masterpiece/seungmin x bang chan/seungchan

•27. BÖLÜM•

Jeongin Seungmin'in kapısının önünde oturmuş onları bekliyordu. Sonunda kucağında Seungmin ile Chan'in merdivenlerden çıktığını görünce yerinden kalkmıştı. Ve tabi arkalarından gelen Hyunjin'i görünce sadece bakakalmıştı.

H:"Jeongin?"

Jg:"Senin burda ne işin var?"

H:"Chan ile geldim."

Jg:"Onu görüyorum herhalde."

C:"Jeongin anahtarı bana ver sonra didişmeye devam edebilirsiniz."

Jg:"Zahmet etme hyung ben hallederim."

C:"Jeongin anahtarı ver."

Jg:"Madem o kadar ısrar ettin."

Jeongin elindeki anahtarı Chan'e vermişti.

Jg:"Evden çıkmadan önce gece lambasını aç. Uyandığında karanlık olduğunu görürse korkar."

C:"Tamam."

Jg:"Ben gidiyorum o zaman görüşürüz."

C:"Görüşürüz."

Jeongin merdivenlerden inip apartmandan ayrılmıştı.

H:"Chan kalanını tek başına halledebilirsin. Benim işim var biraz gidiyorum."

Hyunjin Chan'in konuşmasını beklemeden hızlıca merdivenlerden inmeye başlamıştı.

Jeongin yanında hissettiği bedenle korkup kim olduğuna baktı. Hyunjin olduğunu görünce derin bir nefes aldı.

Jg:"Ne işin var burda."

H:"Bu saatte bizim yüzümüzden evden çıktın. Tek başına dönme."

Jg:"Ben kendimi koruyabilirim."

Hyunjin Jeongin'i duvara itip üzerine eğilmişti.

H:"Koruyabiliyormuş musun?"

Hyunjin Jeongin'in yüzüne iyice yaklaşmıştı. Gözlerini Jeongin'in dudaklarından ayırmıyordu. Jeongin'in karnına attığı yumruk ile geriye sendelemişti.

Jg:"Koruyabiliyormuş muyum?"

Hyunjin bir eliyle karnını tutarken diğer elinin de başparmağını kaldırarak konuşmuştu.

H:"Gayet iyi koruyormuşsun."

Jeongin onu öylece bırakıp ilerlemeye başlamıştı. Hyunjin de bir kaç hızlı adımdan sonra ona yetişmişti.

Jg:"Neden hâlâ burdasın?"

H:"Sadece yürümek istiyorum."

Jg:"Başka yol mu yok kardeşim?"

H:"Kardeşim demeseydin iyidi."

Jeongin'in yanakları kızarmıştı. Belli etmemek için kafasını çevirip konuşmuştu.

Jg:"Peki amca."

Hyunjin onun ağız taklidini yaptığında ikiside gülmeye başlamıştı.

H:"Gülünce çok güzel oluyorsun."

Jg:"Ben hep güzelim."

H:"Öylesin."

Jg:"Evim burası artık geri dönebilirsin."

Jeongin eliyle sokağın karşısını göstermişti.

H:"Seninle o kadar yürüdüm bir şeyler içmeye davet etmeyecek misin?"

Bunu söylerken dudaklarını büzmüştü.

Jg:"İyy öyle yapınca hiç şirin olmuyorsun."

H:"Kırıcısın."

Jg:"Hem babamla vs atmak istiyorsan gelebilirsin."

H:"Yok kalsın o zaman. Başka zaman telafi edersin."

Jg:"Tabi tabi ederim."

Bir süre bakışmıştılar.

Jg:"Romantik bir an mı yaratmaya çalışıyorsun? Gitsene."

H:"Apartmana girdiğinde gidecem."

Jg:"Gidiyorum o zaman. Görüşürüz."

H:"Görüşürüz."

Jeongin apartmana girip kapısını kapatmıştı. Eve gidip kendisini odasına atmıştı. Yatağa uzanıp derin bir nefes aldı. Kendi kendine güldüğünü fark ettiğinde kendine sert olmayan ama canını acıtacak bir tokat attı.

[benim rutin]

Jg:"Jeongin saçmalama. Daha onu tanımıyorsun bile. Hem tanısan bile ne değişecek ki? Hepsi aynı. Seni kırmaktan başka ne yapabilir ki?"

[jeongin kırılmış diye yorumladım]

Kendini yatağında ters çevirip kafasını yastığa gömdü. Sonra ise hemen uykuya daldı.

.
.
.
.
.

☄hazel