Uni#
"ကိုယ် မနက်ဖြန်ဧည့်သည်နဲ့ချိန်းထားတော့သဘက်ခါလောက် ပစ္စည်းတွေလိုအပ်တာတွေသွားပတ်ဝယ်ကြတာပေါ့ ဟုတ်ပြီလား"
"ဟုတ် ကိုယ်"
"ပြွစ်ကိုယ်ကပြောဖို့တွန့်ဆုတ်နေတုန်းက အချစ်ဘက်ကအခုလိုပြောပြီလက်ခံလို့ကျေးဇူးပါအချစ်"
ရပါတယ် ကိုယ်ရဲ့ ထယ်ကအချစ်တွေမေတ္တာတွေငဝတ်နေတာကြာခဲ့ပြီ ကိုယ်နဲ့စခင်ပြီးအခုလိုတွဲတော့မှမရတာကြာတဲ့အချစ်တွေမေတ္တာတွေ ဂရုစိုက်မှုတွေရခဲ့တာပါ။။။
"အင်း ကိုယ်တို့ချစ်သူဖြစ်တာအရမ်းမြန်တယ်ဆိုပေမဲ့ အကြောင်းအရာတွေအားလုံးလေးနက်တယ်နော် အချစ်"
"ဟုတ်တယ် ထယ်လည်းအဲ့လိုပဲမြင်တယ် နောက်လည်းများကြီးပြိချစ်ပေးပါနော် ကိုယ်ချစ်ပေးပြီးချော့သိပ်မှ ဒီကကလေးကြီးကအိပ်ပျော်တော့တာ"
"ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီ ဒီကလေးကြီးကို ကိုယ်ကအမြဲတမ်းချော့သိပ်ပေးပါ"
"ခိခိ ခိခိ"
"ကိုယ်"
"ဗျာ အချစ်"
"ထယ်ကိုအရမ်းချစ်တာပဲလား"
"အင်း အရမ်းချစ်တယ် အဆုံးရှုံးမခံနိုင်လောက်အောင်ပဲ ကိုယ်အချစ်ကိုချစ်တာ"
"ထယ် အချစ်က ကိုယ့်လောက်မရှိရင်တောင် ကိုယ့်ထက်မလျော့ဘူးဆိုတာ ယုံပေးနော်"
"ယုံတာပေါ့ ကိုယ့်ကိုအချစ်ဘယ်လောက်ချစ်လဲ မျက်လုံးမှာမြင်နေရတယ်"
"ထယ်လေ ကိုယ့်ကြိအရမ်းချစ်တယ်"
"ကိုယ်ကအများကြီးပိုချစ်ပေးနေဦးမှာပါ"
ထယ်လည်း ဘေးချင်းကပ်ပခုံးလေးပေါ်မှီရင်းကနေ jkပေါင်ပေါ်ပြောင်းထိုင်ကာ လည်းပင်ကိုသိုင်းဖက်ပြီး ခေါင်းလေးကိုjkပခုံးပေါ်တင်လျက် ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနေမိသည်။
"ကိုယ်"
"ဗျာ့"
"အချစ် ကိုယ်ပြုတ်ပေးတဲ့ခေါ်ဆွဲပြုတ်စားချင်တယ်"
"အဲ့ဆို ကိုယ်ကပြုတ်ပေးမှာပေါ့ အချစ်ရဲ့ ငါးမိနစ်ပဲစောင့်နော်"

YOU ARE READING
Psycho👿 (Complete)
Fanfictionဤဝတ္ထုသည် စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးအတွေး ဝတ္ထုရေးဖစ်တာကြောင့် စာလုံးအမှားများပါခဲ့ရင် ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါသည်။