გთხოვ შემიყვარო

12

     -ხომ შეიძლება ცოტა ხანი გაჩუმდე, თუ გინდა დაგეხმარო?-დაიწუწუნა ჯონგუკმა და ომეგას წელზე ხელი მოხვია, რომ კიდევ არ წაქცეულიყო.-მე ვცდილობ ასეთ დროსაც კი როცა სიცხისგან ვიწვი და ყველაფერს ორად ვხედავ დაგიცვა და კარგად გამყოფო შენ კი სულ უკმაყოფილო ხარ.-უსაყვედურა უფროსმა და უფრო ახლოს მისწია პატარა სხეული.
     -ჯონგუკ...
    -გისმენ.
     -შეიძლება გაკოცო.-იკითხა ხმადაბლა ჯიმინმა.
     -რათქმაუნდა შეიძლება.-უფრო ახლოს მისწია ჯონგუკმა სახე და თითქმის ერთმანეთს ეხებოდნენ როცა ალფამ უკან გაიწია.-ბოდიში პატარავ, მეფსია.-თქვა ჯონგუკმა, ჯიმინი საწოლზე დასვა თერმომეტრი ამოიღო და სააბაზანოში შევიდა.-ნახე აბა რამდენი მაქვს სიცხე.-საპირფარეშოდან გამოსძახა უფროსმა.
    -38 გრადუსი გაქვს, მაღალია ამიტომ წამალს დაგალევინებ და დაგაწვენ, ჯობია კარგად გამოიძინო და თბილად ჩაიცვა შიშველი, რომ დატანტალებ, ერთი პირსახოცის ამარა ხარ და გაცივდები აბა რა იქნება.-უსაყვედურა ჯიმინმა სააბაზანოდან ახლად გამოსულ სხეულს.
     -კარგი ნუ გეწყინება, რომ ვერაფერი მოვასწარით დღეს, ხვალ გავნაგრძოთ.-თქვა ჯონგუკმა ხმადაბლა და თვალი ჩაუკრა ჯიმინს.- ან წამალი დამალევინე და ეხლავე გავაკეთოთ თუ გინდა.-ნიშნისმოგებით თქვა და თან საცვლების ძებნა დაიწყო.-ჩემი საცვლები სადაა?
      -გარდერობში შეიხედე და ნახავ.-თქვა დამწუხრებით ჯიმინმა და პიჟამას გამოცვლას შეუდგა რა დროსაც მუცელზე შეხება იგრძნო.
-ლამაზო, იქნებ მოეშვა ჩაცმას და დამეხმარო საცვლების პოვნაში, თორემ შიშველი მომიწევს მთელი ღამის გატარება.-უთხრა ხმადაბლა და ნელა შემოატრიალა.
-ჯონგუკ შიშველი ხარ? მაცადე შენ თუ შიშველი ხარ მე მაინც ჩამაცვი. ან ეს რა ჯანდაბაა რამხელა გაქვს, ამას რომელ საცვალში ატევ ადამიანო? თუ ხარ საერთოდ ადამიანი.-თქვა ჯიმინმა გაკვირვებით და ჯონგუკი საწოლზე მოისროლა ხელის სწრაფი მოძრაობით.-ეგდე მანდ და მე მოგიტან საცვალს.-საცვლის ამარა ჯიმინი გავარდა გარდერობში და 2 წუთში, 2 წყვილი საცვლით ხელში დაბრუნდა.-მოიწიე აბა ჩაგაცვა.-მივიდა ჯიმინი ახლოს და ალფას ფეხზე მოეჩაქა.-ბავშვი ხარ დიდის სხეულში.
     -შენ კი პირიქით დიდი ხარ ბავშვის სხეულში, საცვალს ჩემით ვერ ჩავიცმევდი? არ იყო საჭირო შენი დახმარება.
      -ტყუილად არ დაგხმარებივარ, მაინტერესებს მაგხელა რაღაცას რანაირად ატევ საცვალში, ისეე... არ მოგატყუებ და მეგონა პატარა გექნებოდა ნუ ხანდახან საშუალო ზომისაზეც გავიფიქრებდი ხოლმე, მაგრამ რეალურად ხელკეტის სიგრძეა, მაგით, რომ მოვინდომო ბეისბოლს ვითამაშებ.-თქვა ომეგამ ისე, რომ ალფისთვის თვალი არ მოუცილებია.
       -ოჰოო, ანუ დროს ტყულად არ ხარჯავდი და ფიქრობდი ჩემი პენისის სიგრძეზე, შემთხვევით იმაზეც ხომ არ გიფიქრია ბავშვს როგორ გავაკეთებთ და მერე, რომ გავაკეთებთ რას დავარქმევთ?-ჯონგუკმა სიცხისგან ბოდიალი დაიწყო და თან დიდი გაჭირვებით იცმევდა პიჟამას.
        -მოკეტე ბავშვო, ეს წამალი დალიე და დაწექი, მასე შეგცივდება, მოვალ ეხლსვე მეც- უთხრა ომეგამ, საწოლში ჩააწვინა, შუქი ჩააქრო და თვითონაც დაწვა. ჯონგუკმა სხეული ახლოს მიიზიდა და მაგრად ჩაეხუტა, თავი მკერდზე მიადო, ჯიმინმაც მოხვია ხელები კისერზე, სახე ალფის თმაში ჩარგო. ორივეს ერთმანეთზე ჩახუტებულებს დაეძინათ.