YENİ MAHALLE -BXB

17- Ödül

Ben yeni 50 takipçi olmuşum amk. Takip etmeyenler edebilir mi lütfen.

Neyse uzun bir bölüm, keyifli okumalar.

■ ■ ■

27.07.2023

Gömleğimin yakalarını düzelttikten sonra telefonumu da alarak odamdan çıktım.
Gözlerim salonda ince bir çarşafı üzerine dolamış, tekrar aynı diziyi izleyen Emir'e takıldı. Depresyona girmişti durduk yere.

Dünden beri böyleydi. Ne kadar zorlarsam zorlayayım derdini söylememişti. Daha doğrusu verdiği tek cevap buydu 'Bir derdim yok, kendimi kötü hissediyorum' diyordu. Onu daha fazla sıkmak istemeyip kendi haline bırakmıştım.

Adımlarımı onun yanına çevirdim. Uzanmış, dizlerini kendine çekmişti ve boş gözlerle ekrana bakıyordu. Koltuğun boş kısmına oturdum.

"Pişt." Diye seslendiğimde kafasını biraz yana çevirerek bana baktı. Kısa bir süre süzdü beni.

"Çok şık olmuşsun." Dedi gözlerini tekrar televizyona çevirerek.

"Eyvallah... Sen gelmiyor musun?" Diye sordum. Omuz silkti.

"Benim ne işim var?" Haklısın gibisinden kafasımı salladım.

"Sen daha iyi misin?" Dedim. Gözlerini kapatıp uzun bir nefes verdi.

"Hasta değildim zaten." Diye mırıldandı. Bir elimi kaldırıp parlak sarı saçlarının üzerine koydum. Yavaşça okşadım. Aşırı yumuşak saçları vardı. "Deniz." Diye mırıldandı.

"Efendim." Dedim hâlâ parmaklarımı saçlarında gezdirirken. Bir süre beklesem bile konuşmayınca kafamı eğip yüzüne baktım. Gözleri kapalı, dudakları aralık bir şekilde uyuya kalmıştı. İnanamayarak gözlerimi kırpıştırdım. Evet iki gündür hiç uyumamış olabilir ama birkaç dakikada uyuya kalması normal mi?

Sessizce nefesimi dışa vererek güldüm ve ayağa kalktım. Battaniyesini düzelttikten sonra açık kalan televizyonu kapattım. Son defa mışıl mışıl uyuyan Emir'e baktıktan sonra evden ayrıldım. Ayakkabılarımı hızla ayağıma geçirirerek merdivenlerden indim. Apartman kapısını açar açmaz görmeyi umduğum kişiyi gördüm.

Fatih sırtı bana dönükken, her boş olduğunda yaptığı gibi telefonundan okey oynuyordu.

Kapıyı açmamla yüzünü bana döndü. Beni yavaşça süzdüğünde dudaklarının kenarı kıvrıldı. O bu işlemi yaparken ben de hızla onu inceledim.

Normalde giydiği beyaz veya çiçek desenli gömlek yerine siyah bir gömlek giymişti. Gömleğini pantolonunun içine sokmuş, siyah bir kemerle sabitlemişti. Gömleğinin ilk birkaç düğmesi açıktı.
Parmaklarında iki tane gümüş yüzük vardı.

"İyi görünüyorsun." Dedim işaret parmağımla kendisini göstererek.

"Senin kadar olmasa da." Dediğinde dudaklarımın kenarı kıvrıldı. İkimiz birlikte Halil'in nişanlısının evine doğru adımladık. Mahalleden bi kızla nişanlanmıştı zaten.

"Hiç gidesim yok." Dedi Fatih gözlerini yoldan ayırmadan.

"Benim de." Diye cevap verdim.

Dirseğini omuzuma yaslayınca oflayarak bir adım yana kaydım ve dirseğinin omuzumdan düşmesini sağladım.
Fatih kaşlarını çatarak, gözlerini bana çevirdi.

"Omuzum çöktü artık." Diyerek yakındım. Hayvan gocunmadan bütün ağırlığını veriyordu.

"Aşk olsun." Dedi tripli bir sesle. Gözlerimi devirdim. Benim tarafımdaki kolunu tutarak omuzuma attım. Dirseğini yaslamasından iyidir.