Uni#
"မောင်ရေ"
"အင်း ပြောလေ အချစ်ရဲ့"
"ထတော့လေ အလုပ်သွားရမယ်မလား"
"မသွားပါဘူး မနေ့ကမှမင်ဂလာဆောင်ပြီးတာ ဒီနေ့ကိုယ့်အချစ်နဲ့အတူတူအချိန်ကုန်ရမှာပေါ့"
"အပြန်မှတူတူအချိန်ကုန်လည်းရပါတယ်
"အချစ်ရပေမဲ့ ကိုယ်မရဘူး လာခဲ့ဒီကို"
ဘေးမှာမတ်တပ်ရပ်ကာ နှိုးနေတဲ့ထယ်ကို ခုတင်ပေါ်ဆွဲချကာ ဖက်ထားလိုက်သည်။
"မောင် မနက်စာတွက်အိုးက မီးဖွင့်ထားတာ"
"ဘာဖြစ်လည်း ထားလိုက်"
"အာ လူဆိုးကြီး ထားလို့ရမလား အလုပ်မသွားဘူးဆိုလည်းထတော့ မနက်စာပြင်ထားမယ်"
"ထေစချင်ရင် kissပေး"
"လူလည်ကြီး ပြွစ်ပြွစ် မွ ထတော့ မောင်ရေ ပြွစ် kiss 💋💋💋💋💋😘"
"တနေ့တာတွက်အားတော်တော်ပြည့်သွားပြီ"
"ဟုတ်ပါပြီ အခုထတော့ မျက်နှာသစ် ထယ်အဝတ်ထုတ်ပေးခဲ့မယ် ပြီးရင်အောက်ဆင်းခဲ့နော်"
"ဝတ်မပေးချင်ဘူးလား ထယ် ဟင်"
"ရား ဘာတွေပြောနေတာလဲ တော်ပြီ သွားတော့မယ်"
မျက်နှာလေးရဲကာအခန်းထဲကထွက်သွားသောထယ်ကို jkသဘောတကျလိုက်ကြည့်နေမိသည်။
"လက်တောင်ထပ်ပြီးပြီး အချစ်ကရှက်နေသေးတာပဲ မရှက်တက်အောင်သင်ပေးရမယ်"
Minute 30 later.......
"ထယ်"
ဟင်းချက်နေတဲ့ ထယ်ပခုံးလေးပေါ်ေမးလေးတင်ပြီး ခါးကိုသိုင်းဖက်ကာ နူးညံ့စွာခေါ်လိုက်သည်။
"ပြီးခဲ့ပြီလား မောင်"
"အင်း ဘာတွေလုပ်နေတာလည်း"
"မောင့်ပဲ ထယ့်လက်ရာ ချိစ့်ကင်ချီထမင်းကြော်ကို ကြိုက်တယ်ဆို အဲ့ကြောင့် အဲ့တာကြော်နေတာ"
"ဟုတ်လား အဲ့ကြောင့် မွှေးနေတာအခန်းထဲကထိတောင်"
"ထယ် မောင်ပေးစရာရှိတယ်"
"ဘာလဲဟင် မောင်"
Jkလည်း သူ့လက်ထဲက ပုလဲနဲ့ Jk စလုံးကိုပုံဖော်ထားတဲ့ လည်ဆွဲလေးကို သူ့ကိုယ်တိုင် ထယ့်လည်ပင်းမှာဆွဲပေးလိုက်သည်။
![](https://img.wattpad.com/cover/344496480-288-k78109.jpg)
YOU ARE READING
Psycho👿 (Complete)
Fiksi Penggemarဤဝတ္ထုသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးအတွေး ဝတ္ထုရေးဖစ်တာကြောင့် စာလုံးအမှားများပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါသည်။