Psycho👿 (Complete)

Part 16👿👿

Uni#

"အင်း ဆိုင်ပိတ်ချိန်ရောက်သွားပြီလား ဈေးဝယ်သူတွေကော"

အိမ်ချင်မူးတူးနဲ့ထကာ အလန့်တကြာ‌းမေးနေပုံလေးက တကယ်အသည်းယားဖို့ကောင်းလှသည်။

"ကိုယ်ရောင်းပေးထားပါတယ် ယောင်းပင်ပန်းနေမယ်ထင်လို့မနှိုးပဲထားလိုက်တာ"

"အော် အင်း ကျေးဇူးပါနော်"

"ရပါတယ် လာ ကိုယ်အိမ်ပြန်လိုက်ပို့်မယ်"

"ဟင့်အင် ထယ် ဒီနေ့လမ်းလျှောက်ပဲပြန်မှာ လေကောင်းလေသန့်လည်းရှုရင်း"

"အဲ့ဆို ကိုယ်တို့တူတူ လမ်းလျှောက်က်မယ်လေ"

"အင်း"

ထယ်တို့လည်းအိမ်ထိစကားလေး‌ပြောရင်း အိမ်ထိလမ်းလျှောက်ခဲ့ကြသည်။

"ထယ်"

"ဟုတ်"

"ထယ် ကိုယ့်ကို ဘာလို့ငြင်းလဲဆိုတာမသိပေမဲ့ ကိုယ်ကတော့မင်းကိုဆက်ချစ်နေအုံးမှာ ထယ်လက်ခံနိုင်တဲ့နေ့ ထိပေါ့"

"ဒါပေမဲ့"

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုယ် တဖက်သတ်ချစ်ရမယ်ဆြိလည်းချစ်နိုင်ပါတယ် ကဲအိမ်ထဲဝင်တော့နော် အေးတယ်"

"ဟုတ် ဂရုစိုက်ပြန်နော်"

"အင်း ဘိုင့်ဘိုင့် ထယ်"

"ဘိုင့်ဘိုင့်"

Jkလည်းထယ်ကိုအိမ်ရှေ့ထိလိုက်ပို့ပြီး လက်လွှဲပြနှုတ်ဆက်ကာ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

အဲ့နေ့ညမှာတော့ အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ညတော်တေယ်ညဉ့်နက်တဲ့ထိ အိပ်မပျော်နိုင်တဲ့ကောင်လေးနှစ်ယောက်ရှိနေခဲ့သည်။

နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့အတွေးတွေကတော့ကွဲပြားစွာပင်။

မနက်လင်းတော့်ဆဲဆဲမှာအိပ်ပျော်သွားကြပြီး အတွေးတွေကတော့ ခေါင်းထဲမှာအပြည့်နဲ့ပင်။

At morning....

Jk မနက်စာစားဖို့ အောက်ထပ်ဆင်းလာတော့ ခွေးလိုက်သလိုဇွတ်ပြေးလာတဲ့jack

"Boss boss ဟောဟဲ ဟူး"

"ဘာဖြစ်လာတာလဲ ကျားလိုက်လာလို့လား အမောတကောနဲ့ ဘာပြောမှာလဲ"