadan indim ve eve girdim.  Tabi kızlar biraz sarıldılar, biraz kızdılar, biraz da dövdüler ama bir sorun olmadığını görünce sakinleştiler. Daha sonra onlara yaşadığım her şeyi anlattım ve onların gece ne yaptığını sordum. Şöyle olmuş: Öncelikle Cihangir'in adamları kızları polis gelmeden önce eve getirmişler ve içlerinden bir tanesi kızlara olayı yani benim nerede olduğumu anlatmaya çalışmış ama kızları daha çok sinirlenince Mert ve Sarp bizi bıraktıktan sonra eve gelip kızlara durumu açıklamışlar. Cihangir ile birlikte güvende olduğumu söylemişler. Kızlar buna nasıl ikna oldu hiçbir fikrim yok ama kurcalamak istemiyorum.