AŞKIN ŞEHVETİ (+18)

AŞK KOKUSU...💖

Ahh keşke Cihangirim gerçek olsa da beni kaçırsa dlfkgjf

Ben bundan istiyorum abi yaa

Yakın mafya akrabası olan, tanıdığı olan ve o mafya zengin, yakışıklı, uzun boylu, kaslıysa hemen bana mesaj atabilir mi? Bir şey soracaktım da dflkjldkfjglkf 

Bu arada medyadaki şarkıya bayıldım, dinlemeyen varsa acil dinlesin ve ben bölümle de uydurdum. :)

Yaren'den:

3 gün sonra

 Bugünkü son ders de bitmişti. Şimdi eşyalarımı toparlıyordum. Kızlar okulun önünde beni bekliyorlardı. Sınıftan çıkıp hızlı hızlı yürümeye başladım. Okuldan çıktım ve kızları aradım. En sonunda Fatma'nın bağırtısıyla onları buldum. Yanlarına giderken onların arka tarafında arka arkaya dizilmiş üç tane siyah arabaları fark ettim. Kızlar bir şey söylüyorlardı ama ben arabalara odaklanmıştım. Ortadaki arabanın arka kapısı açıldı ve içerisinden Cihangir çıktı. Cihangir'in çıkması ile diğer arabalarda olan korumalar da çıktı. Kızlar benim baktığım tarafa baktılar ve Cihangir'i ve diğer adamları gördüler "Hay maşşallah" (üçü birlikte söylüyorlar). Cihangir benim ile göz göze geldi, yanıma gelir diye tahmin ediyordum ama sadece arabanın önünde bekledi. Yanında da Ömer ve Sarp bekliyorlardı. O an bir şey fark ettim. Ömer Merve'ye bakıyordu. Merve de Ömer'e bakıyordu ama Merve'nin bakışları "Neye bakıyor bu?" diyor gibiydi. Ay tam salak. Eğer Ömer'in bakışları tahmin ettiğim gibi bir şey ise mutlu olurdum. Gözlerimi tekrar Cihangir'e çevirdiğimde sinirli duruyordu. Sanırım bu siniri Ömer'e baktığım içindi. 

Bir anda düşüncelerimden çıktım çünkü Fatma kolumu çekiştiriyordu. "Kanka yeter. Adamı gözlerin ile yedin." "Tamam anladık çok yakışıklı." diyerek Fatma gibi dalga geçmişti Defne. Merve ise onlara gülüyordu. "Gıcıklık yapmayın da gidin hadi, ben geleceğim sonra. Merak etmeyin hemen geleceğim. Yetişirim size." konuşmalarına izin vermeden ardı ardına cümlelerimi sıralayınca bir şey diyemeden gittiler. Bakışlarımı tekrar Cihangir'e çevirdim. Hala aynı yerindeydi, hiç kıpırdamamıştı. Sanırım kızları gönderip onun yanına geleceğimi düşünüyordu ama ben ona gitmek yerine tekrardan okula gitmeye başladım. Arkamdaki anlamsız bakışlarını tahmin edebiliyordum. 

Okula geri döndüm çünkü kabanımı sınıfın bir ucundaki askıda unutmuştum. Hızlıca merdivenleri çıkarak sınıfa girdim. Aynı zamanda peşimden gelen ayak seslerini duyuyordum. Acelesi olmayan, sessiz ve büyük adımlar... Sınıfın askılığındaki kabanımı gördüm ve almak için yanına gitmeye başladım. O sırada sınıfın kapısı kapanmıştı. Ona arkam dönük bir şekilde beklemeye başladım. Çok sessizdi, acaba bir şey mi olmuştu? Belki de bu Cihangir değildi. Gerilmeye başlamıştım. O sırada bana doğru yaklaşmaya başladı, bu sefer de ben yerimden hiç kıpırdamamıştım. Yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı, aramızda çok az bir mesafe kalana kadar yaklaştı ve durdu. Gerginliğim geçmişti çünkü kokusunu almıştım. Bu tanıdık kokuyu unutmam mümkün değildi.

Büyük elleri ile sakince omuzlarıma dokundu, kafasını eğdi ve yavaşça saçımı kokladı. Kalbim kendi kendini iflas edecek, ayaklarım beni taşımayacak gibi hissediyordum, ellerim terliyordu. Elleri omuzlarımdan aşağı indi ve ellerimi tuttu, daha da yaklaştı. "Seni... Özledim küçük." Allah'ım... Bir elini karnımın üstüne getirdi ve beni kendine çekti böylelikle aramızda bir mesafe kalmamıştı. Çok sıcaktı. Bir şeyi fark ettim o da hızlı hızlı nefes alıp veriyordu ama tabi ki benim kadar değildi. "Şşşş sakin ol yavrum. Kalbine zarar, daha bana lazımsın." yüzümde bir tebessüm oluşmuştu. Rahatlayıp başımı sert ve geniş omzuna bıraktım. O da saçıma küçük bir öpücük kondurdu ve çenesini kafamın üstüne koydu.